20 พ.ค. 2020 เวลา 14:36 • ครอบครัว & เด็ก
แม่ผู้สูญเสีย...ลูกชาย 👶 💔
ใจยังเจ็บ...แต่นี่เป็นเรื่องจริงที่อยากแชร์เพื่อเป็นประโยชน์กับพ่อแม่ท่านอื่นๆ...
ขอสะพานบุญนี้...จงส่งต่อให้ลูกชายแม่สุขสบายบนสวรรค์นะ...รัก 💙🍁
ลูกเสียก่อนคลอด...ประสบการณ์ชีวิตที่มิอาจลืมของพ่อแม่....
ทำไม่ต้องเป็นเรา?.......
หลายครั้งที่ตั้งคำถามแบบนี้กับ 2 เดือนที่ผ่านการสูญเสียลูกชาย...ลูกชายที่พ่อกับแม่ตั้งตารอที่จะได้พบหน้าในวันคลอด…
เราเป็นแม่อีกคนที่ได้คลอดลูกออกมาแล้วลูกเสียชีวิต ซึ่งลูกคนนี้เป็นคนที่ 2 คนแรกเป็นผู้หญิงซึ่งก็คลอดออกมาปกติ...แต่คน 2 นี้ไม่เป็นอย่างที่รอคอยเลย…
ตั้งแต่รู้ตัวว่าตั้งท้องลูกคนที่ 2 เราก็ดูแลตนเองอย่างดีทุกทาง ทั้งในเรื่องอาหาร ร่างกายและจิตใจ...จะมีตรงที่นอนไม่ค่อยหลับเท่านั้นเอง...หลายอย่างปกติดี
เราไปหาหมอเกือบทุกนัด...แค่นัดสุดท้ายก่อนคลอดที่ไม่ได้ไป ตอนนั้นท้องได้ 37W ที่เราไม่ได้ไปเพราะคิดว่าลูกน่าจะมาเองเมื่อถึงกำหนดคลอดแหละ...คงจะเหมือนลูกคนแรก พอสัปดาห์ที่ 38 นัดหมอว่าจะไปตอนเช้าแต่ฝนดันตกแบบไม่ลืมหูลืมตา ซ้ำรถยังติดที่ถนนใหญ่อีก ประจวบกับเราไม่มีอาการใดๆที่บอกว่าลูกจะคลอด เราจึงชะล่าใจไม่ไปหาหมอวันนั้น…
พอตกเย็นวันเดียวกัน ในวันที่ 15 มีนาคม 2563 เวลา 17.55 น. เริ่มมีอาการปวดท้องจะเข้าห้องน้ำ แต่ไม่มีอะไรออกมา...นอนพักดูอาการ 5 นาที จากนั้นเริ่มปวดถี่ทุก 5 นาที….มาแล้วๆ!!! ลูกชายจะมาแล้ว!!! เราจึงรีบโทรหาสามีและโรงพยาบาลว่าลูกเราจะคลอดแล้วนะ...กำลังจะเดินทางไปจ้า...เย้ๆ!!! 😍
ขณะขับรถไปโรงพยาบาลซึ่งห่างจากบ้าน 1 ชั่วโมง...เราก็เริ่มปวดถี่ขึ้น...ในใจตอนนั้นคิดว่าไม่ไหวแล้ว...จะคลอดแล้วจ้าเพราะเราปวดท้องถี่ทุก 1 นาที!! หลังจากผ่านไปแค่ 30 นาทีเองนะ...ตายๆๆ ทำไงดีหนิ...ปากก็ร้องเจ็บท้อง น้องชายกับแม่และลูกสาวก็เป็นกองเชียร์อยู่หลังรถ...ส่วนสามีเราก็ขับรถแบบเร็วสุดในชีวิตแหละวันนั้นเพื่อที่จะไปให้ถึงโรงพยาบาล….😖
เวลา 18.35 น. ...ไม่ไหวแล้ว...เราร้องเรียกแม่เราสุดเสียงเลย ร้องอยู่ 2 ครั้งลูกชายเราก็คลอดออกมา!!!….ในรถเลยค่ะ….ทำไงดีๆเคยเห็นแต่ในทีวี...เรานี่แหละที่คลอดลูกบนรถ...อารมณ์ตอนนั้นแบบทั้งเจ็บทั้งตื่นเต้น แต่สังเกตุเห็นว่าลูกเราไม่ดิ้น...เหมือนไม่หายใจ... แต่เราพยายามคิดบวกไว้….🥺
น้องชายเราเป็นคนโทรหารถโรงพยาบาลมารับ...กว่าพวกเราจะถึงโรงพยาบาลก็ปาไปแล้ว 15 นาทีจากตรงที่เราคลอดน้อง...ช่วงนั้นเราพยายามกระตุ้นน้องให้ร้อง ทำทุกอย่างที่เจ้าหน้าที่รถฉุกเฉินบอกหลังจากคลอดน้อง...แต่น้องไม่ตอบสนองใดๆ...คิดบวกๆ ลูกเราจะไม่เป็นไร…
ที่โรงพยาบาล...หมอพยามช่วยเต็มที่...เรานอนดูหมอและพยาบาลช่วยน้องอยู่ข้างเตียง...มองไปทางสามีนอกห้องแล้วก็พยามไม่ร้องไห้ออกมา เพราะหวังว่าจะได้ยินเสียงลูกร้องไห้...สักพักพยาบาลพาเราไปดูแลอีกห้อง...พอนั่งรถเข็นผ่านสามีเท่านั้นแหละ..เราได้แต่พูดว่า…"พี่..หมอบอกว่าลูกเสียแล้ว...ลูกไม่หายใจแล้ว" น้ำตาไหลพรากเลยค่ะ...เสียใจ!! 💔
ผ่านไป 1 ชั่วโมง หลังจากพยาบาลช่วยดูแลขั้นตอนหลังคลอดให้เรา...จากนั้นพยาบาลขึ้นมาบอกเราว่าน้องเสียนะคะ...น่าจะเสียมาหลายชั่วโมงเพราะลักษณะของรกเราแดงช้ำแล้ว...ไม่เหมือนรกเด็กเพิ่งคลอดปกติค่ะ...
