27 พ.ค. 2020 เวลา 04:11 • ปรัชญา
คุณคิดว่าการมีความรู้มากมีส่วนช่วยให้ประสบความสำเร็จหรือไม่
ตั้งแต่เด็กจนโตที่เราก้าวเข้าสู่วัยเรียนเราพบว่าสิ่งที่โรงเรียนสอนให้กับเรามันเป็นความรู้หลายด้านมาก
ความรู้ในบางวิชาก็ไม่จำเป็นกับการดำเนินชีวิตของเรา แต่ก็ต้องเรียนเพื่อให้สอบผ่านได้คะแนนดี ๆ ตามหลักเกณฑ์ที่ระบบการศึกษาจะประเมิน
และเมื่อสอบเสร็จเราก็แทบจะจำเรื่องเหล่านั้นไม่ได้เลย
การมีความรู้มากมันก็ไม่ใช่ผลดีเท่าไหร่หากมันไม่ตรงกับเป้าหมายของเรา
บางเรื่องก็ไม่จำเป็นต้องรู้เยอะ รู้แค่สิ่งที่ต้องใช้ให้เราไปถึงเป้าหมายก็พอ
พระพุทธเจ้าท่านเคยตรัสไว้ว่า “ความรู้จากสิ่งที่ท่านตรัสรู้มาได้ก็เปรียบเสมือนใบไม้ที่อยู่ในป่าทั้งหมด ไม่จำเป็นต้องใช้ใบไม้ทั้งป่าเพียงหยิบไปแค่กำมือเดียวก็พอ”
ม่จำเป็นต้องรู้ทุกสิ่งที่พระพุทธองค์ได้ตรัสรู้มาถึงจะทำให้พ้นทุกข์ได้ เพียงแค่รู้สิ่งที่จำเป็นต่อการพ้นทุกข์ก็พอ
นี่เป็นคำสอนพี่แฝงความหมายไว้ว่า"เราไม่จำเป็นต้องรู้มากในสิ่งที่เราไม่ได้ใช้ แต่เราจำเป็นต้องรู้ให้มากในสิ่งที่ตนเองจะต้องใช้"
หากความรู้ที่จะใช้เพื่อบรรลุเป้าหมายของเราเปรียบได้ดังใบไม้หนึ่งกำมือ เราก็ต้องรู้ด้วยว่าใบไม้หนึ่งกำมือที่เราหยิบมานั้นมีใบอะไรอยู่บ้าง
การรอบรู้หลาย ๆ ด้านมันก็มีข้อดีอยู่ หากคุณเป็นคนที่ค้นหาเป้าหมายของตัวเองยังไม่เจอ
การที่ศึกษามาก ๆ เรียนรู้มาก ๆ มันก็จะเพิ่มโอกาสให้คุณมองเห็นหนทางที่คุณต้องการได้เร็วยิ่งขึ้น
แต่หากคุณรู้เป้าหมายที่แท้จริงของคุณแล้ว รู้ว่าจุดประสงค์ของสิ่งที่คุณจะทำคืออะไร ก็จงหาความรู้แค่เพียงเพื่อสนับสนุนเป้าหมายของคุณพอ
ไม่ใช่ว่าคุณอยากจะเป็นศิลปินแต่คุณไปศึกษาฟิสิกส์ ชีววิทยาหรืออะไรก็ตามแต่ที่มันไม่เกี่ยวข้องกับเป้าหมายของคุณ การรอบรู้แบบนี้ก็ถือว่าผิดจุดประสงค์
หากจะต้องรอบรู้ก็ขอให้รอบรู้ในศาสตร์ที่มันจำเป็นต้องใช้เพื่อสนับสนุนเป้าหมายหลักของคุณ
อย่างเช่น คุณอาจจะต้องเรียนรู้เรื่องการลงทุน เรียนรู้เรื่องการเงิน เป็นต้น
ฉะนั้นการเรียนรู้มันก็เป็นสิ่งที่ดี หากมันช่วยสนับสนุนให้เป้าหมายหลักของคุณมีประสิทธิภาพมากขึ้น
แต่หากเป็นการเรียนรู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับเป้าหมายของคุณมันก็ย่อมไม่มีประโยชน์อันใด มีแต่จะเสียเวลาด้วยซ้ำ
หวังว่าความรู้จากบทความนี้จะเป็นความรู้ที่ตรงกับเป้าหมายของใครหลาย ๆ คนที่เข้ามาอ่านนะครับ
บทความเพื่อชีวิต
โฆษณา