กราบขออภัยที่หายไปนานครับ...เพราะงานยุ่งมาก แต่ยังไงจะพยายามลงให้ได้บ่อยที่สุดเท่าที่ทำได้...มังกรหยกมีเจ็ดสิบกว่าตอนครับ
มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๖๖
อาวเอี๊ยงฮงตามหาอึ้งย้ง จนได้มาเจอก้วยเจ๋งในกองทัพมงโกล...หลังจากปะทะกันพอหอมปากหอมคอ อาวเอี๊ยงฮงก็ได้รู้ว่า เดี๋ยวนี้จะเคี้ยวก้วยเจ๋งง่ายๆเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว...ก็เลยยอมเจรจาด้วย...
...ส่วนก้วยเจ๋งก็รู้ว่าเก๋าเกมอย่างอาวเอี๊ยงฮง ซักวันต้องหาอึ้งย้งเจอ ก็เลยยื่นเงื่อนไข...เราจะช่วยกันตามหาอึ้งย้ง แต่ถ้ามึงเจอแล้วห้ามทำร้ายนาง โดยมีข้อแลกเปลี่ยนว่า...ในวันหน้า ถ้าอาวเอี๊ยงฮงตกอยู่ในมือของก้วยเจ๋งเมื่อใด จะงดเว้นไม่ทำร้ายอาวเอี๊ยงฮงสามรอบ
“ฮ่าๆๆๆๆ”...อาวเอี๊ยงฮงหัวเราะกึกก้องซะม้าแถวนั้นโหยหวนตาม...”กูเนี่ยนะ จะตกอยู่ในเงื้อมมือมึง...พูดผิดพูดใหม่ได้นะเว้ย”...
“เอ้อ มึงกะกูมีหนี้แค้นกันอยู่ มึงมีแต่แก่เอาๆ กูมีแต่หนุ่มขึ้นๆ...วันนี้มึงยังเอาชนะกูได้ยาก วันหน้ามึงเสร็จกูแน่”...ก้วยเจ๋งขู่...อาวเอี๊ยงฮงนึกตาม...เออ จริงของมันว่ะ...ก็เลยยอมรับเงื่อนไขแล้วก็จากไป อีกสิบวันกูจะมาใหม่...
ผ่านไปอีกหลายวัน...ผู้อาวุโสคนนึงของพรรคกระยาจกก็มีคำแนะนำมาให้
...ข้าเห็นเงาว๊อบๆแว๊บๆแถวนี้ สงสัยเป็นไอ้เฒ่าพิษแน่เลย ข้าเลยมีแผนจะรับมือมันโดย...ให้ทหารขุดหลุมลึกๆไว้ในกระโจม เอาพรมปูทับไว้ ถ้าไอ้เฒ่าพิษมามันต้องตกหลุมแน่เลย...
อุบายแบบนี้ ถึงแม้จะตื้นโคตรตื้น...แต่คิดอีกทาง คนอีโก้สูงแบบอาวเอี๊ยงฮงคงไม่คิดถึงว่า ก้วยเจ๋งจะรับมือด้วยอุบายตื้นๆแบบนี้...ก็มีโอกาสสำเร็จ
...แล้วก็เป็นไปตามนั้น...ไม่นานอาวเอี๊ยงฮงก็ปรากฏตัว พรวดพราดเข้ากระโจมมาแบบไม่ขออนุญาตใครทั้งสิ้น นั่งโครมลงบนพรมที่เตรียมไว้...ก็ร่วงลงหลุมทันที
หลุมที่ขุดไว้ลึกตั้งสิบวา...จังหวะที่เฒ่าพิษยังตั้งตัวไม่ได้ เหล่าทหารที่เตรียมพร้อมก็เอาถุงทรายทับๆๆๆลงไปจนมิด...แต่ระดับพิษปัจฉิมไม่ยอมสิ้นฤทธิ์ง่ายๆ ก็ขุดดินหาทางออกสิฮะ...เดี๋ยวก็มีดินปูดขึ้นตรงนั้นตรงนี้ แม่งจอมยุทธหรือตัวตุ่นวะ ดำดินได้ด้วย...
ก้วยเจ๋งก็สั่งให้ทหารขี่ม้าเข้ามาเยอะๆ...มึงปูดได้ปูดไป พอดินตรงไหนปูดก็เอาม้าไปย่ำๆๆๆ...จนสุดท้ายเลิกปูด สงสัยอาวเอี๊ยงฮงหมดฤทธิ์แล้ว...
ถึงจะแค้นแสนแค้นที่ไอ้ชั่วนี้ก่อกรรมทำเข็ญไว้ แต่ก้วยเจ๋งยังจำได้ว่าสัญญาไว้ว่าจะไว้ชีวิตสามรอบ...เลยให้ทหารขุดลงไป เจออาวเอี๊ยงฮงในสภาพปิดกลั้นลมหายใจเหมือนปลาช่อนจำศีล นอนสงบนิ่งเพื่อรักษาชีวิตเอาไว้...พอฟื้นขึ้นมา เฒ่าพิษก็จากไปอย่างเคียดแค้น...
ยังเหลือการไว้ชีวิตอีกสองรอบตามสัญญา...
กองทัพก็ยกขึ้นเหนือไปเรื่อยๆ อากาศก็หนาวเย็นลงจนถึงขั้นหิมะตกหนัก น้ำท่าเป็นน้ำแข็งไปหมดทุกแห่ง...แผนรับมืออาวเอี๊ยงฮงครั้งที่สองก็เริ่มขึ้น...
