“ยอม หยุด เย็น”
ยอมรับความจริงของร่างกาย
ธรรมะรุ่งอรุณ ☀️
๔ เมษายน ๒๕๖๓
ถ้าตอนนี้ใจของพวกเราวุ่นวายแสดงว่าเราไม่มีสติควบคุมใจ งั้นเรามาฝึกสติกันเถิด ตอนนี้อยู่บ้านเฉยๆ สวดมนต์ก็เป็นวิธีหนึ่ง สวดอิติปิโสไปหลายๆจบด้วยกัน บางคนสวด ๑๐๐ จบ ยิ่งสวดนานเท่าไหร่มันยิ่งจะทำให้ใจนิ่งให้ใจเย็น ยิ่งทำให้ใจสงบเหมือนกับการเอาน้ำเข้าไปแช่ในตู้เย็น ยิ่งแช่ได้นานเท่าไหร่น้ำก็ยิ่งเย็นได้นานเท่านั้น ตอนนี้เราต้องมาทำใจของเราให้มันเย็นกัน อย่าไปกังวลกับข่าวคราวอะไรมากมาย เรารู้ข้อสรุปแล้วว่าเราก็ต้องอยู่บ้านกันไปจนกว่ากำลังของโรคมันจะหมดกำลังลงไป ถ้าไม่มีการถ่ายทอดโรคให้จากคนหนึ่งไปสู่อีกคนหนึ่ง ต่อไปโรคมันก็จะหมดกำลังไป เพราะคนที่มีโรคก็มี ๒ ทางคือ ถ้าไม่หายก็ตาย คนที่หายก็จะมีภูมิคุ้มกันก็จะไม่มาแพร่โรคให้กับคนอื่นอีก
ดังนั้น ต้องใช้เวลา ช่วงที่เรารอเวลารอให้การระบาดของโรคบรรเทาลง ช่วงที่เราอยู่บ้านนั้นเวลาเราเครียดกัน ก็นี่แหละมาเดินจงกรมในบ้านกัน มาสวดมนต์กัน แยกกันทำก็ได้ ทำพร้อมกันก็ได้แล้วแต่ ถ้าไม่มีใครจะทำกับเรา เราก็ทำของเราคนเดียว หาบริเวณปลีกวิเวกของเราไป คอยควบคุมความคิด อย่าติดตามข่าวสารมากเกินไป เพราะว่ามันเป็นข่าวซ้ำซ้อนแล้วก็ข่าวลวงข่าวหลอกก็มี อ่านแล้วถ้าไม่มีปัญญาแยกแยะเดี๋ยวก็เครียด บางคนตายเพราะเครียดมากกว่า ฆ่าตัวตาย เอ้ย กูไม่อยากอยู่แล้ว ติดตามข่าวมีแต่เรื่องทำให้เครียด ฆ่าตัวตายกันเลยก็มี เพราะว่าเราไม่รู้จักระงับความเครียดกัน แทนที่จะระงับความเครียดเรากลับไปเติมไฟให้กับความเครียด ด้วยการไปอ่านข่าวคราวเรื่องราวต่างๆที่มันไม่มีข้อสรุปหรอก ที่จะมาแก้ความเครียดทางใจของเราได้
วิธีที่จะแก้ความเครียดทางใจของเรานี้ต้องเอาวิธีของพระพุทธเจ้ามาแก้ เราต้องมาแก้ด้วยสติหรือด้วยปัญญา ถ้าเรามีปัญญาสามารถปลงได้เราก็หายเครียด อย่างมากก็ตายวะ อย่างมากก็เจ็บ ถ้ายอมเจ็บยอมตายแล้วหายเครียดเลยเชื่อไหม เพราะมันไม่รู้จะไปเครียดกับอะไรอีกแล้ว ที่มันเครียดเพราะมันไม่อยากเจ็บ มันไม่อยากตายกัน พอยอมเจ็บยอมตายตามหลักความเป็นจริง สัจธรรมความเป็นจริงว่าอย่างไร ร่างกายเป็นอนิจจังหรือเปล่า มันไม่เที่ยง มันเกิดมาแล้วต้องเจ็บหรือเปล่า ต้องตายหรือเปล่า ล่วงพ้นความเจ็บล่วงพ้นความตายได้หรือเปล่า ล่วงพ้นไปไม่ได้ ถ้าเรามีปัญญาเอาความจริงมายืนยัน มันยอมรับได้นี่ มันหายนะ มันหายเครียดทันที เอาวะ เจ็บก็เจ็บ ตายก็ตาย เรียกว่าใช้สูตร ๓ ย. ยอม หยุด เย็น ยอมรับความจริงของร่างกายว่ามันไม่ช้าก็เร็ว ไม่วันนี้ก็พรุ่งนี้แหละ มันจะต้องเจ็บไข้ได้ป่วยมันจะต้องตาย ยอม ยอมรับความจริงแล้วมันจะหยุดต่อต้าน หยุดความอยากไม่เจ็บอยากไม่ตายได้ แล้วพอมันหยุดความอยากได้ ใจก็จะเย็นหายเครียดขึ้นมาทันที แล้วก็จะอยู่ไปอย่างสบาย ร่างกายจะเจ็บหรือไม่เจ็บ ร่างกายจะตายหรือไม่ตายก็จะไม่เป็นปัญหา มันก็จะเย็นจะสบาย แล้วมันจะไม่ต้องกลับมามีร่างกายอันใหม่มาให้เครียดอีกต่อไปด้วย แก้ปัญหาได้ทั้งระยะสั้นและระยะยาว ระยะสั้นก็คือช่วงที่มีชีวิตอยู่นับตั้งแต่เราปลงได้ ปลงความเจ็บ ปลงความตายได้ ปลงความแก่ได้ หลังจากวันนั้นไปแล้วนี่ ใจเราจะไม่มีความเครียด ไม่มีความทุกข์กับความแก่ความเจ็บความตายอีกต่อไป
สนทนาธรรมบนเขา
วันที่ ๒๗ มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๓
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
ณ จุลศาลา เขตห้ามล่าสัตว์ป่าเขาชีโอน
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
