25 พ.ค. 2020 เวลา 04:11 • ปรัชญา
จงกล้าหาญอย่างทารก
คุณเป็นคนหนึ่งที่กำลังใช้ชีวิตด้วยความกลัวอยู่หรือเปล่า
กลัวที่จะทำในสิ่งใหม่ ๆ กลัวปัญหาที่กำลังเข้ามา กลัวว่าจะเอาตัวไม่รอด หรือความกลัวอะไรก็ตามแต่ที่มันถ่วงชีวิตของคุณอยู่
หากคุณเป็นคนนั้นจงรู้ไว้ว่านี่ไม่ใช่ตัวตนที่แท้จริงของคุณ คุณไม่ได้เป็นคนที่ขี้กลัวอย่างนี้ตั้งแต่เกิด
รู้หรือไม่ว่าตอนที่เราทุกคนยังเป็นเด็ก เรามีจิตใจของนักสู้อยู่ในตัวอย่างมาก
เราทุกคนคือผู้ชนะที่เกิดมาพร้อมกับความกล้าและมีแรงผลักดันอันยิ่งใหญ่ในการเรียนรู้เพื่อเอาตัวรอด
ตอนที่เป็นทารกเราพยายามพัฒนาทักษะของตัวเองทุกวัน แล้วแต่ละทักษะไม่ใช่ทักษะที่มันง่าย ๆ เลย
1
เป็นทักษะที่ยากที่สุดในชีวิตด้วยซ้ำ ตัวอย่างเช่น การหัดเดิน หัดพูด หัดกินอาหาร เป็นต้น
ตอนที่เราเป็นเด็กเราไม่เคยคิดเลยว่าทักษะเหล่านั้นมันยากเกินความสามารถของเรา
ตอนเป็นทารกเราไม่เคยคิดว่าความพยายามที่เราพยายามไปมันจะคุ้มค่าหรือไม่
ตอนที่ยังเป็นทารกเราไม่เคยกังวลว่าจะทำผิดพลาดหรือจะต้องอับอายหรือไม่
เมื่อคุณผิดพลาดล้มลงคุณก็แค่ลุกขึ้นมาใหม่และก็เดินต่อไปโดยไม่หวั่นกลัวต่ออุปสรรคใด ๆ
ด้วยวัยเท่านั้นทำไมเราถึงก้าวผ่านมาได้หล่ะ
ก็เพราะว่านั่นเป็นสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของทารกทุกคน หากไม่พูด ไม่เดิน ไม่เรียนรู้ ก็จะไม่สามารถดำเนินชีวิตด้วยตัวเองได้
ความไร้เดียงสาในวัยเด็กทำให้เราไร้ซึ่งความกลัว
แล้วอะไรที่ทำให้ความกล้าและความกระตือรือร้นในการเรียนรู้ของเราเลือนหายไป
อาจเป็นเพราะค่านิยมของสังคมที่บูชาความสมบูรณ์แบบ ยิ่งเราโตขึ้นเราจะยิ่งถูกสอน ถูกปลูกฝังถึงความสมบูรณ์แบบ ยิ่งเราทำได้ดีก็จะมีคนชื่นชมและยอมรับเรามากขึ้น
นั่นจึงไม่แปลกเลยที่ทำไมเราถึงกลัวความล้มเหลวและกลัวที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ ได้ถึงเพียงนี้
ฉะนั้นเราจงเอาเยี่ยงอย่างความกล้าของทารกมาใช้ คือไม่หวั่นต่ออุปสรรคใด ๆ ที่เข้ามา
ทำมันด้วยสัญชาตญาณการเอาตัวรอดของเรา หากล้มเหลวก็เรียนรู้และลุกขึ้นมาใหม่ อย่าให้ความกล้าหาญเช่นนี้มันสูญเสียไปตามอายุที่เพิ่มขึ้น
คุณมีความกล้าอย่างทารกอยู่ในตัวอยู่แล้วจงใช้มันซะ
บทความเพื่อชีวิต
โฆษณา