ในขณะนั้นยังรู้สึก อ้อ เรานี่จิตใจของเรายังบางครั้งเป็นสัตว์เดรัจฉานอยู่นี่ อันนี้เป็นการพิจาณาตัวเอง เรื่องของ อาตมามาเองนะ ไม่ได้แกล้งว่าโยม และบางครั้งรู้สึกว่ามีหิริความละอายบาป มีโอตตัปปะความสะดุ้งกลัวต่อบาป แม้แต่ความคิดจะทำบาปในที่ลับในที่แจ้ง มันก็ไม่คิด มันมีคุณธรรมอันนี้อยู่ในใจ ในขณะนั้นก็รู้สึกว่า หิริโอตตัปปะเป็นคุณธรรม ที่ทำให้คนเป็นเทวดา ก็รู้สึกว่าอ้อ เราเป็น เทวดา