25 มิ.ย. 2020 เวลา 10:17 • บันเทิง
มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๖๘
ก้วยเจ๋งไปเจอเรื่องโหดๆเฉพาะหน้า แทนที่จะขอยกเลิกการแต่งงานกับเจนนี่ กลับใช้สิทธิ์นั้นไปขอชีวิตชาวเมืองซามาคานแทนซะงั้น...ซึ่งเจงกิสข่านก็ต้องยอมให้ เพราะออกปากไปแล้ว...
...ก้วยเจ๋งก็เลยต้องเดินหน้าแห้งกลับมา พอเจออึ้งย้งก็อ้ำๆอึ้งๆ แล้วก็สารภาพว่า ไม่ได้ขอเรื่องยกเลิกแต่งงานเจนนี่...อึ้งย้งก็ถึงกับสตั๊นท์น้ำตาคลอพูดอะไรไม่ออก...ในใจเริ่มคิดว่า หรือก้วยเจ๋งชักจะเอนเอียง อยากเป็นราชบุตรเขยมีดทองเต็มตัว...
แล้วก็ดันพอดีที่จังหวะนั้น เจนนี่เข้ามาหาก้วยเจ๋ง...ก็มาดึงมือดึงแขนกระหนุงกระหนิงแบบคนที่กำลังจะเป็นผัวเมียกัน...ก้วยเจ๋งก็ละล้าละลังถามคำตอบคำ หันไปอีกที...ไม่รู้อึ้งย้งหายไปไหนแล้ว...
1
ก็เลยตัดสินใจ ควบม้าแดงคู่ขาออกตามหาอึ้งย้ง...เรียกว่ายอมทิ้งกองทัพเลยทีเดียว
ระหว่างที่ตามหา ก็พบร่องรอยว่ามีใครอีกคน ใช้วิชาตัวเบาตามหาอึ้งย้งด้วยเหมือนกัน...ดูจากร่องรอยบนพื้นหิมะ เจ้าของวิชาตัวเบาระดับนี้ ในโลกนี้มีไม่กี่คน...แล้วในละแวกนี้มีคนเดียวที่ทำได้...อาวเอี๊ยงฮง
เลยเป็นการแข่งกันว่า ระหว่างก้วยเจ๋งกับอาวเอี๊ยงฮง...ใครจะเจออึ้งย้งก่อนกัน...
แล้วทั้งสองคนก็ไปเจอร่องรอยของอึ้งย้งพร้อมกัน...ยกทรง กางเกงใน...ว้ายไม่ใช่...เจอรัดเกล้าทองคำ เสื้อคลุมที่ก้วยเจ๋งเคยมอบให้...ถูกทิ้งไว้ที่บ่อโคลนดูด...
แหกปากตะโกนหายังไง ก็ไม่มีเสียงตอบรับ...มันแปลได้อย่างเดียว...อึ้งย้งจบชีวิตในบ่อโคลนดูดนี้แล้ว...
ก้วยเจ๋งพอคิดว่าอึ้งย้งตาย ก็หมดอาลัยตายอยากในชีวิต...ส่วนอาวเอี๊ยงฮง...นังย้งตายก็ตายไปไม่เกี่ยวกะกู...แต่เสียดายคนที่จะตีความคัมภีร์เก้าอิม...แต่ยังเหลือคนที่รู้เรื่องคัมภีร์นี้อยู่อีกคน ถึงแม้จะโง่เง่าหน่อย แต่ก็ดีกว่าไม่มีใครล่ะวะ...
แล้วอาวเอี๊ยงฮงก็ควบคุมตัวก้วยเจ๋ง...บังคับให้ถ่ายทอดวิชาฝีมือในคัมภีร์เก้าอิมออกมา เที่ยวนี้กะเอาให้ทะลุปรุโปร่งเลย...
วิธีการให้คนทึ่มอย่างก้วยเจ๋งถ่ายทอดให้ ถ้าถามๆตอบๆ คงไม่ได้เรื่อง...อาวเอี๊ยงฮงก็เลยใช้วิธีบีบบังคับให้ก้วยเจ๋งลงมือ...ซึ่งตอนนี้ก้วยเจ๋งไต่ระดับขึ้นมาเป็นยอดยุทธคนนึงแล้ว ระดับฝีมือไม่ขี้ไก่ พอจะปะทะกับระดับอาวเอี๊ยงฮงได้นานหน่อย...
1
แต่ถึงจะใกล้เคียง แต่ก็ยังสู้ไม่ได้อยู่ดี...พอถึงท่าที่อาวเอี๊ยงฮงจะเอาชนะได้ เฒ่าพิษก็หยุดมือ...
“มึงเจอฝ่ามือของกูอันนี้ มีซี่โครงหักแน่...มึงลองไปค้นในหัวดูซิ คัมภีร์เก้าอิมเค้ามีทางแก้ไว้ป่าว แล้วมาลองกันใหม่”...
