ใช้หนี้เก่า ให้เขากู้หนี้ใหม่ และฝังขุมทรัพย์...เรื่องราวของนกแขกเต้า
ครั้งหนึ่งในสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าเสวยพระชาติเป็นนกแขกเต้า
โดยพระองค์ได้เป็นลูกของพระยานกแขกเต้าผู้เป็นหัวหน้าฝูง
เมื่อกาลเวลาผ่านไปพระยานกแขกเต้าก็แก่ตัวลง ร่างกายทรุดโทรม ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง
ลูกของพระยานกแขกเต้าก็ได้เติบใหญ่เป็นนกแขกเต้าหนุ่ม ร่างกายบึกบึน รูปร่างสูงใหญ่สง่างาม
ลูกของพระยานกแขกเต้าจึงได้รับหน้าที่เป็นหัวหน้าฝูงแทนพ่อ
ทุกๆวันนกแขกเต้าหนุ่มจะพาฝูงออกไปหากินที่ทุ่งข้าวสาลีของพราหมณ์คนหนึ่งเสมอๆ
พอทุกตัวกินอิ่มนกแขกเต้าหนุ่มผู้เป็นจ่าฝูงก็จะพาฝูงบินกลับถิ่นที่อยู่ตามเดิม
และทุกๆวันนกแขกเต้าหนุ่มผู้เป็นจ้าฝูงก็จะคาบรวงข้าวด้วยจะงอยปากกลับไปด้วยเสมอ
ทางฝ่ายของคนงานซึ่งดูแลทุ่งข้าวสาลี ได้เห็นฝูงนกแขกเต้าที่พากันมากินข้าว
และแลเห็นนกแขกเต้าตัวหนึ่งรูปร่างสูงใหญ่แปลกตากว่าทุกๆตัว ได้คาบรวงข้าวกลับไปด้วยทุกวัน ก็รู้สึกแปลกใจ
จึงนำเรื่องนี้ ไปเล่าให้พราหมณ์เจ้าของทุ่งข้าวสาลีฟัง
พราหมณ์จึงสั่งให้คนงานทำที่ดักนก แล้วนำไปดักนกแขกเต้าจ่าฝูงตัวนั้นในตำแหน่งที่บินลงในทุกๆวัน
แล้วให้นำตัวมาให้พราหมณ์
คนงานจึงทำตามคำสั่ง....
พอวันรุ่งขึ้นนกเเขกเต้าจ่าฝูงก็ติดกับดัก จึงได้ตะโกนบอกนกแขกเต้าทุกตัวให้รีบหนีไป
คนงานจึงได้นำนกเเขกเต้าจ่าฝูงไปให้กับพราหมณ์เจ้าของทุ่งข้าวสาลี
เมื่อนำตัวนกแขกเต้าจ่าฝูงไปให้พราหมณ์ แล้ว พราหมณ์จึงได้ถามด้วยความเคารพว่า....
...ท่านนกแขกเต้าเมื่อท่านได้มากินข้าวสาลีอย่างอิ่มหนำแล้ว เหตุใดจึงได้คาบรวงข้าวกลับไปด้วย
ท่านจะสร้างฉางข้าวไว้กลางป่าหรือ...
....พระยานกแขกเต้าจึงตอบว่า....
เราไม่ได้สร้างฉางข้าวไว้หรอก แต่เรานำข้าวของท่านไปใช้หนี้เก่า ให้เขากู้หนี้ใหม่ และฝังขุมทรัพย์ไว้
เมื่อพราหมณ์ได้ฟังดังนั้นก็ยิ่งสงสัย จึงขอให้พระยานกแขกเต้าช่วยชี้แจงให้เข้าใจ
พระยานกแขกเต้าจึงได้ชี้แจงว่า...
ลูกของข้าที่ยังอ่อนอยู่หากินยังไม่ได้ ข้าจึงนำข้าวไปเลี้ยงดู เผื่อวันข้างหน้าเขาจะได้ดูแลข้าบ้าง เสมือนเป็นการ ให้เขากู้หนี้ใหม่
พ่อแม่ขอข้าที่แก่เฒ่าหากินไม่ได้ ข้าจึงได้นำข้าวไปเลี้ยงดูพวกเขา เพราะเขาเคยเลี้ยงดูข้า เสมือนเป็นการให้หนี้เก่า
ส่วนนกตัวอื่นๆที่ไม่สามารถหากินเองได้ ข้าจึงนำข้าวไปเลี้ยงดูพวกเขา เพื่อเป็นการทำบุญ เพราะบัณฑิตเลยกล่าวไว้ว่าการทำบุญ เปรียบเสมือนการฝั่งขุมทรัพย์
เมื่อพราหมณ์ได้ฟังดังนั้นจึงเกิดความเข้าใจและเลื่อมใสยิ่งนัก จึงได้แก้มัดออกแล้วขอขมาปรนนิบัติพระยานกแขกเต้าอย่างดี
แล้วจึงได้อนุญาตให้พระยานกและนกแขกเต้าตัวอื่นๆมากินข้าวสาลีได้ และขอให้พระยานกแขกเต้าแวะมาสั่งสอนตนบ่อยๆ
พระยานกแขกเต้าจึงสั่งสอนพราหมณ์ว่า...ท่านจงดูแลปรนนิบัติพ่อแม่ของท่านที่แก่เฒ่าให้ดีเถิด และจงหมั่นให้ทาน
ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านครับ
สาลิเกทารชาดก ชาดกว่าด้วยนกแขกเต้าเลี้ยงพ่อแม่
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