เงียบ…...แล้วก็ร้องไห้เหมือนจะขาดใจเลยค่ะ...สามีกับลูกสาวก็คอยกอดและพูดปลอบใจเราอยู่ข้างๆ…"ทุกคนรักเรานะ" สามีเราคอยพูดคำนี้ซ้ำๆจนเราสงบลงได้.. 😭😭😭
หมอได้แจ้งเราว่าไม่ทราบสาเหตุการเสียชีวิตของน้อง...เพราะเมื่อมาถึงโรงพยาบาลก็ไม่สามารถจับชีพจรน้องได้แล้ว...ตอนนั้นมืดแปดด้านค่ะ...นั่งอุ้มน้องที่เหมือนกำลังนอนหลับประมาณ 1 ชั่วโมง จึงได้ไปพักผ่อน…
เราทำพิธีเผาศพให้ลูกในอีก 3 วันถัดมา...หัวใจเจ็บมาก แต่เรากับสามีคุยกันและพูดให้กำลังใจกันตลอดว่าเวลาจะช่วยให้เราดีขึ้น...ทุกคนรอบข้างคอยให้กำลังใจ ...สิ่งสำคัญที่สุดที่ทำคือ...เมื่ออยากร้องไห้ก็ให้ร้องออกมาเลยไม่ต้องเก็บไว้ ไม่ต้องพยายามว่าเราเข้มแข็ง...เรื่องเเบบนี้จะไม่มีใครว่าเราอ่อนแอหรอก...คอยพูดคุยกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนรอบข้าง เล่าสิ่งต่างๆที่เรารู้สึก...สิ่งนี้ช่วยให้เราดีขึ้นมาก...โชคดีที่ร่างกายเราแข็งแรง สามารถเดินเหินได้ปกติภายใน 1 อาทิตย์หลังคลอด...และเราก็ตั้งเป้าหมายว่าจะมีลูกเพิ่มอีกสักคนสองคน…ให้โควิดผ่านพ้นไปก่อนละกัน!! 💢💨
เราได้กำลังใจจากครอบครัว สามี เพื่อนๆที่ทำงานและคนรู้จักรอบตัว...มีลูกสาวตัวเล็กวัย 1 ปี 8 เดือนที่คอยเช็ดน้ำตาเวลาแม่ร้องไห้...คอยพูดกับตัวเราเองว่าต้องเข้มแข็งเพื่อลูกคนโต...สามีกับเราจะคอยพูดให้กำลังใจกันและกันว่า…"เราจะเศร้ากับเรื่องนี้แน่นอน...แต่เราจะมองสิ่งดีๆรอบข้างตัวเราที่มีอยู่ตอนนี้ เพื่อใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันและอนาคต...เราก็จะมีความสุข…เพราะเรายังมีกันและกัน…"👨👩👧
ขอบคุณที่อ่านเรื่องเราจนจบ...หวังว่าบทความนี้จะช่วยเป็นกำลังใจให้แม่ผู้เสียลูกอันเป็นที่รัก หรือคุณแม่ที่กำลังตั้งครรภ์ให้คอยดูแลและสังเกตลูกในครรภ์ให้ดี…ทั้งนี้ทั้งนั้นให้คิดเพียงว่า...อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด...สู้ๆนะตัวเอง!! 😊
ปล.ลูกเราเป็นลูกครึ่งไทย-แคนนาดา...🇹🇭 🇨🇦
ขอบคุณมากค่ะ
โฆษณา