22 พ.ค. 2020 เวลา 14:12 • ปรัชญา
# ไม่ผิดเตียง
ความผิดพลาดที่ต้องขอบคุณ อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
ออกจากภาวะวิกฤติ
พยาบาลสาวคนหนึ่ง เธอกำลังพาคนไข้ชายที่เพิ่งออกจากห้องฉุกเฉิน ไปส่งยังห้องพักฟื้น ซึ่งในระหว่างทางเดิน พยาบาลสาวก็พูดกับคนไข้ของเธอว่า
“ลูกชายของคุณ กำลังรอคุณอยู่นะคะ เพราะฉันได้แจ้งเขาไว้แล้วค่ะ” เธอพูดช้า ๆ ซ้ำ ๆ หลาย ๆ ครั้งเพื่อรอดูอาการตอบสนองของชายชรา
แต่ด้วยอาการหัวใจวายก่อนหน้านี้ จึงทำให้เขาตอบสนองได้เพียงแค่ลืมตาขึ้นมาเท่านั้น
การตอบสนอง
จนกระทั่งมาถึงห้องพักฟื้น พยาบาลก็ได้เหลือบไปเห็นชายคนหนึ่งในชุดทหารนาวิกโยธิน เขามีผ้าพันแผล ที่พันบริเวณแขนของเขาพร้อมทั้งเลือดที่ไหลซึมออกมาจนเห็นได้ชัด เขายืนด้วยท่าทางที่กำลังรอคอยใครสักคน
หลังจากนั้นพยาบาล จึงนำชายชราย้ายขึ้นเตียงผู้ป่วย บริเวณด้านข้างของ นาวิก คนนั้น แล้วเธอก็เริ่มติดตั้งอุปกรณ์ต่าง ๆ
ซึ่งในระหว่างนั้นชายชราก็รีบคว้ามือ นาวิกโยธิน คนนั้นไว้ พร้อมทั้งบีบมือเข้าไปแน่น แล้วจึงพูดขึ้นมาว่า “มาได้สักทีนะลูก” เขาฟืนพูด ออกมาด้วยท่าทางที่แสนเจ็บปวดและทรมานเป็นอย่างมาก
เห็นอกเห็นใจ
เมื่อได้เห็นเช่นนั้น พยาบาลจึงรีบนำเก้าอี้มาให้กับ คนนั้น เพื่อให้เขาได้นั่งใกล้ ๆ พ่อของเขา ซึ่งตลอดทั้งคืนชายชรา ก็ได้แต่กลุ้มมือลูกชายของเขาไว้โดยไม่ยอมปล่อยมือเลยแม้เสี้ยววินาที
นาวิก ได้เห็นเช่นนั้น น้ำตาของเขาก็ได้ไหลออกมา แล้วเขาก็จึงเริ่มสวดอ้อนวอดขอร้องต่อพระเจ้า “ให้ช่วยรักษาโรคภัยที่ทำให้เจ็บปวดนี้หายไปเสียที” เขาวิงวอน ขอร้องทามกลางแสงไฟที่มืดสลัว
เสียงร้องโอดครวญ ด้วยความเจ็บปวดของคนไข้เตียงอื่น ๆ และทามกลางพยาบาลสาวที่แวะเวียนเข้ามาเปลี่ยนน้ำเกลือและตรวจเช็คอาการคนไข้อยู่เป็นระยะ ๆ
ขอร้อง
จนกระทั่งตอนเช้า อาการหัวใจวายของชายชราก็กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง นาวิก จึงรีบกดปุ่มเรียกคุณหมอให้เข้ามาช่วยเหลือ ซึ่งทันทีที่คุณหมอมาถึง ชายชราก็ได้จากโลกนี้ไปเสียแล้ว
นาวิก จึงค่อย ๆ ปล่อยมือจากร้างที่ไร้วิญญาณของชายชรา เพื่อให้พยาบาลได้ทำการถอดอุปกรณ์ต่าง ๆ ออกให้ โดยตัวเขาก็ได้แต่ยืนเฝ้ามองดูด้วยความเศร้า
ซึ่งในระหว่างที่พยาบาล กำลังถอดเครื่องมืออยู่นั้นเอง นาวิก จึงพูดขึ้นมาว่า “ขอโทษนะครับคุณพยาบาล ชายคนนี้เขาเป็นใครกันหรอครับ”
ด้วยความตกใจ
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น พยาบาลสาว ก็รู้สึกตกใจ จนเธอต้องเหลือบขึ้นมามองหน้า นาวิก แล้วก็ตอบเขาไปว่า “เขาเป็นพ่อของคุณไงค่ะ คุณคงจะตกใจมากเลยใช่ไหม ที่เสียพ่อไปกระทันหันเช่นนี้”
“ไม่ เขาไม่ใช่พ่อของผม” นาวิก พูดแทรกขึ้นมาในทันที พร้อมทั้งพูดต่อไปอีกว่า “และผมไม่เคยเห็นเขามาก่อนเลย”
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น พยาบาลสาว จึงตอบกลับไปว่า “ แล้วทำไมเมื่อวาน คุณไม่พูด หรือทักท้วงอะไรเลย ขณะที่ฉันพาเขามาหาคุณ”
เหตุผล
ด้วยเหตุนี้เอง นาวิก จึงได้ตอบเธอไปว่า “ก็เพราะทันทีที่เขาจับมือผมไว้ ผมก็รู้เลยว่า เขาต้องการกำลังใจจากลูกชาย และอยากจะให้ลูกมาอยู่เคียงข้างเขา แม้ว่าลูกชายของเขาจะไม่ได้มาอยู่ที่นี่จริง ๆ ก็ตาม อีกทั้งเขาก็ดูป่วยหนักมากจนเผลอเรียกผมเป็นลูกชายของเขาอีก
เพราะแบบนี้ ผมจึงทิ้งเขาไปไม่ได้ ยังไงละครับ แล้วอีกอย่างที่ผมมาที่นี่ ก็เพื่อมาตามหาชายที่ชื่อว่า Mr. William Gray เพื่อจะแจ้งให้เขาได้ทราบว่า ลูกชายของเขาถูกฆ่าตายในอิรัก เมื่อวานก่อนนี้ แล้วสุภาพบุรุษท่านนี้ เขาชื่ออะไรหรอครับ '
พยาบาลสาว จึงตอบพร้อมทั้งน้ำตาว่า “เขาชื่อ Mr. William Gray ค่ะ”
ดังคำที่กล่าวไว้ว่า “ในบางครั้ง เรื่องที่เกิดจากความผิดพลาด มันก็อาจจะไม่ใช่เรื่องที่น่ากลัวเสมอไป”
อ่านบทความเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
โฆษณา