ก้วยเจ๋งก็ไปนั่งๆนอนๆทบทวนคัมภีร์ในหัว...พอเห็นทางแก้แล้วก็มาปะทะกันใหม่...วนไปยังงี้ไม่รู้กี่รอบ ไม่รู้กี่วันกี่คืน
ก็กลายเป็นว่า ก้วยเจ๋งเองถูกบังคับให้ค้นคว้าวิชาฝีมืออย่างต่อเนื่อง โดยขุดทุกความจำเกี่ยวกับคัมภีร์เก้าอิมเพื่อมาใช้ต่อกรกับยอดฝีมือระดับอาวเอี๊ยงฮง...
เรียกว่าเข้าคอร์สติวเข้มวิทยายุทธกันเลยล่ะ...แล้วแทนที่อาวเอี๊ยงฮงจะได้ประโยชน์จากเรื่องนี้ฝ่ายเดียว กลายเป็นว่าก้วยเจ๋งเองนั่นแหละ ที่มีฝีไม้ลายมือก้าวหน้าพรวดๆภายในเวลาอันสั้น...เพราะการติวเข้มของอาวเอี๊ยงฮง...
ก้วยเจ๋งถูกคุมตัวติวเข้มกับอาวเอี๊ยงฮง อยู่ในอาคารร้างได้เดือนกว่าๆ...ก็มีแขกมาเยือน...
...จิวแป๊ะทงไล่ล่าฮิ้วเชยยิ่มจนมาถึงอาคารร้างนี้...พอพรวดพราดเข้ามาในอาคารร้าง ก็ได้พบว่ามีจอมยุทธอยู่อีกสองคนคืออาวเอี๊ยงฮงและก้วยเจ๋ง...คราวนี้เฒ่าทารกก็สนุกใหญ่ เดี๋ยวสู้คนนี้ เดี๋ยวปะทะคนนั้นมั่วไปหมด...จนบางจังหวะก้วยเจ๋งถึงกับโดนรุมสามหนึ่ง เกือบเอาตัวไม่รอด...
แต่ในที่สุด ก้วยเจ๋งก็หลบหนีออกจากอาคารร้างนั้นได้ ไปเจอกับม้าแดงคู่ขา...ก็ควบไปจนทันกับกองทัพมงโกล ที่บุกตะลุยไปเรื่อย...
นิยายมังกรหยกช่วงนี้ ก็จะสอดคล้องไปกับประวัติศาสตร์จริงคือ...มงโกลตีจนประเทศคิปซักแตกราบคาบ แล้วก็บุกไปถึงรัสเซีย จนแผ่นดินรัสเซียส่วนนึง ตกอยู่ใต้อิทธิพลของเจงกิสข่าน...
พอก้วยเจ๋งกลับไปรวมกับมงโกล เจงกิสข่านก็เรียกประชุมสามแม่ทัพ ประกอบด้วย...วอเคอไตลูกคนที่สาม หลุยลูกคนที่สี่ และก้วยเจ๋ง...
เจงกิสข่านออกคำสั่งให้แม่ทัพทั้งสาม ยกไปตีเมืองที่เหลือของกิมก๊กให้สิ้นซาก...และได้มอบถุงแพรให้คนละใบ บอกให้แกะดูเมื่อตีกิมก๊กได้สำเร็จแล้ว...ห้ามแกะก่อนเด็ดขาด...
...ก้วยเจ๋งก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกับแม่...คราวนี้แม่ก้วยเจ๋งก็รู้สึกทะแม่งๆยังไงไม่รู้...
...ช่วงนี้ท่านคาฆานปฏิบัติกับแม่ดีเป็นพิเศษ จนน่าสงสัย...ดูสิ ให้แม่ย้ายจากกระโจมง่อกง่อย มาอยู่กระโจมไฮเอนด์ขนาดนี้ ข้าวของเครื่องใช้ก็โคตรไฮโซ...
“ก็ดีนี่แม่”...ก้วยเจ๋งยังพาซื่อ...
“ดีกะผีอะไรล่ะ...อาการแบบนี้แสดงว่า ท่านคาฆานกำลังจับตามองเราอยู่ อาจจะเริ่มไม่ไว้ใจในความภักดีของเจ้า หรืออาจจะระแคะระคายว่า พวกเราจะย้ายกลับไปอยู่แผ่นดินซ้องทางใต้”...
...ก้วยเจ๋งถึงกับพูดไม่ออก...แล้วแม่ก็พูดต่อ...”เจ๋ง แกะถุงแพรดูกันเถอะ”...
“เดี๋ยวก็หัวขาดหรอกแม่ มีตราท่านคาฆานประทับอยู่ แกะออกก็รู้สิ”...ก้วยเจ๋งห้ามเสียงหลง
“ง่าวนักมึง...ใครให้แกะปากถุง เลาะตะเข็บก้นถุงออกสิมึง แล้วเดี๋ยวแม่เย็บเข้าให้ใหม่”...
แล้วจดหมายในถุงแพร ก็มาอยู่บนมือของสองแม่ลูก...ข้อความบนจดหมายทำเอามือตีนเย็นเฉียบ...
โฆษณา