"ลิ้นจี่" ของดีบังคลาเทศ
บังคลาเทศเปิดเมืองแล้ว
ณ บังคลาเทศ
...ถึงคุณผู้อ่านที่รัก...
บทความนี้มาตามคำขอ
ของคุณพิลา เจ้าของเพจ "พิลาพาเที่ยว"
โจทย์ที่คุณพิลาให้มาคือ...
"อยากให้พาไปดูเกี่ยวกับ
อาหารสตรีทฟู๊ดของบังคลาเทศ"
แต่เนื่องจากสถานการณ์ไวรัสโควิด-19
ในบังคลาเทศนั้นยังไม่สู้จะดี ฉันเลยสามารถ
พาชิมอะไรได้ แค่พอกรุบกริบ
และไม่รู้ว่า สิ่งที่จะพาไปชิมนั้น
จะอยู่ในข่ายสตรีทฟู๊ดได้ไหม
รัฐบาลประกาศให้เริ่มเปิดเมือง
ตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายน เป็นต้นไป
เนื่องจากเมื่อวาน
ฉันได้ออกไปข้างนอก
ทันทีที่รถออกจากประตูรั้ว
ฉันรู้สึกเหมือนได้รับอิสรภาพ
ความคิดของฉัน
มันอาจจะดูเว่อร์วังไปสักเล็กน้อย
อันที่จริงแล้ว
ฉันก็ได้ออกมาข้างนอก สุดแสนจะบ่อยครั้ง
แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งไหน
ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมา
เมืองหลวงของบังคลาเทศ นั้นเหมือนเมืองร้าง
บรรยากาศเงียบสนิท
ได้ยินเพียงแค่เสียงละหมาด
เช้า สาย บ่าย เย็น และยามค่ำคืนเท่านั้น
ร้านค้าปิดหมดทุกร้าน
คนไร้บ้านอดอยากหิวโหย
พนักงานโรงงานผลิตเสื้อผ้า
ต่างตกงานนับแสนคน
เอาล่ะ! ฉันขอพักเรื่องนี้ไว้เพียงแค่นี้
เราไปดูกันว่า
บรรยากาศเปิดเมืองที่บังคลาเทศ
เป็นอย่างไรบ้าง
ฉันต้องใช้เงินอย่างกระเบียดกระเสียน
มานานหลายเดือน เนื่องจาก
ร้านแลกเงินไม่เปิดให้บริการ
เหตุเพราะฉันจะต้องถือเงินดอลลาร์ ดังนั้น
ร้านแลกเงิน จึงมีความสำคัญกับฉันมากๆ
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
วันนี้ร้านแลกเงิน ได้เปิดให้บริการแล้ว
การที่มีเงินสด ไว้จับจ่ายใช้สอยในต่างแดน
มันเป็นความรู้สึกที่
อบอุ่นและปลอดภัยเป็นอย่างมาก
ข้างๆร้านแลกเงินเป็นร้านขายยา
ยาเมืองแขกนั้น สรรพคุณเป็นเลิศยิ่งนัก
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
ทุกช่วงจังหวะชีวิต
ที่มีความเจ็บป่วยของฉัน
มันน่าแปลกมาก
ที่มันล้วนเกิดขึ้น ที่เมืองแขกทั้งสิ้น
และฉันก็รอด จากการรักษาและยาของเมืองแขก
ที่บังคลาเทศ และเมืองแขกไหนๆ
ต่างก็ไม่มีเซเว่นอีเลฟเว่น
ร้านขายของชำ
จึงเป็นสวรรค์การช้อปปิ้งของฉัน
วันนี้ร้านขายของชำเปิดให้บริการแล้ว
ซัพพลายเออร์ก็เริ่มมาส่งของ
ภาพที่ฉันเห็นวันนั้นคือ
เจ้าของร้านขายของชำ
กำลังขนลังสินค้า แกะของออกจากลัง
และจัดเรียงสินค้าใส่ชั้นอย่างสวยงาม
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
ตลาดสดเริ่มคึกคัก
