1 มิ.ย. 2020 เวลา 11:02 • บันเทิง
ชีวิตที่ไร้ต้นทุนเทียบไม่ได้
กับชีวิตที่ไร้ความพยายาม
ผมชอบประโยคนี้ครับ
พยายามอยาก..ถ้าใจอยาก
มันไม่ยาก อย่ากลัวกับปัญหา
ให้เราหัวเราะหยอกเย้า
ยกระดับราวกับว่ามันเป็นเพื่อนสนิท..
เดินไปกับมัน ถ้ามันยากมากก็เเค่ยิ้มหวานๆให้เเล้วเดินเข้าไป
สวมกอดคอเพื่อนสนิทร่วมทาง..
ไม่หรอกไม่เอากลัวนั้น
กลัวล้มกลัวเขาว่าตำหนิหรือจะถูกกรนด่า
อย่าละทิ้ง เส้นทาง ระหว่างฝัน
แต่ละวัน ผันเปลี่ยน และเวียนผ่าน
การเดินทาง แม้ไกล ใช่ยาวนาน
ชัยตระการ..รอคนกล้า..อย่าละวาง
ขอเธอจง เชื่อมั่น วันยืนสู้
รอเพื่อดู ความฝัน อันสว่าง
อัศจรรย์..รอเราเริ่ม..ประเดิมทาง
รอเราร่าง เขียนชีวิต ทิศวิไล
ด้วยศรัทธา มุ่งมั่น อันแน่วแน่
ยึดแก่นแท้ ความจริง คือยิ่งใหญ่
เป็นรากแท้ จุดยืน ขึ้นกลางใจ
ของเธอไว้ ด้วยกล้า และท้าทาย
หากเราเพียง จับมือ ยึดถือมั่น
องค์ความฝัน ฤามี สิสลาย
ฉันและเธอ วิญญาณ มิเดียวดาย
ท่ามกลางสาย ลมพา น่ายินดี
ตราบสิ้นวันสุดท้ายใจเชื่อมั่น
ใต้หุบเขาผาชันมิพรั่นหนี
ซ่อนกระแสสายธารม่านวารี
รอล้างธารนทีที่คลอนัยน์
พจนีย์ที่เยี่ยมเปี่ยมอำนาจ
ซึ่งประกาศภาวนาเป็นกล้าใหม่
โปรดส่งเราสู่หลักพักหทัย
ด้วยฟื้นไวได้แกร่ง เต็มแรงเดิน
แม้เมื่อเรา ดำรง ใต้โพรงมืด
อกคงยืด ถึงหวัง พลังเหิน
ฉายตะวัน ในใจ ไม่ล้าเกิน
รู้สึกเพลิน อบอุ่น กรุ่นนิรันดร์
หากเราร่วม ยึดมั่น ด้วยกันอยู่
เราย่อมรู้ สิ่งหวัง เมื่อตั้งฝัน
ซึ่งมิล่ม ล้มตาย..ไปอนันต์
จะนานกัลป์ เสรีนี้ ล่องลอย
มีสิ่งต่างๆ มากมายในโลกนี้
ที่หยุดเราไว้ในห้วงความกังวล
จำไว้ว่าอยู่ ๆ ถ้ากังวลจนเกิดทุกข์
มันแปลว่าเรากำลังใช้ความคิด
เราไม่ได้กำลังใช้ชีวิต
อยู่กับปัจจุบัน..
แค่อยากชวนว่า
ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่เดือดร้อนใคร
แม้มันจะดูไร้สาระแค่ไหน
ในสายตาภายนอกทั่วไป..
การเกิดมาไม่มีต้นทุน
ยังไม่อาจเรียกว่ายากไร้
เท่ากับการไม่มีความพยายาม..
ขอแนะนำให้ลองทำสักครั้ง
เผชิญหน้ากับหัวใจตัวเอง
แล้วบอกมันไปว่า..
หากเราเพียง จับมือ ยึดถือมั่น
องค์ความฝัน ฤามี สีสลาย
ฉันและเธอ วิญญาณ มิเดียวดาย
ท่ามกลางสาย ลมพา น่ายินดี
ตราบสิ้นวัน สุดท้าย ใจเชื่อมั่น
ใต้หุบเขา ผาชัน มิพรั่นหนี
ซ่อนกระแส สายธาร ม่านวารี
รอล้างธาร นทีที่ คลอนัยน์ตา
ก็ให้มันรู้กันไปนะ
ว่าเราจะทำไม่ได้
ก็พอ.. หรือท่านผู้อ่านคิดเห็นเป็นเช่นไร ?
zaba x2
โฆษณา