วันนี้เป็นตอนสุดท้ายของมังกรหยก ภาค ๑ แล้วนะครับ
มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๗๒
ไม่นาน แม่นางมกก็แยกทางพาลูกกลับบ้านเกิด...ก้วยเจ๋งอึ้งย้งก็เดินทางต่อไปจนถึงเมืองหน้าด่าน...
แต่ผู้ว่าเมืองหน้าด่าน แม่งก็เหมือนข้าราชการบางคนของบางประเทศ...เรื่องทำงานไม่เอาอ่าวอะไร เก่งแต่เรื่องรีดไถประชาชน...ทีแรกก้วยเจ๋งอึ้งย้งขอเข้าพบ แน่นอนย่อมไม่มีโอกาส...แถมยังถูกไล่ยังกะหมูกะหมา...
สองหนุ่มสาวก็เลยต้องใช้วิธีลัด...ตกกลางคืนลอบเข้าไปจวนผู้ว่า จับแม่งมัดแล้วบังคับให้ฟัง...คราวนี้ผู้ว่าแม่งก็นั่งตัวสั่นอยู่บนเก้าอี้เลย
“ไอ้ผู้ว่า มึงฟังให้ดี...อีกไม่นานกองทัพมงโกลจะบุกโจมตีเมืองนี้แล้ว ให้มึงเรียกระดมพลเลย พร้อมขอกำลังเสริมมาจากเมืองหลวงด้วย...เข้าใจมั้ย”...
“เข้าใจค่าบ เข้าใจค่าบ”...ผู้ว่าหลับหูหลับตาตอบมาเสียงสั่น
“เข้าใจว่ายังไง”...
“อีกไม่นาน กองทัพกิมก๊กจะบุกเมืองนี้แล้ว ให้ข้ารีบระดมพล”...
“กิมก๊กพ่องเรอะ กูบอกว่ากองทัพมงโกลจะบุกโว้ย”...อึ้งย้งตบกบาลไอ้ผู้ว่จอมมั่วเข้าให้ฉาดใหญ่...
พอผู้ว่าตั้งสติได้ก็เถียงกลับ...”เฮ้ย มงโกลบ้าอะไร มันเป็นไปไม่ได้ เค้าทำสัญญากับซ้องไว้ว่าไม่รุกรานกัน”...
ก้วยเจ๋งอึ้งย้งก็พยายามอธิบายว่า ก็ไอ้สัญญาพันธมิตรนั่นแหละ ที่มงโกลจะฉีกทิ้ง...แล้วก็กำชับให้ผู้ว่าเตรียมกำลังไว้ให้พร้อม...ก่อนจากมา
แต่หลังจากนั้น หนึ่งวัน หนึ่งสัปดาห์...ก็ไม่เห็นคำสั่งระดมพลจากผู้ว่าคนนี้เลย...ก้วยเจ๋งกำลังจนปัญญาไม่รู้จะทำยังไง...ก็พอดีทัพมงโกลเคลื่อนเข้าหาเมืองพอดี...
เมืองหน้าด่านนี้ก็ปั่นป่วนไม่เป็นรูปเป็นทรง เพราะไม่เคยมีการเตรียมพร้อมหรือฝึกซ้อมทหารอะไรไว้เลย...แล้วยิ่งมาเจอยุทธวิธีของมงโกลเข้าอีก ยิ่งปั่นป่วน...
ยุทธวิธีที่มงโกลใช้ (น่าจะเอามาจากประวัติศาสตร์จริงๆมั้ง) ก็คือ...ใช้กองทัพไล่ต้อนชาวบ้านที่อยู่รอบๆเมือง ให้หนีตายไปจุกกันอยู่ที่กำแพงเมือง...ไอ้พวกชาวบ้านหนีตายอยากเข้า ทหารในเมืองก็มักจะไม่เปิดรับ เพราะจะวุ่นวายคุมไม่อยู่...
สุดท้ายชาวบ้านกับทหารนั่นแหละ จะฆ่ากันตายเองก่อน...แล้วทัพมงโกลก็จะเข้าขย้ำ
เมืองหน้าด่านนี้ก็เกิดอาการไม่ต่างกัน...จนก้วยเจ๋งทนไม่ได้ ต้องอาศัยวิชาฝีมือส่วนตัว บวกกับประสบการณ์ที่เคยคุมทัพหลายหมื่นของมงโกล...เข้าเทคโอเวอร์เหตุการณ์
จนพอจะคุมสถานการณ์ในเมืองได้บ้างแล้ว ก้วยเจ๋งอึ้งย้งกับทหารไม่กี่คน ก็ออกไปรับหน้าทัพมงโกลที่กำลังดาหน้าเข้ามา...
ปรากฏว่า คนคุมทัพมงโกลคือเพื่อนร่วมสาบาน...หลุย...
ก็เกิดความลำบากใจกันขึ้นมา...เพื่อนร่วมน้ำสาบานที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย ตอนนี้ยืนอยู่คนละฝั่ง...จะต้องมาห้ำหั่นกันแล้วเหรอ...
