กินลมชมโขง
เดิมทีในสภาวะปกตินั้น ผมเป็นคน “มักเลาะ” (ภาษาอีสาน แปลว่า ชอบไปเรื่อยๆ) อย่างที่กล่าวมาในหลายๆ ครั้งว่าการได้ ไปนั่นไปนี่นั้น ทำให้เห็นอะไรหลากหลาย โดยเฉพาะสิ่งที่ผมให้ความสนใจ คือ วัฒนธรรมการกิน ในช่วงเวลา สองสามปีที่ผ่านมา ผมไปเที่ยว สปป.ลาวบ่อยครั้ง ผมมีความรู้สึกว่ามันสงบดี และ อีกอย่างอาหารก็อร่อยเช่นกัน
การไปบ่อยๆ ก็ย่อมจะมีมิตรสหายที่นั่นเช่นกัน “อ้ายคำเพด” ชายหนุ่มร่างเล็กชาว สปป.ลาว อดีตบัณฑิตวิศวะฯ จากมหาวิทยาลัย รัสเซียเมื่อกว่า 30 ปีมาแล้ว
“เรียนมาแล้ว กะบ่ได้เฮ็ดหยัง สุดท้าย กะมาเปิดฮ้านคือเก่า” อ้ายเพดกล่าว
หลังจากที่เรียนจบ อ้ายเพด ก็กลับมาที่ สปป.ลาว มาแต่งงานกับ หญิงสาวจากเมืองหลวงพระบาง แล้วก็เปิดกิจการร้านอาหารนับแต่นั้นมา ก็เลยกลายเป็นว่าวิชาวิศวะ ที่แกเรียนมาแทบไม่ได้ใช้เลย ฮาฮาฮา
ที่ร้านมีเมนูแซบๆ หลายอย่างนะครับ แต่ที่ผมติดอกติดใจมาก ก็เห็นจะเป็น “ตำหลวงประบาง” ของที่ร้านนี่ล่ะ
อันที่จริงแล้วมันก็คล้ายๆ กับส้มตำบ้านเราล่ะ แต่ที่จะแผกแตกกต่างไปก็เห็นจะเป็น “น้ำปู” ที่ใส่เข้าไปนี่ล่ะ
น้ำปูได้มาจากกระบวนการถนอมอาหารของชาวหลวงพระบาง นำปูผ่านกรรมวิธี จนเป็นน้ำข้นๆ สีคล้ำหน่อย ซึ่งเมียอ้ายเพด ทำเป็นอยู่แล้ว ที่แตกต่างอีกอย่าง คือ เส้นมะละกอ จะไม่สับๆ แบบบ้านเรา แต่จะฝานเป็นแผ่นบางๆ แช่น้ำเย็นๆ เวลาตำจะได้กรอบอร่อย
การทำก็เริ่มที่ กระเทียม พริกสด พริกแห้ง ตำให้เข้ากัน ตามลงด้วยเส้นมะระกอ ปลาร้าเล็กน้อย น้ำปลา มะนาว น้ำตาลปี๊บ ตำๆ คลุกให้เข้ากัน จากนั้นตามลงด้วย “น้ำปู” พระเอกของเรา หลังจากตำต่อ น้ำส้มตำ สีจะออกคล้ำๆหน่อย เป็นอันใช้ได้ ตักใส่จาน โรยด้วยถั่วลิสงคั่ว เป็นอันจบ กินกับกระถินอ่อน แหม่เข้ากันดี๊ดี
บรรยากาศริมโขงยามเย็น ผมนั่งมองประเทศไทยเราจากฝั่งนั้น ดูแล้วช่างต่างกันยิ่งนั่ง ในขณะที่ผมนั่งรับลมเย็นๆ ไปเรื่อยๆ แต่ที่ฝั่งไทย ในช่วงเวลาราว หกโมงกว่าๆ นี้รถราขวักไขว่เสียเหลือเกิน แต่ดูไปแล้วก็ยังคิดถึงบ้านเราอยู่ดี
สำหรับเพลงนี้ ผมเปิดนั่งฟังไปพลาง มองฝั่งไทยไปพลางก็เพราะดี จึงอัดเสียงเสียตรงนั้นเลย มันก็นานพอสมควรแล้ว แต่ก็อยากเอามานำเสนอกับทุกท่านครับ มาฟังเพลงนี้กัน
“แสนรัก” เพลงจาก คุณแจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ Pls enjoy สวัสดีครับ
พิลา
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
