22 มิ.ย. 2020 เวลา 18:34 • ปรัชญา
นิทานก่อนนอน
กาลครั้งหนึ่งมีเศรษฐีใจบุญท่านหนึ่ง ได้ไปทำบุญบริจาคสิ่งของช่วยเหลือคนจน
เขาได้มีโอกาสสอบถามพูดคุยเหล่าคนจนที่มารับบริจาค เขาได้สอบถามซ้ำซ้ำกับเหล่าคนเหล่านั้น
"ถ้าฉันให้โอกาสทำธุรกิจแล้วร่ำรวยแบบฉัน เธอเอาไหม" คำตอบที่เขาได้รับส่วนใหญ่คือ
"ไม่หล่ะ ฉันกลัวเหนื่อย และคงลำบากน่าดูกว่าจะรวย"
"ไม่หล่ะ ฉันคงไม่มีเวลาแบบท่าน"
"ฉันไม่ชอบ คนรวยเป็นคนเห็นแก่เงิน"
"ไม่เอาหรอก มันคือกิเลส ฉันไม่ใช่คนหน้าเงิน"
....
....
เศรษฐีได้แต่ถอนใจ และเข้าใจแล้ว ว่าคนจนเหล่านั้นต่างยึดติดกับความจน มีความกลัวที่รวย คิดว่าเงินคือกิเลส เข้าใจว่าความรวยต้องเหนื่อยทั้งที่ความจริงความจนก็เหนื่อยอยู่ดีและอาจเหนื่อยยิ่งกว่า....
มันเป็นเรื่องของความเข้าใจที่ต่างกัน... ทำใจ..
....
โฆษณา