10 ก.ค. 2020 เวลา 08:35 • การศึกษา
เมื่อวานท่านอาจารย์สุมิตร จากคณะศึกษาศาสตร์ เกษตรศาสตร์กําแพงแสน ท่านชวนผมไปเยี่ยมชมโรงเรียนขนาดเล็ก 2 แห่ง ที่นครปฐม
ที่ว่าโรงเรียนขนาดเล็ก ก็คือเล็กจริงๆ โรงเรียนแรกคือ โรงเรียนเมืองเก่ากำแพงแสน มีนักเรียนตั้งแต่อนุบาลไปยันป 6 ประมาณ 60 คน
สภาพรวมๆถือได้ว่าไม่แย่ สะอาดสะอ้านมีการดูแลห้องเรียนพื้นที่ได้ยังงามตา...แต่มีความขาดแคลน
9 ชั้นเรียนมีครูพี่เป็นข้าราชการอยู่แค่ 4 คน...ที่เหลือก็ต้องดิ้นรนหาครูอัตราจ้างกันเอง
ก็ยังไม่พอ...ต้องยอมไม่มีนักการภารโรง แต่เอาอัตราจ้างนั้นมาจ้างครูอนุบาลแทน
อีกแห่งชื่อโรงเรียนบ้านคลองตัน ก็อาการคล้ายๆกัน...นักเรียน 40 ครู 3
แววตาเด็กๆในโรงเรียน ดูยังไงก็น่ารักแต่ถ้าแอบสังเกต เด็กแทบทุกคนจะมีความเศร้าเจือปนอยู่...
สอบถามจากครู ครูบอกว่า 80 90 เปอร์เซ็นต์ของเด็กมาจากครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบ...ขาดพ่อขาดแม่ หรือเด็กบางคนอยู่กับตายาย
พวกครูเองที่อยู่ในโรงเรียนขนาดนี้ ก็มีความกดดันอยู่ไม่น้อย...เพราะความก้าวหน้าในอาชีพครูขึ้นอยู่กับการประเมินผลและตัวชี้วัด
แล้วเชื่อไหม ครูในโรงเรียนระดับนี้ใช้การประเมินผลเดียวกับโรงเรียนใหญ่ๆ ที่อยู่ในกรุงเทพฯ...
ครูจอย รักษาการ ผอ.รร.เมืองเก่ากำแพงแสน
อ.สุมิตร ตั้งคำถามจากผอ.ทั้งสองรร.ว่ายังขาดแคลนอะไร อยากได้อะไร...
ทั้งสองท่านตอบตรงกันว่า...อยากได้ครูเพิ่ม เพราะตอนนี้ก็เหนื่อยสายตัวแทบขาดแล้ว กับการสอน...ยังต้องมาเหนื่อยกับงานเอกสาร เพื่อประเมินครูประเมินรร.อีก...
ท่านผอ. รร.บ้านคลองตัน
รร.ขนาดนี้ มีเกินครึ่งของจำนวนรร. สังกัดสพฐ.
และด้วยจำนวนเด็กที่เกิดน้อยลง...การควบรวมรร.อาจจะเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้...
แต่จะควบรวมหรือขยับยังไง ให้กระทบน้อยที่สุด...เป็นการบ้านที่ต้องเจาะลึกลงไปแต่ละพื้นที่...
การออกนโยบายแผนเดียว แล้วใช้ทั่วประเทศ...อาจจะไม่ถูกต้องนัก
จริงตามที่เขียน
อ.สุมิตร จากศึกษาศาสตร์ม.เกษตร
อาจารย์นพ หนึ่งในทีมการศึกษา ได้มาเจอคู่แฝดต่างวัย
โฆษณา