29 มิ.ย. 2020 เวลา 01:00 • ปรัชญา
ฉันตื่นเต้นที่ต้องพูดต่อหน้าคนเยอะ ๆ
ภาพจาก pexels.com
สมมุติว่าวันนี้ คือวันที่สำคัญที่สุดในชีวิตของคุณ เพราะคุณกำลังจะเดินขึ้นไปบนเวที เพื่อแสดงโชว์บางอย่างที่คุณเตรียมการมาเป็นอย่างดีให้คนมากมายได้รับชม
แค่ฟังดูก็ตื่นเต้นแทนแล้วครับ
จริง ๆ ไม่ต้องเป็นโชว์ที่ใหญ่อลังการขนาดนั้นหรอก สำหรับเราบางคนแค่การลุกขึ้นไปพูดหน้าชั้นเรียน หรือหน้าเสาธง ก็เป็นเรื่องที่ทำให้มวนท้องได้แล้วล่ะ
ก็มันอายนี่นา ก็มันเขินนี่นา
สมัยก่อนผมก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ค่อนข้างขี้อายมากครับ หากต้องลุกขึ้นไปพูดบนเวที ผมมักจะถามกับเพื่อน ๆ หรือคนที่มีประสบการณ์อยู่เสมอว่า เราควรจะทำอย่างไรดี ที่จะช่วยทำให้เราหายตื่นเต้นลงได้บ้าง มันรู้สึกประหม่า ตื่นเต้น และมือเย็นไปหมด
ส่วนใหญ่แล้วทุกคนจะพูดคล้าย ๆ กันครับ นั่นก็คือ ทำตัวสบาย ๆ หายใจเข้าลึก ๆ คิดถึงเรื่องที่สบายใจ แค่ทำเหมือนที่ซ้อม ไม่มีอะไรต้องกังวลหรอก
คำแนะนำต่าง ๆ ผมเชื่อมาตลอดว่าเป็นคำแนะนำที่ดีที่สุด จนวันหนึ่งที่ผมได้อ่านเรื่องราวของแลร์รี คิง (Larry king) พิธีกรรายการทอล์คโชว์ที่มีชื่อเสียงมากของโลก
รู้หรือเปล่าครับว่า เขาทำยังไง เขาบอกมาตรง ๆ ในรายการเลยครับว่า เขากำลังตื่นเต้นอยู่ มากซะด้วย
คำพูดของ แลร์รี คิง ทำให้ผมนึกย้อนไปตอนที่ผมดูรายการ ทอล์กกะเทย ของยายป๋อมแป๋ม
Episode ที่ 1 ที่เชิญเสนาหอยมาเป็นแขกรับเชิญ
ยายป๋อมแป๋มเดินออกมาแล้วพูดว่า เธอนั้นตื่นเต้นมากและไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะต้องมาจัดรายการในวันนี้
ดูเหมือนการพูดออกไปตรง ๆ จะส่งผลดีกว่าที่เราคิดนะครับ การที่เรายอมรับออกไป มันทำให้เราสามารถเป็นตัวของตัวเองได้มากขึ้น และยังสามารถละลายพฤติกรรมได้เร็วอีกด้วย
สำหรับหลาย ๆ คน การบอกความรู้สึกออกไปตรง ๆ บนเวที อาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ตรงกับในตำราที่เคยเรียนมา เพราะมันดูไม่มืออาชีพเอาเสียเลย แต่อย่างน้อยที่สุดพิธีกรมากความสามารถ 2 คนที่ผมได้ยกตัวอย่างไปข้างต้น พวกเขาก็ได้ทำลงไปแล้วล่ะ...แล้วผลลัพธ์ก็ออกมาดีซะด้วย
#บทสรุปฉบับแฮมแฮม
โฆษณา