9 มิ.ย. 2020 เวลา 12:19 • ปรัชญา
ผู้ที่อยู่ในปัญหามักจะมองไม่เห็นปัญหา
บทเรียนจากผู้นำในสามก๊ก
เล่ากี๋ปรึกษาขงเบ้ง สามก๊ก 2010
เล่ากี๋บุตรชายคนโตของเล่าเปียวมาพบเล่าปี่ เล่า
ความทุกข์ร้อนในใจที่มีมาจากนางชัวฮูหยิน
มารดาเลี้ยงซึ่งคิดลอบสังหารผลาญชีวิตเรื่อยมา
เล่ากี๋กล่าวว่า ท่านอาตัวข้าจะตายที่ไหน เวลาใด
ยังไม่รู้ชะตากรรม มารดาเลี้ยงของข้าอยากให้
เล่าจ๋องบุตรของนางซึ่งเป็นน้องชายของข้า
ปกครองเมืองเกงจิ๋วแทนข้า กล่าวแล้วเล่ากี๋ก็
ร้องไห้สะอึกสะอื้นเสียงดัง เล่าปี่มองหน้าขงเบ้ง
เห็นอมยิ้มเล็กน้อยโบกพัดขนนกไปมา แต่ไม่สนใจในสิ่งที่เกิดขึ้น เล่าปี่จึงถามขงเบ้งว่า
เล่ากี๋หลานเราทุกข์ร้อนใจ ท่านจะแนะนำสิ่งใดได้
บ้างหรือไม่ ขงเบ้งกล่าวว่า เรื่องในครอบครัวผู้อื่น
ข้าเป็นคนนอกไม่ขอเข้าไปยุ่งเกี่ยว เมื่อขงเบ้งไม่มี
คำแนะนำใดๆ เล่าปี่ชวนเล่ากี๋สนทนากันสักพัก
ขงเบ้ง สามก๊ก 2010
จึงเดินมาส่งเล่ากี๋ บอกเล่ากี๋ว่าหลานเราจงวางใจ
หาทางอ้อนวอนขอร้องขงเบ้ง พรุ่งนี้อาจะให้
ขงเบ้งไปเยี่ยมหลาน วันรุ่งขึ้นเล่าปี่แสร้งป่วยแล้ว
เชิญขงเบ้งมาพบ กล่าวว่าเมื่อวานเล่ากี๋มาเยี่ยมข้า
ข้าอยากไปเยี่ยมเล่ากี๋บ้าง แต่ไปไม่ไหวจึงขอวานท่านไปเยี่ยมเล่ากี๋แทนข้าสักวันหนึ่ง ขงเบ้งเต็มใจ
ไปเยี่ยมเล่ากี๋เพราะไม่รู้ว่ามีความนัยที่ซ่อนอยู่
เมื่อขงเบ้งมาถึงจวน เล่ากี๋ก็คุกเข่า อ้อนวอน
ขอร้องขงเบ้งอีกครั้งหนึ่ง ขอให้ขงเบ้งชี้ทางสว่าง
เอาตัวรอดจากตระกูลชัวซึ่งคิดสังหารอยู่ทุกเมื่อ
เชื่อวัน เล่ากี๋คุกเข่าร้องไห้เท่าใด ขงเบ้งก็ยัง
ยืนยันคำเดิมว่าไม่อยากยุ่งกับครอบครัวผู้อื่น
เล่ากี๋ขอร้องขงเบ้ง สามก๊ก 2010
ปัญหาในครอบครัวผู้ใดก็ควรปรึกษาหารือกับ
ผู้คนในครอบครัวของผู้นั้นเอง เล่ากี๋คุกเข่า
อ้อนวอนขอร้องจนเหนื่อยใจ ขงเบ้งก็ไม่สนใจ
ขงเบ้งจึงว่าเมื่อหมดธุระข้าจะขอลาท่านกลับก่อน
เล่ากี๋ดึงแขนขงเบ้งไว้ แล้วกล่าวว่าหากท่านไม่ให้
ความช่วยเหลือก็ไม่เป็นไร แต่ข้าทราบมาว่าท่านมี
ความสนใจในวรรณคดี จึงอยากให้ท่านได้ชม
ได้วิจารณ์ในหนังสือนั้น เล่ากี๋พาขงเบ้งขึ้นชั้นบน
ของจวนซึ่งเป็นห้องหนังสือ เมื่อขึ้นมาแล้วเด็กรับใช้ก็รื้อบันไดออก ขงเบ้งหน้าถอดสีมองมาที่เล่ากี๋
เห็นเล่ากี๋คุกเข่าอ้อนวอนขอร้องอีกครั้ง เล่ากี๋กล่าวว่า เมื่อท่านไม่มีคำแนะนำใดๆให้ข้า
เมื่ออยู่ต่อไปก็คงถูกสังหารในสักวันหนึ่ง เช่นนั้น
ข้าจะขอตายในวันนี้ต่อหน้าท่าน กล่าวแล้วเล่ากี๋
ก็ชักกระบี่จะเชือดคอ ขงเบ้งเข้าไปห้ามปรามไว้
แล้วกล่าวว่า ท่านก็เรียนหนังสือมาไม่น้อยชอบที่
ขงเบ้งแนะนำเล่ากี๋ สามก๊ก 2010
จะทำตามนิทานเรื่องเจ้าสิบแปดองค์ เล่ากี๋ถามว่า
ท่านจะแนะนำให้ข้าทำสิ่งใด ขงเบ้งจึงว่าหากท่าน
อยู่ในเมืองเกงจิ๋วต่อไปก็มีแต่อันตราย ควรจะไปอยู่นอกเมืองเสียจึงจะปลอดภัย เมืองกังแฮนั้น
ว่างอยู่ไร้ผู้ดูแล เพียงท่านอ้อนวอนเล่าเปียวขอ
ยกทหารไปป้องกันรักษาเมืองกังแฮให้ปลอดภัย
เท่านี้ตัวท่านก็จะปลอดภัยจากตระกูลชัวแล้ว
เล่ากี๋ดีใจที่ขงเบ้งให้คำแนะนำ จึงคำนับขอบคุณ
ขงเบ้งแล้วให้เด็กรับใช้ต่อบันได จากนั้นเล่ากี๋
เดินมาส่งขงเบ้ง เมื่อหมดธุระขงเบ้งจึงขอลากลับ
เล่ากี๋ขอบคุณขงเบ้ง สามก๊ก 2010
ข้อคิดที่ได้จากเรื่องนี้
ผู้ที่จมอยู่กับปัญหาก็มักจะมองไม่เห็นปัญหา
เพราะเมื่อเกิดปัญหาจนกลัดกลุ้มใจก็จะหมด
ปัญญาในการแก้ไขปัญหาตามไปด้วย จึงไม่ใช่
สิ่งที่แปลกแต่อย่างใด หากผู้เป็นที่ปรึกษารับฟัง
ปัญหาใดๆแล้วจะสามารถแก้ไขปัญหาเหล่านั้นได้
เพราะที่ปรึกษาไม่ได้จมอยู่กับปัญหาเหล่านั้นจึงมีสติปัญญาแก้ไขปัญหาต่อไปได้
1
ขอบคุณเนื้อหาบางตอนจาก
สามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน)
สามก๊กฉบับนายทุน
ถ้าชอบก็กดไลค์ 👍 ถ้าใช่ก็กดแชร์ 🔄 แต่ถ้าอยากดูแลกันอย่าลืมกดติดตามนะครับ 💓
โฆษณา