21 เม.ย. 2020 เวลา 15:42 • ประวัติศาสตร์
นิราชอบอ่านหนังสือมาก นิสัยนี้ติดมาจากแม่ของนิราเอง
ด้วยความที่ยังไม่ไฟฟ้า บ้านเราเลยไม่มีความบันเทิงใดๆเลย
ยกเว้นหนังสือนิยาย สมัยนั้นก็มีหนังสือบางกอกและตะวัน
แม่จะไปยืมจากเพื่อนบ้านมาอ่าน หรือไม่ก็หาซื้อมาอ่านเอง
แต่ว่าการหาซื้อนี่ค่อนข้างยากหน่อย
เพราะหมู่บ้านของเราห่างไกลจากตลาดโขอยู่
 เราไม่ได้ออกไปตลาดกันหรอก
เมื่อได้หนังสือมา แม่จะเลือกอ่านนิยายเรื่องที่ตัวเองชอบ
แต่นิราอ่านทุกคำที่มีอยู่ในหนังสือแต่ละเล่มเลย
ถ้าไม่มีหนังสือพวกนั้นให้อ่าน นิราจะอ่านหนังสือเรียน
แต่จะต้องไม่เป็นหนังสือที่นิราเรียนอยู่ นิราต้องอ่านของรุ่นพี่โน่นแหละ
แม่ต้องจัดหามาเตรียมไว้ให้นิราล่วงหน้ากันเลยทีเดียว
ทุกคืนนิราต้องได้อ่านหนังสือ ถ้าไม่ได้อ่านนิราจะนอนไม่หลับ
ไม่ว่าจะเป็นตัวหนังสือจากไหน นิราเอามาอ่านหมด
กระดาษห่อกะปิ ห่อขนมไรมา นิราอ่านหมด
เรื่องการอ่านของนิรานี่รู้กันไปทั่วทั้งหมู่บ้าน
เพราะแม่มักจะเล่าให้ใครๆ ฟังเสมอว่า
ถ้านิราได้หนังสือเมื่อไหร่ ไม่ต้องเรียก มันไม่ได้ยินและไม่ทำอะไรแล้ว
และนี่ก็เป็นเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดเรื่องกับน้องชายคนสุดท้องอีกแล้ว
บ้านของนิรายังหุงหาอาหารโดยใช้เตาฟืนอยู่
แม่ก็ตั้งหม้อแกงไว้บนเตา และบอกนิราว่าให้คอยใส่ฟืนให้หน่อย
ตอนนั้นแม่ผัดข้าวเหนียวไว้ด้วย จะทำขนมต้ม
นิราปล่อยน้องเที่ยวคลานเล่น แล้วตัวเองไปหัดห่อขนมต้ม
แม่ไปตักน้ำที่บ่อซึ่งอยู่ที่บ้านย่า
น้องของนิราคลานๆ ไปตบเอาไม้ฟืนที่โผล่พ้นออกมาจากเตา
ไม้ฟืนกระทบก้นหม้อ ทำให้แกงหกลงมาราดมือของน้อง
น้องร้องไห้จ้า
นิราตกใจมาก รีบอุ้มน้องพาไปหาแม่ที่บ่อน้ำ
แม่รีบบอกนิราให้ไปหาเพื่อนบ้านให้ขับรถมอเตอร์ไซด์
พาแม่กับน้องไปโรงพยาบาล
เหตุการณ์นี้ แม่โดนพ่อดุยกใหญ่ เพราะปล่อยให้นิราอยู่กับน้อง
พ่อดุแม่แล้วก็มาดุนิราอีก ว่าแส่หาเรื่อง ไม่ดูแลน้องให้ดี
เพื่อนบ้านต่างก็เข้าใจว่านิราคงอ่านหนังสือเพลิน แต่จริงๆ แล้วไม่
นิราแค่จะหัดทำขนมเท่านั้น
จนบัดนี้ที่มือของน้องก็ยังมีร่องรอยหลงเหลือให้เห็นอยู่อีก
(^^)ขอบคุณที่ติดตามเป็นกำลังใจกันค่ะ(^^)
โฆษณา