ฉันไม่ได้เห็นบรรยากาศอย่างนี้
มานานมากแล้ว
บรรดาพ่อค้าต่างโห่ร้องต้อนรับฉัน
ฉันมีความรู้สึกเหมือนเจอเพื่อนสนิท
ที่ไม่ได้พบหน้ากันมาแสนนาน
ฉันค่อนข้างคุ้นเคยกับบรรดาพ่อค้าที่นี่
แต่วันนี้ฉันคงเข้าไปลึกกว่านั้นไม่ได้
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
พ่อค้าผลไม้ กำลังยกลังผลไม้นำเข้า
ไปจัดเรียงสำหรับขายที่ร้านของเขา
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
สิ่งที่พิเศษสุดๆ
ที่ฉันจะบอกเล่ากับคุณคือ
ถ้าไม่มีการระบาดของไวรัสโควิด -19
เวลานี้จะเป็นช่วงเวลาแห่งความสุข
ของคนบังคลาเทศและคนไทยอย่างฉัน
เพราะช่วงนี้ จะเป็นช่วงที่ผลไม้อร่อยที่สุด
ผลไม้ที่คนบังคลาเทศต่างรอคอย
ในฤดูกาลนี้คือ "มะม่วงและลิ้นจี่"
คนบังคลาเทศชื่นชอบ
การรับประทานมะม่วงสุก เป็นชีวิตจิตใจ
ส่วนลิ้นจี่บังคลาเทศนั้น
ฉันเห็นว่า มันดีงามไม่แพ้มะม่วงสุกเลย
ที่บังคลาเทศเป็นแหล่งเพาะปลูกลิ้นจี่
ที่สำคัญแห่งหนึ่ง รองจากการปลูกมะม่วง
ไม่ว่าฉันไปอยู่เมืองแขกที่ไหน
ฉันก็เห็นเขามีลิ้นจี่ขายที่นั่น
ในความคิดของฉัน ฉันคิดว่า
ลิ้นจี่บังคลาเทศ อร่อยที่สุดในเมืองแขก
มันอาจจะลูกไม่โตเท่าลิ้นจี่ไทย
แต่มันหวาน ฉ่ำ อร่อยมากๆ
ในวันนั้น ฉันเห็นพ่อค้า
กำลังแกะลิ้นจี่ออกจากกล่อง
ลิ้นจี่สดๆถูกมัดอย่างสวยงาม
ฉันเลยอุดหนุนเขาสักหน่อย
แต่ก็ไม่พลาด ที่ขอถ่ายรูปมาฝากคุณด้วย
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
อันเนื่องจาก ฉันต้องรักษาสุขภาพ
ฉันเลยได้แค่อุดหนุนเพียงลิ้นจี่เท่านั้น
เพราะเป็นร้านที่อยู่ริมถนน
ฉันไม่ได้เข้าไปเดินลัดเลาะเหมือนทุกครั้ง
วัฒนธรรมอย่างหนึ่งในเมืองแขก
ที่ขาดไม่ได้เลยสักวันเดียว
นั่นก็คือ "การดื่มชา"
ในตลอดระยะเวลากว่า 3 เดือน
ทุกๆคนในบังคลาเทศ
คงชงชาดื่มกันเองที่บ้าน
เพราะถนนหนทางเงียบกริบ
แต่วันนี้
ร้านขายชาริมทางได้กลับมาแล้ว
พนักงานออฟฟิศได้กลับมาทำงาน
หนุ่มร้านขายชาใต้ตึกสูงมีรายได้
จากการชงชาให้หนุ่มออฟฟิศ
ถ่ายภาพโดย...มดดี้
ฉันได้กินผลไม้อร่อยๆ เพื่อเยียวยาจิตใจ
คนขายผลไม้เริ่มมีรายได้ จากการขายผลไม้
แม้ว่าสถานการณ์โควิดที่นี่
ยังไม่มีวี่แววว่าจะคลี่คลาย
แต่สำหรับคนที่จำเป็น ต้องทำงานหาเลี้ยงชีพ
"นี่เป็นวันแห่งความหวัง ของพวกเขาจริงๆ"
"เรื่องโควิดฉันก็กลัว
แต่วันนี้ฉันขอมีความสุข
กับการกินลิ้นจี่ ที่แสนอร่อยไปด้วยก็แล้วกัน"
โปรดติดตามตอนต่อไป
"มดดี้"
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