...โดยคำแนะนำของผู้อาวุโสพรรคกระยาจกเหมือนเคย...ใช้แผนเดิม ขุดหลุมเหมือนเดิม...เพราะคนอย่างเฒ่าพิษแม่งต้องคิดไม่ถึงว่า เราจะยังใช้แผนโง่ๆแบบเดิม...ก็ตลบหลังมันซะ
แล้วก็เข้าทาง...อาวเอี๊ยงฮงพรวดๆเข้ามาเหมือนเดิม พรมปูที่เดิม ข้างใต้เป็นหลุมลึกเหมือนเดิม...พิษปัจฉิมก็ตกหลุมเป็นครั้งที่สอง...แต่คราวนี้ไม่ใช้ดินถมทับ แต่ใช้น้ำฮะ...
ตอนแรกกะจะใช้น้ำร้อนลวกเฒ่าพิษซะหน่อย แต่กลายเป็นว่าอากาศหนาวมากจนต้มน้ำไม่ทัน ก็เทแม่งลงหลุมไปทั้งเย็นๆยังงั้นแหละ...ผลออกมาดีกว่าที่คิดอีกเว้ย...
น้ำลงไปท่วมหลุมไม่นาน ก็กลายเป็นน้ำแข็ง...จากเริ่มเป็นน้ำแข็งที่ข้อเท้า จนทำให้อาวเอี๊ยงองโดดไม่ขึ้น ก็เริ่มเป็นน้ำแข็งสูงขึ้นๆ...จนสุดท้ายกลายเป็นอาวเอี๊ยงฮงถูกน้ำแข็งห่อจนมิดตัว...เมื่อถุกขุดขึ้นมา ก็อยู่ในสภาพยืนตัวแข็งทื่ออยู่ในก้อนน้ำแข็ง...
พอปรึกษากันดู ก็ประมาณว่าฝีมือระดับอาวเอี๊ยงฮง คงปิดกลั้นลมหายใจได้ซักหนึ่งชั่วยามมั้ง...ก้วยเจ๋งก็เลยทิ้งให้อยู่ในสภาพนั้นซักหนึ่งชั่วยาม...กว่าจะละลายน้ำแข็งปล่อยอาวเอี๊ยงฮงออกมา ก็สะบักสะบอมแทบตาย
อาวเอี๊ยงฮงโมโหจากไป...เหลือการไว้ชีวิตอีกครั้งเดียว...
ก่อนที่อาวเอี๊ยงฮงจะปรากฏตัวอีกครั้ง...กองทัพมงโกลก็ยกขึ้นไปจนถึงเมืองซามาคาน เป็นเมืองสำคัญของประเทศคิปซัก...
เมืองนี้ชัยภูมิดีจัดจนทัพมงโกลตีเท่าไหร่ก็ตีไม่ได้ซะที...ด้านหลังเมืองเป็นยอดเขาสูงชัน ไม่มีทางจะปีนขึ้นไปได้ ยิ่งตอนนี้เป็นหน้าหนาว หิมะลงจัดจนจับตัวเป็นน้ำแข็ง การจะปีนยอดเขานี้ยิ่งเป็นไปไม่ได้หนักเลย...อีกสามด้านก็เป็นกำแพงเมืองสูงใหญ่แข็งแรง...พวกมงโกลก็เอาตีนก่ายหน้าผากกันเป็นแถว...
ระหว่างนี้...ก้วยเจ๋งก็พยายามทั้งตื้อ ทั้งจับผิดพวกผู้อาวุโสกระยาจก เพราะแน่ใจแล้วว่าคำแนะนำต่างๆ ระดับตาแก่พวกนี้ไม่มีปัญญาแน่...ต้องมาจากอึ้งย้งสถานเดียว...
พวกผู้อาวุโสก็ยืนยันลูกเดียวว่า ไม่มี อึ้งย้งที่ไหน ข้ายังหาไม่เจอเลย...แม้จะมีบางครั้งหลุดเผลอพูดชื่อ หัวหน้าพรรคอึ้งออกมาบ้าง...ก็กลบเกลื่อนไปน้ำขุ่นๆ...
...จนมาวันนึง ผู้อาวุโสกระยาจกก็มาบอกก้วยเจ๋ง...คืนนี้ท่านหัวหน้าพรรคอึ้งย้งจะรอพบท่าน...
...ที่ไหน...ก้วยเจ๋งถาม...
...บนนู้น...ผู้อาวุโสชี้มือไปยังยอดเขาสูงลิบ ด้านหลังเมืองซามาคาน...
ก้วยเจ๋งถึงกับท้อแท้...บอกยังงี้ก็เท่ากับว่าไม่อยากเจอซิวะ ใครจะปีนขึ้นไปได้...แต่ผู้อาวุโสยืนยันว่า ไม่ได้พูดเล่น...จนดึกวันนั้น ก้วยเจ๋งก็ไปแหงนคอที่หลังเขาลูกนั้น ด้วยความกลัดกลุ้มว่าจะขึ้นไปยังไง...
ยืนงงๆอยู่ว่าจะปีนขึ้นไปยังไง...ผู้อาวุโสพรรคกระยาจกก็ปรากฏตัว...พวกข้ามีวิธีช่วยให้ท่านปีนเขาลูกนี้ได้...
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
