คมความคิดของ มหาตมา คานธี (Mahatma Gandhi)
มหาตมา คานธี (Mahatma Gandhi)
ครั้งหนึ่งที่คานธีกำลังเรียนวิชากฎหมายที่กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ มหาตมา คานธี (Mahatma Gandhi) ถูกอาจารย์ผู้สอบเหยียดผิวสี
คานธียอมรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้ เขาคิดว่าจะต้องทำอะไรสักอย่างให้อาจารย์ท่านนี้ยอมรับในความต่างกันของสีผิวมนุษย์ไม่ว่าจะสีผิวใดก็มีชีวิตจิตใจมีสมองมีความคิด
เที่ยงวันหนึ่งในโรงอาหารของมหาลัย อาจารย์กำลังนั่งทานมื้อเที่ยง(น่าจะกำลังอร่อย)
คานธีพร้อมด้วยอาหารที่อยู่ในมือ เดินตรงเข้าไปนั่งข้างๆ ของท่านอาจารย์ผู้นั้นหวังนั่งคุยทำความเข้าใจ แต่บทสนทนายังไม่ทันเริ่มต้น อาจารย์ก็เอ่ยปฎิเสธการร่วมโต๊ะอาหารกับคานธี ทั้งๆที่ก้นของคานธียังไม่ทันได้แตะม้านั่งว่า..
"คุณคานธี ช้าก่อน...อย่านั่งที่ตรงนี้ เพราะ"หมูกับนก"
คงนั่งกินอาหารร่วมกันไม่ได้"
เครดิตภาพ: https://store.line.me
อาจารย์พูดปฏิเสธด้วยน้ำเสียงและสายตา
คานธีเข้าใจเรื่องเป็นอย่างดี มองอาจารย์ด้วยสายตาที่หลุบต่ำ ก้าวออกจากโต๊ะ พร้อมทิ้งคำพูดสั้นๆไว้ที่โต๊ะอาหารตัวนั้น ว่า....
"ท่าเช่นนั้น ผมขอบินไปกินที่อื่นก็ได้ครับ"
แล้วคานธีก็หันหลังเดินจากไป
ท่านอาจารย์ยิ่งโกรธหนังกลายเป็นความแค้นที่ต้องเอาคืน.
เครดิตภาพ: https://ascannotdo.wordpress.com
ผ่านมาไม่กีวัน อาจารย์กับคานธี มีโอกาสได้เผชิญหน้ากันอีกครั้งแบบสองต่อสอง อาจารย์ถามคานธีว่า
"ถ้ามีกล่องสองใบ
ใบที่1-ใส่เงินไว้มากมาย
ใบที่2-ใส่ความรู้ไว้เต็มไปหมด
ถ้าเป็นคุณคานธีคุณจะเลือกกล่องใบไหน"
แน่นอนทุกคำถามของอาจารย์ที่ส่งไปถึงคานธี ย่อมเต็มไปด้วยความแค้น มนุษย์ที่เต็มไปด้วยความเกียจชัง หมักหมมไปด้วยความแค้น (แม้จะปั้นคำพูดให้ดูดี) มักจะแสดงความอ่อนด้อยของปัญญาออกมาเสมออย่าไม่ทันรู้ตัว
คานธีตอบอาจารย์ในทันทีแบบไม่ต้องคิด
"ผมเลือกเงินแน่นอน"
คานธีตอบพร้อมอมยิ้มแววตาเป็นประกาย
ทันทีที่อาจารย์ได้ยินคำตอบของคานธี ใบหน้าของท่านก็เปลื้อนไปด้วยรอยยิ้ม ตามด้วยเสียงหัวเราะอย่างสะใจ คล้ายว่าในหัวของท่านอาจารย์ในเวลานั้นคงอุดมไปด้วยความพร้อมที่จะย่ำยี
เครดิตภาพ: https://www.thairath.co.th
การที่ได้ยินคานธีเลือกเงินคงได้จังหวะทวงแค้นลบคมคนอย่างคานธีได้สักครั้ง(เข้าทางฉันแล้ว) จึงพูดออกไปว่า...
"ก็คิดไว้อยู่แล้ว คนอย่างคุณคงต้องการเงินมากกว่าความรู้"
อาจารย์หยุดเว้นจังหวะพูดเล็กน้อย ก่อนพูดต่อ
"คุณคานธี ถ้าเป็นอาจารย์ ๆ จะเลือกความรู้อย่างไม่ลังเล เพราะความรู้สร้างได้ทุกอย่างตามใจปรารถนา"
ท่านอาจารย์พูดเสร็จหันหลังกำลังจะจากไปพร้อมด้วยรอยยิ้มเยาะหยัน เสียงของคานธีก็ดังแหวกอากาศเข้าหูไปกระทบในหูชั้นในสุด ดุจการขว้างค้อนของธอร์ กังวานชัดเจน....
"ครับท่านอาจารย์ เป็นธรรมดาอยู่แล้ว มนุษย์ขาดสิ่งไหนย่อมต้องโหยหาสิ่งนั้น"
แล้วคานธีก็เดินจากไป ปล่อยให้อาจารย์มึน ๆ กับสิ่งที่คานธีตอบ
เครดิตภาพ: https://store.line.me
ความแค้นเคืองทับถมเป็นชั้นหนาในใจท่าน ยากชนิดที่จะหาอะไรมาชำระล้างได้ ท่านอาจารย์สงสัยจะติดตามผลงานวรรกรรมของโกวเล้งวะทะเด็ด
สิบปีล้างแค้นก็ไม่สาย ถูกฝังอยู่หัว แต่ท่านอาจารย์คงรอให้ถึงสิบปีคงไม่ได้แน่
ท่านอาจารย์ตั้งใจออกข้อสอบให้คานธียากเป็นพิเศษหวังใช้อำนาจที่ตัวเองถือครองให้เป็นอาวุธทิ่มแทงผู้อื่นให้ล้มลงเป็นความเสื่อมของมนุษย์โดยแท้
เครดิตภาพ: https://store.line.me
ด้วยความรู้จริงด้วยความเฉียบคมของปัญญาของคานธี ความยากของข้อสอบไม่ได้มีผลต่อเขาแต่อย่างใด
คานธีตอบข้อสอบได้ทุกข้อหลังจากส่งข้อสอบ อาจารย์ไม่ได้แต่ตรวจคำตอบเท่านั้น แถมเขียนคำสั้นๆไว้ท้ายข้อสอบว่า * ไอ้โง่* แล้วส่งคืนให้คานธี
คานธีรับกระดาษคำตอบที่ประทับคำเหยียดหยามแล้วยิ้ม เดินกลับไปหาอาจารย์อีกครั้ง พูดด้วยความนอบน้อมว่า
"ท่านอาจารย์ครับ "ท่านลงลายเซ็นแล้ว" แต่ลืมให้คะแนน"!!!
ท่านคานธี ขอบอกว่า "นายแน่มาก"!!!
โห! โค-ตะ-ระ เจ็บ เรื่องนี้ผมจำเขามาเล่าอีกทีนะ
-วิรุฬหก-
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