หลุยก็ถอยทัพมงโกลไปตั้งหลักอยู่ไม่ไกล...ก้วยเจ๋งอึ้งย้งก็กลับไปตั้งหลักในเมือง...
ค่ำนั้น ก้วยเจ๋งก็อยู่ในอาการกลัดกลุ้ม...อึ้งย้งรู้ว่า ก้วยเจ๋งลำบากใจแค่ไหน เพราะก็ถูกเลี้ยงดูอย่างดีมาจากมงโกล...แต่นางก็ต้องตัดใจเสนอแผน...
“ท่านจะเห็นแก่ความสัมพันธ์ส่วนตัวหรือประเทศชาติล่ะ...ถ้าเอาเรื่องส่วนตัว เราก็หนีเอาตัวรอดไปจากเมืองนี้”...
ทั้งๆที่ประชาชนเมืองนี้ก็ไม่ได้เป็นญาติพี่น้องอะไรของตน แต่ด้วยความที่เป็นเพื่อนร่วมชาติ แล้วก้วยเจ๋งก็เคยเห็นแล้วว่า พวกมงโกลปฏิบัติกับเมืองที่ยึดได้ยังไง...ก้วยเจ๋งไม่สามารถใจร้ายทิ้งเมืองนี้ไปได้...
“แต่ถ้าท่านเห็นแก่ประเทศ ท่านจะยอมทำตามข้าบอกมั้ย”...อึ้งย้งถาม...ก้วยเจ๋งเงยหน้ามอง
“เพื่อยุติศึก...ท่านต้องตัดหัวแม่ทัพมันก่อน”...
ก้วยเจ๋งสะดุ้งใจ...ตัดหัวอานต้าหลุย...กูจะใจแข็งพอทำได้เหรอวะ...
แต่ในที่สุด ก้วยเจ๋งก็ตัดใจ...ยอมทำตามที่อึ้งย้งเสนอ...
คืนนั้น สองหนุ่มสาวก็ลอบเข้าไปในกองทัพมงโกล...ก้วยเจ๋งน่ะรู้ภาษามงโกลเท่ากับคนมงโกลอยู่แล้ว แถมเรื่องในกองทัพก็คุ้นเคยอย่างดี แล้วยังมีวิชาตัวบงตัวเบาอีก...ก็เลยลอบเข้ามาจนถึงกระโจมของแม่ทัพหลุย...
กำมีดในมือแอบอยู่นอกกระโจม กำลังตัดใจจะเข้าไปสังหารหลุยแล้ว...ก็พอดีได้ยินว่ามีทหารรีบมาด่วนจากทัพมงโกล ขอเข้าพบแม่ทัพหลุย...
ทหารรายงานว่า ท่านเจงกิสข่านป่วยหนักใกล้ตายแล้ว ขอให้หลุยกลับไปหาอย่างด่วน...แล้วถ้าเป็นไปได้ ช่วยตามหาก้วยเจ๋งกลับไปด้วย ท่านคาฆานคิดถึงมาก...
ได้ยินยังงั้น ก้วยเจ๋งก็พรวดพราดเข้าไปแสดงตัวเลย...ข้าอยู่นี่แล้วหลุย ตอนแรกว่าจะมาตัดหัวเอ็ง แต่ตอนนี้เปลี่ยนใจแล้ว...ขอไปเยี่ยมท่านคาฆานด้วย...
ทัพมงโกลก็เลยฟรีซไว้ตรงนั้นก่อน...หลุย ก้วยเจ๋ง อึ้งย้ง และทหารไม่กี่คน...รีบควบกลับมงโกล...
...ไปถึงก็พบว่า เจงกิสข่านซูบซีดร่วงโรยแบบคนใกล้ตายเต็มแก่แล้ว...พอเจอหน้าก้วยเจ๋ง ไอ้ที่โกรธแค้นสั่งฆ่ากันมา...ก็ให้อภัยหมด...
มังกรหยกภาค ๑...จบลงที่การตายของเจงกิสข่าน ทำให้หลายๆเรื่องต้องหยุดไว้ก่อน...
ก้วยเจ๋งไม่ต้องแต่งงานกับเจนนี่...มงโกลยังไม่รุกรานแผ่นดินซ้อง แต่ภายหน้าต้องมาแน่...เพราะในประวัติศาสตร์จริง แผ่นดินจีนตกอยู่ใต้อำนาจของมงโกลราวร้อยปี...ภายใต้ชื่อราชวงศ์หยวน
ปล. ตอนนี้ผมมาทำงานการเมืองซึ่งค่อยข้างยุ่ง และกินเวลาชีวิตมาก...เรื่องเล่าอาจจะต้องหยุดไปสักพัก
แต่จะพยายามเอาเรื่องต่างๆมาเล่าให้ฟังอย่างสท่ำเสมอครับ
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
