25 ส.ค. 2020 เวลา 02:36 • ปรัชญา
ความคิดถึงไม่เคยส่งไปถึงใคร
ภาพจาก pexels.com
คนที่คุณชอบเขาไม่ใช่มนุษย์พลังจิตเขาไม่มีทางรู้ความคิดของใครได้หรอกครับ แต่ที่ผมมั่นใจมากก็คือคนที่คุณกำลังชอบ มีคนอื่นที่กำลังชอบเธออยู่เช่นกัน
คุณมีทางเลือกอยู่แค่ 2 ทาง นั่นคือ เก็บไว้ไม่ต้องบอกใคร แอบชอบเธอไปอย่างนี้แหละ แล้ววันหนึ่งเธอก็จะมีแฟน แล้วเธอก็จะโดนทิ้ง แล้วเธอก็จะมีแฟนใหม่ แล้วเธอก็จะโดนทิ้ง แล้วเธอก็จะเจอรักแท้ แล้วเธอก็จะแต่งงานกับเขาและมีลูกด้วยกัน แล้วเธอก็แก่ตาย โดยไม่รู้เลยว่าคุณมีตัวตนอยู่บนโลก
กับอีกทางหนึ่งก็คือ สารภาพออกไปว่าคุณรู้สึกยังไงกับเธอ
แน่นอนว่าเธออาจจะตอบปฏิเสธคุณมา แล้วหลังจากนั้น คุณจะรู้สึกเสียใจ ร้องไห้ฟูมฟาย รู้สึกอับอาย และมองหน้าเธอไม่ติด
ฟังดูเลวร้ายมากทีเดียว แต่สิ่งที่ผมลืมบอกไปนั่นก็คือ หลังจากนั้น คุณจะก้าวต่อไป พบเจอคนใหม่ ๆ แล้วคุณจะถูกปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า แล้ววันหนึ่ง คุณจะเจอคนที่ตอบรับในความรักของคุณ
แล้วเมื่อคุณเจอคน ๆ นั้น คุณสามารถพูดคำว่าคิดถึงกับเธอด้วยเสียงดัง ๆ โดยไม่ต้องแอบหรืออายใครเหมือนที่ผ่านมา แล้วเธอคนนั้นก็จะตอบกลับคุณมาว่า เธอก็คิดถึงคุณเช่นเดียวกัน
ในวินาทีนั้นความคิดถึงของคนสองคน...ได้ส่งถึงกันเป็นที่เรียบร้อย
แต่เรื่องเหล่านี้จะไม่เกิดขึ้น หากคุณยังมัวคิดถึงใครบางคนอยู่แต่เพียงฝ่ายเดียว โดยที่อีกฝ่ายก็ไม่เคยรับรู้เลย นอกจากคุณจะไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้แล้ว คุณยังไม่มีหวังอีกด้วย
ถ้าการคิดถึงใครอยู่ข้างเดียวเรียกว่าความรัก ความรักของคุณก็ช่างเสียเวลาชีวิตเหลือเกิน
1 นาทีที่คุณกำลังรอคอยใครบางคนอยู่ อย่างไม่มีหวัง มันควรจะเป็น 1 นาทีที่คุณกำลังมีความสุขกับใครบางคนอยู่เช่นกัน
กล้า ๆ หน่อยสิ ผลลัพธ์ที่ร้ายที่สุดก็แค่เจ็บไม่ใช่ตายสักหน่อย
#บทสรุปฉบับแฮมแฮม
โฆษณา