เรื่องสั้น อีกครั้ง (Prathana) EP.6
ทิวทัศน์
Memory 0.5 - วันนั้น
ตอนที่เราขึ้นมายืนอยู่บนหอนาฬิกา พระอาทิตย์ก็เริ่มจะลาขอบฟ้าแล้ว...
"ขอบคุณที่มาตามคำขอนะ..." ผมพูดขณะเก็บกล้องถ่ายวีดีโอใส่ลงไปในกระเป๋าสะพาย
"ไม่เป็นไร ฉันสัญญาแล้วนี่ ยังไงก็ต้องมา" เธอบอก
"..."
เธอขยับปากจะพูดอะไรบางอย่างออกมา แต่เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าถือก็ดังขัดขึ้นมาซะก่อน เธอหยิบมือถือขึ้นมาดู มองหน้าผมนิดนึงก่อนเอ่ยปากพูดกับปลายสาย
"...หวัดดีจ๊ะ"
"อ๋อ... เค้ามาทำธุระน่ะ"
"...กับเพื่อน"
"ใช่เพื่อน..."
"จริงจริ้ง ...เพื่อนเก่าน่ะ ตัวเองไม่รู้จักหรอก"
"อืมมม... จ๊ะๆ ได้จ๊ะ... งั้นเดี๋ยวเจอกันนะ จ้า หวัดดีจ๊ะ..."
พอวางสายเสร็จเธอก็ก้มหน้านิ่ง เงียบไปพักหนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมาเบาๆ ว่า
"ฉันชอบขึ้นมาบนนี้ มองท้องฟ้า มองเมือง มองผู้คน มันทำให้รู้สึกดีน่ะ..."
"แล้ววันหนึ่งฉันก็เจอเขา เราเจอกันครั้งแรกที่นี่ และจากนั้นเราก็อยู่เคียงข้างกันเสมอ"
"...ตอนนี้เรากำลังสร้างอนาคตที่ดีร่วมกัน"
"..."
"เธอเองก็ควรจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนได้แล้วนะ..."
"ขอโทษที่ต้องพูดตรงๆ แต่เชื่อเถอะ ฉันหวังดีกับเธอจริงๆ"
"เธอไม่ควรคิดอย่างนี้กับฉันอีก ที่ผ่านมาปล่อยให้มันเป็นอดีตไปเถอะ..."
"มันจะยิ่งทำร้ายเธอ..."
"...เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้นี่ สัญญากับฉันนะ ได้ไหม?" เธอพูดพร้อมกับดึงมือผมไปกุม แล้วมองอย่างอ้อนวอน
"..."
"อย่าลืมส่งการ์ดแต่งงานมาให้ฉันบ้างนะ" วินาทีนั้นผมพูดได้เพียงแค่นี้
แค่นี้จริงๆ
*******************************************************
ภาพเก่า
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
