เพื่อนๆครับ !
กับเมื่อวานสมาชิกอาวุโส ของสมาคมข้าราชการบำเหน็จบำนาญที่เสียชีวิต..
ทางสมาคมฯเป็นเจ้าภาพ ผมมีโอกาสนั่งด้านหน้าโชฟาตัวแรกแล้ว..!!
ที่นำภาพมาลง อยากจะปลงให้ทราบถึงสัจธรรมว่า..ในสมัยรับราชการใหม่ๆ ไปงานศพเพื่อนพ่อ หรือญาติๆ
ได้นั่งข้างหลังตลอด....
ต่อมา อายุมากขึ้น ตำแหน่งดีขึ้น
ไปงานศพ
นั่งตรงกลางๆ ต่อมาไปงานได้ขยับนั่งมาข้างหน้าเรื่อยไป..
จนปัจจุบัน
ด้วยอายุอานาม และความรับผิดชอบในสมาคมฯ ผมได้นั่งข้างหน้า..
มองไปที่โลงศพ..อีก 7-8 ก้าวเท่านั้น..
ก็ถึงโลงแล้ว..มันเป็นสัจธรรมว่าไม่นานก็ถึงเรา..!!
ความจริงพวกเรา เอาที่อายุ 55 ปีขึ้นไป จะมีระเบิดเวลา 2 ลูก จะเปาะขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ได้
โดยไม่มีโอกาสป้องกันได้เลย คือ
ลูกแรก เส้นโลหิตในสมองแตก
หรือ ตีบตัน...!!
ลูกที่สองเส้นโลหิตอุดตันในหัวใจ...ก็ต้องทำใจ....!!
พร้อมนี้ ผมขอส่ง....
สุนทรียสนทนา ที่เขียนลงไว้วันก่อน มาประกอบกับประเด็นเรื่องนี้ เพื่อประโยชน์ให้ท่านทั้งหลายนำไปคิดต่อนะครับ กับความจริง ความถูกต้อง..ที่เรามีโอกาสเจอต่อไป..!!
วาระนี้(ไม่ใช่วาระสุดท้ายนะครับ !)
ขอกล่าวถึง"เวลา"...
พวกเราครับ..!
เวลาแต่ละวันกับชีวิตในครึ่งหลังอย่าให้ผ่านพ้นไปเปล่าๆ จะน้อยหรือมากก็ให้ได้อะไรบ้าง..!
เพราะวันย่อมเสื่อมลงเรื่อยไป..ทุกหลับตา ลืมตา
ถึงตรงนี้ ถ้าผู้ใดมั่นใจในชีวิตของตน จนเป็นผู้พร้อม(จริงๆ)
จะตายได้ทุกเวลา.....
ผู้นั้น
อาจกล่าวได้ว่า เป็นผู้ปฏิบัติต่อชีวิตของตนอย่างถูกต้อง ตรงต่อคุณค่าและสาระของชีวิต
"เวลา"ที่มันมีค่า
ก็เพราะมี
"ถึงเวลา"
โปรดเตรียมตัว เตรียมใจ
ที่..
จะจากไปอย่างมีสติอยู่
ตลอดเวลา..ถ้าทำได้อย่างที่ว่านี้..!!
ท่านจะได้ไม่ทุกข์ใจใดเลย..!!
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
