ต่อยคีย์บอร์ดหรือตกอังกฤษ? เกมส์ภาษาอังกฤษที่ให้สะกด 'โปเตโต้' ว่า ghoughphtheightteeau
ทุกชาติมีเกมเล่นภาษาของตัวเองแหละครับ อย่างไทยก็จะมีเกมคำผวนไว้ส่งมุกเสี่ยว ๆ กับด่าเพื่อนที่ชื่อขึ้นต้นด้วย ค. ควาย
ชาวอังกฤษก็เช่นกัน โดยในกรณีนี้ เกมส์ภาษาที่ชาวอังกฤษยุควิคตอเรียน (Victorian era ค.ศ. 1837-1901) ชื่นชอบก็คือการคิดผลัดกันสะกดคำเดิม ๆ ด้วยวิธีใหม่ ๆ ที่เห็นในคำอื่นครับ (เช่น สะกดคำว่า scissors ด้วย sister กลายเป็น sissors) โดยผลลัพธ์ดัง ๆ ที่ได้ก็อย่างที่เห็นแหละครับ
1 คำตอบที่ดังที่สุดคือการที่มีคนคิดค้นวิธีสะกดคำว่า 'โปเตโต้' ว่า ghoughphtheightteeau
ใช่ครับ ตามหลักการออกเสียงภาษาอังกฤษแล้ว (ถูกแต่หลักจริง ๆ นะ เอาไปใช้จริงไม่ได้) เราสามารถสะกดคำว่า 'โปเตโต้' ว่า ghoughphtheightteeau ได้จริง ๆ
โดยให้เริ่มจากมองคำที่ว่าในรูปแบบนี้ก่อน
Gh-ough-phth-eigh-tte-eau
จากนั้นเราก็มาไล่ดูที่ละตัวกันเลย:
gh เป็นเสียง P จาก hiccouGH ที่อ่านว่า ฮิค-อัพ (สะอึก - สะกดว่า hiccup ได้เหมือนกัน)
ough เป็นเสียง O จาก althOUGH ที่อ่านว่า ออล-โด (ถึงแม้ว่า)
phth เป็นเสียง T จาก PHTHisis ที่อ่านว่า ไท-สิส (โรคฝีในท้อง - พวกเอ็งไปหามาได้ยังไงวะเนี่ย????)
eigh เป็นเสียง A จาก slEIGH ที่อ่านว่า สะ-เล (รถลาก)
tte เป็นเสียง T จาก gazeTTE ที่อ่านว่า กา-เซท (นิตยสารหรือหนังสือพิมพ์)
eau เป็นเสียง O จาก bEAU ที่อ่านว่า โบ (ชายหนุ่มหน้าตาดี)
ก็ยอมใจคนคิดเขาละนะครับ 😑
ส่วนที่ว่าทำไมมันถึงไปได้ไกลขนาดนี้ เราก็ต้องอย่าลืมแหละครับว่ารากศัพท์ของภาษาอังกฤษเป็นส่วนผสมของทั้งภาษาลาติน ฝรั่งเศส ฯลฯ อีกมากมาย มีการยืมศัพท์และวิธีสะกดคำข้ามไปข้ามมาเป็นว่าเล่น เพราะมีหลายที่มา เราถึงได้ศัพท์ที่มีวิธีสะกดไม่คงเส้นคงวาแบบตัวอย่างที่เห็น
ภาษาและวัฒนธรรมเป็นสิ่งที่วิวัฒนาการอยู่ตลอดเวลา ใครที่เห็นประเด็นเรื่องราชบัณฑิตยสภาให้ใช้คำว่า 'ข้อมูลมหัต' แทนคำว่า 'big data' คงเข้าใจดีว่าบางทีการยืมคำมันก็ง่ายกว่าจริง ๆ นั่นแหละ ถ้าย้อนไปอีกหลายร้อยปีก่อน เราก็มีการยืมคำเขมร มอญ ฯลฯ มาใช้แต่โบราณเหมือนกัน ไม่ได้จำกัดแค่ยืมศัพท์เฉพาะทางของยุคนี้
คงสนุก(?)ไม่น้อยนะถ้าเราโดนจับให้เล่นเกมส์นี้ตอนหัดเรียนภาษาอังกฤษกัน
ปล. ภาษาอังกฤษวันละคำ: Spoonerism (นาม) = คำผวน
ปล.2 ราชบัณฑิตยสภาวันละคำ: ละมุนพันธุ์ = software
ขอบคุณครับ
โฆษณา