31 มี.ค. 2020 เวลา 02:46
ไวรัสทางอารมณ์
ช่วงนี้ลำไส้อักเสบในสุนัขระบาดและตายอย่างรวดเร็ว
ธรรมดาแล้วไวรัสจะต้องเจริญถึงจุดๆหนึ่งมันจะหายไป
สุนัขไม่ว่าจะมารักษาระยะไหนก็ต้องผ่านช่วงเลวร้ายให้ได้และพีคสูงสุดวันที่3หรือ4ของการรักษา หลังจาก7วันจึงจะรอด เรามีหน้าที่คือประคับประคอง ให้สารน้ำ และยาฆ่าเชื้อ ซึ่งไม่ใช่ฆ่าเชื้อไวรัส แต่ป้องกันเชื้อแบคทีเรียที่จะมาจู่โจมฉวยโอกาส เราทำได้แค่นั้น ส่วนน้องหมาจะรอดหรือไม่รอดก็ขึ้นอยู่กับเขา
และในช่วงนี้น้องแมวก็เป็นไข้หัดตายเยอะมาก สาเหตุก็เกิดจากเชื้อไรัสเช่นกัน และไม่มียารักษาโดยตรงเช่นกัน เป็นหน้าที่ของหมอที่จะให้ความรู้ ให้เข้าใจกับเจ้าของซึ่งเป็นงานที่ต้องใช้ความอดทน ความจริงและโวหาร เพื่อให้เจ้าของยอมรับและเข้าใจ เราประคับประคองน้องแมว น้องหมา ในขณะเดียวกันเราก็ประคับประคองจิตใจเจ้าของไปด้วย ให้ผ่านวิกฤตนี้ด้วยความเข้าใจ
โลกก็เช่นกันเมื่อถึงจุดหนึ่งที่มันไม่ไหวมันป่วยก็ต้องคลีนตัวเอง เพื่อปรับสภาพสมดุล เลือกว่าใครสิ่งใดควรอยู่สิ่งใดไม่ควรอยู่ หน้าที่ของเราก็คือปรับตัวให้เป็นในสิ่งทีโลกต้องการ
อารมณ์ของคนเราเมื่อสั่งสมมากกระทบมาก เมื่อถึงจุดหนึ่งที่ไม่ไหว ธรรมชาติมันจะดิ่งอย่างที่สุดหรือเรียกว่าจิตตก เราจะอ่อนไหว และอ่อนแออย่างที่สุด อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน นั่นคือเรากำลังอยู่ในภาวะคลีนตัวเอง การจมดิ่งอย่างที่สุด หากเราไม่เข้าใจเราจะจมปลัก แต่ถ้าเราอยู่กับมันด้วยความเข้าใจ มหัศจรรย์แห่งความแข็งแกร่งจะผุดขึ้นแทนที่ หากเราพยายามที่จะเงยหน้าหายใจในขณะจมน้ำอยู่ ควานหาทุกวิถีทาง แต่นั่นไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ยิ่งเเต่เป๋ไปมา แต่ สิ่งที่ทำได้คือการประคับประคองใจไม่ใช่รักษา สิ่งนั้นคือ"ความเข้าใจ"
เรียนรู้ที่จะเข้าใจในสิ่งที่มันเป็นอย่างคนที่เข้าใจ อดทนที่ดู อดทนเรียนรู้ภาวะนั้น แล้วจะเข้าใจ เมื่อมันเกิดได้มันก็ดับได้ ปล่อยให้มันคลีนตัวเองอย่างคนที่ต้องการเรียนรู้เพื่อความเข้าใจ
ก็แค่ไวรัสทางอารมณ์เท่านั้น
โฆษณา