5 ก.ค. 2020 เวลา 07:23 • นิยาย เรื่องสั้น
ไม่ทำแล้วใครจะทำล่ะ
5
บ่ายๆไม่รู้อากาศร้อนอบอ้าวมาจากไหน ทั้งๆที่เมฆเต็มฟ้า ฝนก็ยังไม่เทลงมา ทุกชีวิตก็พากันแห่ขึ้นถนน ร้อนๆอย่างนี้ กาแฟเย็นน่าจะดี
ส. : กวาดพื้นเองเลยเหรอครับ
เถ่าแก่ : ไม่ทำแล้วใครจะทำล่ะ
ส : ทำอย่างไรกิจการถึงดีแบบนี้
เถ้าแก่ : เจ้าที่เขาดี เราไหว้ทุกปี
ส : หมูเห็ดเป็ดไก่เป็นร้อยหัวเหรอครับ
เถ้าแก่ : อย่าเอ็ดไป เจ้าที่ท่านเป็นอิสลาม
ส :... (รู้ได้ยังไงน้อ...) ก็ไหว้ไม่ได้ซิครับ
เถ้าแก่ : จัดผลไม้ถวายท่านประจำ กิจการก็ดี
ส : ผลไม้ไทยอร่อยทุกอย่างไหว้ได้ทุกศาสนา
เถ้าแก่ : เป็นความเชื่อนะ อย่าคิดมาก แต่อุดหนุนผลไม้ไทยนี่ เกษตรกรไทยรวยแน่ ไหว้เสร็จก็แจกกันกิน กินผลไม้สุขภาพดีแน่
ผลไม้ไทยกินกันได้ทั้งปียิ่งกินยิ่งดีต่อสุขภาพ ชีวิตและสังคมไทย ให้การกินเป็นส่วนหนึ่งของการเติบโตของเศรษฐกิจไทย ยิ่งกินยิ่งดี ปลูกกินเองก็ได้ เหลือก็ขาย ซื้อกินยิ่งดี
ใครอ่านแล้วงง.... กับรอยยิ้มคนข้างๆ
อ่านเรื่องราวก่อนหน้านี้ได้ที่นี่ครับ
สอนบ่าย แก้ง่วง
โฆษณา