12 เม.ย. 2020 เวลา 04:02
พระไทยในต่างแดน
ขึ้นชื่อว่าสมณะ
ถ้าเราต้องไปอยู่อาศัยที่ไกล ๆ ที่ไม่ใช่เมืองพุทธ หลายคนคงจะรู้สึกเศร้ามาก นึกอยากจะทำบุญก็ไม่สะดวก ยิ่งถ้าไม่มีวัดไทยในเมืองนั้น ๆ คงจะรู้สึกอึดอัดมากทีเดียว จึงเป็นสาเหตุว่าทำไมต้องมีพระธรรมทูตที่มีหน้าที่เผยแผ่พระพุทธศาสนาเกิดขึ้นมา
ขึ้นชื่อว่า “ชีวิตสมณะ” ย่อมไม่ได้สบายเหมือนคนทั่วไป ยิ่งต้องอยู่ในถิ่นที่ไม่ใช่เมืองพุทธด้วยแล้ว การบำเพ็ญสมณกิจยิ่งยากลำบาก แต่ท่านไปในต่างแดนเพื่ออะไรและเพื่อใคร...จุดประสงค์หลักของพระภิกษุสงฆ์ที่ออกไปปฏิบัติศาสนกิจที่ต่างประเทศนั้นมี 2 ประการ คือ
ประการแรก “ไปศึกษาเล่าเรียน” ที่ประเทศอินเดียจะเห็นตัวอย่างชัดเจน เพราะพระภิกษุสงฆ์ไปศึกษาทางด้านพระพุทธศาสนาต่อกันมาก จบแล้วกลับมาจะได้นำความรู้มาใช้ ในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศไทย หรือทำงานด้านวิชาการต่อไป
ประการที่ 2 “ไปเป็นพระธรรมทูตเผยแผ่พระพุทธศาสนา”ซึ่งเป็นพระสงฆ์กลุ่มใหญ่ที่สุด และสภาพความเป็นจริงในปัจจุบัน
พระธรรมทูตไทยในต่างประเทศมักจะไปเผยแผ่คนไทยในต่างประเทศเป็นหลัก
มีบางคนพูดขำ ๆ ติดตลกว่า “ท่านไปเผยแผ่ที่สหรัฐอเมริกาแต่กลับมาภาษาลาวเก่งขึ้นมาก” เป็นเพราะในละแวกนั้นไม่ได้มีเฉพาะชาวไทย แต่ยังมีชาวลาวอาศัยกันอยู่มากด้วย แล้วพี่น้องชาวลาวยังมีความศรัทธาในพระพุทธศาสนาค่อนข้างมาก บางทีมากกว่าคนไทยเสียอีก พวกเขามีความตั้งใจซึ่งเห็นแล้วก็น่าชื่นใจ น่าอนุโมทนาบุญจริง ๆ
ดังนั้น เรายังไปเผยแผ่ชาวพุทธเป็นหลัก แต่เริ่มมีการเผยแผ่ไปสู่คนท้องถิ่นที่ค่อย ๆ มากขึ้นทีละน้อย ๆ ด้วย ในระยะยาวการเผยแผ่คนท้องถิ่นจะต้องเป็นวัตถุประสงค์หลัก เนื่องจากคนไทยที่ไปอยู่ต่างประเทศส่วนใหญ่มีอายุมากขึ้น ๆ บางคนไปอยู่ต่างประเทศนาน 40 - 50 ปี ตอนนี้อายุ 60 - 70 ปีแล้วก็มี
ถ้ามีลูกหลานเกิดและเติบโตขึ้นที่ต่างประเทศ สิ่งแวดล้อมมีผลมาก เพราะเราพบว่าตอนเด็ก ๆ ลูกหลานก็ตามพ่อแม่เข้าวัด แต่พอเขาโตขึ้นเข้าเรียนชั้นมัธยมจะค่อย ๆ ห่างวัดออกไป เพราะไปกับเพื่อน เหลือเพียงส่วนน้อยที่ยังเข้าวัดและเป็นกำลังของพระพุทธศาสนา พอเรียนหนังสือจบเขาก็ทำงานมีครอบครัวต่อไปแม้แต่ภาษาไทย คนรุ่นที่ 2 ที่เกิดในต่างประเทศมักจะพูดกันไม่ค่อยได้แล้ว
เพราะฉะนั้น
ถ้าเราเผยแผ่พระพุทธศาสนาเฉพาะคนไทยในต่างแดน ผลในระยะยาว คือ จำนวนพุทธศาสนิกชนยิ่งจะลดลง ดังนั้น เราต้องเข้าถึงคนท้องถิ่นให้ได้ด้วย
เจริญพร

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา