20 มิ.ย. 2020 เวลา 06:49 • ไลฟ์สไตล์
ในคืนมืดสลัว..
จันทราแห่งเหมันต์ฤดูหม่นหมอง...
ลมหนาวพัดโชยกะหน่ำ..เกล็ดหิมะล่วงหล่นเป็นสาย
คล้ายกับว่ากำลังโศกเศร้า..
เย็นเยือกถึงทรวง..
สายลมพัดหวีดหวิว.. แว่วฟังคล้ายเสียงร่ำไห้
ราวกับว่ากำลังไว้อาลัยให้แด่ผู้ใด..
ภาพวาดโดย : มิ้นท์
ในป่าไม้.. ที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ
หญิงสาวร่างบาง... ร่ำไห้อยู่ตลอดคืน
เกล็ดหิมะล่วงหล่นลงมา นุ่มนวล เยือกเย็น ภายใต้ดวงจันทร์เหมันต์ฤดู
พื้นที่สีขาวปกคลุมไปทั่วทั้งผืนป่า
เธออยู่ที่นั่นในคืนนั้น..
แว่วฟังเสียงเธอสะอื้นไห้..ดั่งท่วงทำนองเพลงที่แสนเศร้า
หยดน้ำตาร่วงหล่นเบา ๆ นุ่มนวลดั่งเกล็ดหิมะ ภายใต้ดวงจันทร์เหมันต์ฤดู..
สะอื้นไห้แทบขาดใจ ร่างกายสั่นเทิ้มด้วยไอเย็นยะเยือก ราวธิดาแห่งราตรีกาล
โอ้เธอ..
สะอื้นไห้เพื่อใครกัน....
โอ้.. จันทราแห่งเหมันต์
ข้าช่างทุกข์ใจ ปวดร้าว เศร้าซึมเสียจริง..
ในคืนที่ดวงจันทร์แห่งเหมันต์..
ช่างเยือกเย็นแต่นุ่มนวลดุจดั่งเกล็ดหิมะบริสุทธิ์
ลอยเด่นดวงอยู่บนฟ้าท่ามกลางป่าหิมะที่หนาวเย็น
ชายผู้นั้น..
เดินทางผ่านพ้นมาด้วยเท้าที่เปลือยเปล่า.. รอยยิ้มนั้นช่างจริงใจ
ดวงตา.. เปล่งประกายดุจดั่งแสงดาว
เขาลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างนุ่มนวล.. ภายใต้แสงจันทร์แห่งเหมันต์ฤดู
ความรัก..
ทำให้หัวใจของฉันโบยบิน
เธอ.. คือคนที่ฉันเฝ้ารอคอย
เพื่ออยุ่เคียงข้างฉันตลอดไป..
เธอสะอื้นไห้.. อย่างแผ่วเบา ภายใต้ดวงจันทราแห่งเหมันต์ฤดู
เขาอยู่ในหิมะที่อ่อนนุ่ม.. ข้าง ๆ ฉัน
เขาจะไม่หลงทางอีกแล้ว..
แต่..
มือของฉันนั้น.. ไม่สามารถทำให้เขาอบอุ่นได้
เขาจากไปอย่างนุ่มนวลและแผ่วเบา..ใต้แสงจันทร์ดาราแห่งเหมันต์ฤดู..
เธอสะอื้นไห้แทบขาดใจ..
โดดเดี่ยว..อยู่ใต้แสงจันทร์อันเยือกเย็น
การรอคอยที่ยาวนาน..
สิ้นสุดลงแล้ว..ด้วยการ จากลา
โฆษณา