31 ก.ค. 2020 เวลา 22:45 • ปรัชญา
“ทำบาปแล้วมันทุกข์”
ธรรมะรุ่งอรุณ ☀️
๑ สิงหาคม ๒๕๖๓
ให้เรามานั่งสมาธิกัน เห็นไหมพระพุทธเจ้านี่ท่านนั่งสมาธิ เห็นไหมกราบพระพุทธเจ้าทีไรเห็นท่านนั่งอยู่ในท่าอื่นหรือเปล่า ท่านสอนเราทุกวัน แต่เราไม่มองกันไม่รู้กันว่า ท่านสอนให้เรานั่งสมาธิ ทำไมเราไม่ถามว่า ทำไมพระพุทธเจ้าจึงนั่งอยู่ในท่าสมาธิ นักปราชญ์เขาสอนเรา สร้างพระพุทธรูปขึ้นมาให้เราเห็นพระพุทธเจ้า ให้เห็นว่าพระพุทธเจ้าตอนนี้ท่านทำอะไร ท่านนั่งสมาธิกัน แล้วเรานั่งสมาธิกันหรือเปล่า วันหนึ่งนี้เรานั่งสมาธิกันได้สักกี่นาที ความสุขอยู่ตรงนี้กลับไม่เอา กลับไปหาความทุกข์กัน แล้วก็มาร้องห่มร้องไห้ มาโวยวายกันว่าไม่มีความสุขเลย หาความสุขไม่เจอ เพราะว่าไม่สนใจที่จะดูพระพุทธเจ้าเป็นตัวอย่าง ไม่สนใจที่จะฟังคำสอนของพระพุทธเจ้า ไม่สนใจที่จะปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้า
นี่แหละถ้าเราอยากจะมีตาดีเหมือนพระพุทธเจ้า เราต้องมาศึกษาจากคำสอนของพระพุทธเจ้า ถึงแม้ว่าตอนนี้จะไม่มีพระพุทธเจ้าอยู่แล้วก็ตาม แต่เรามีตัวแทนของพระพุทธเจ้าอยู่ พระพุทธเจ้าบอก คำสอนที่พระพุทธเจ้าได้สอนพวกเรานี้ จะเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้า เป็นเหมือนพระพุทธเจ้า ถ้าได้ยินได้ฟังคำสอน หรือได้อ่านคำสอน ได้ศึกษาคำสอน ก็เท่ากับได้ยินจากปากของพระพุทธเจ้าโดยตรง เพราะว่าถ้าพระพุทธเจ้าอยู่ ท่านก็จะสอนอย่างที่พระธรรมคำสอนที่เราอ่านเราฟังนี้ สอนเหมือนกัน สอนอะไร...สอนให้ทำสามอย่าง วิธีที่จะทำให้เรามีความสุขไม่มีความทุกข์ ท่านสอนให้เราทำสามอย่าง ๑. ละการกระทำบาปทั้งปวง อย่าทำบาป ทำบาปแล้วมันทุกข์ ทั้งๆที่รู้ว่ามันทุกข์ก็ยังอดทำไม่ได้ เพราะคิดว่ามันดีกว่าไม่ทำ มันทุกข์น้อยกว่าที่เราไม่ได้ทำบาป เวลาเราไม่สบายใจ บางทีเราต้องโกหกใช่ไหม พอโกหกแล้วเราก็รู้สึกเราสบายใจขึ้น แต่สบายใจเดี๋ยวเดียว เดี๋ยวก็...ความกลัวว่าเขาจะรู้ว่าเราโกหกนี้มันก็โผล่ขึ้นมาในใจ ยิ่งทำให้ไม่สบายใจใหญ่ ถ้ายอมสารภาพผิด ก็เหมือนกับสบายใจกว่า ยอมรับผิดไป ขโมยของเขามา เขาถามว่าไปขโมยมาหรือ รับไปเลย เออ ขโมย ยอมรับโทษ แล้วใจจะสบาย ใจจะไม่หวั่นไหว ใจจะไม่เดือดร้อน ไม่กังวล แต่ถ้าไปโกหกนี่มันจะไม่สบายใจอยู่เรื่อยๆ เพราะว่ามันกลัวว่าจะถูกจับได้อยู่ดี
นี่คือตัวอย่างของการทำบาป ทำบาปแล้วจะทำให้เราไม่สบายใจ ฉะนั้นอย่าไปทำบาป บาปก็มีอยู่ ๕ ข้อด้วยกัน การฆ่าสัตว์ทำลายชีวิตของผู้อื่น ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์เดรัจฉานก็ตาม มดแมลงนี้เขาก็มีชีวิตเขาก็รักชีวิตเหมือนเรา ถึงแม้ว่าตัวเขาจะเล็กแต่ใจเขานี้ใหญ่เท่ากับเรา ใจเขากลัวตายเท่ากับเรา ใจเขาเสียใจเท่ากับเรา ฉะนั้นอย่าไปเห็นว่าตัวเขาเล็ก แต่ใจเขานี้ขนาดเดียวกับเรา ใจเขากับใจเรานี้เหมือนกัน เพียงแต่ร่างกายนี้ต่างกันเท่านั้น ขนาดต่างกันแต่ความรู้สึกทางใจนี้เหมือนกัน เวลาเขาถูกฆ่าเขารู้สึกยังไงเรารู้สึกอย่างไรก็เหมือนกัน ให้คิดอย่างนี้แล้วเราจะได้มีความเมตตา เราจะได้ไม่อยากที่จะฆ่าเขา ทรัพย์สมบัติข้าวของเงินทองก็เหมือนกัน ของเราเราก็รักเราก็หวง ของเขาเขาก็รักเขาก็หวง ถ้าใครเอาของเราไปเราจะรู้สึกอย่างไร เราจะเสียใจไหม ฉันใดก็ฉันนั้น เงินทองของเขาเราก็อย่าไปเอา เพราะจะไปทำให้เขาเสียใจทุกข์ใจ ทำให้เขาเดือดร้อน แล้วเขาก็จะมาตามล้างแค้นเราตามจับเรา เวลาเราเงินทองหายเราทำอย่างไร เราต้องพยายามหาคนที่ขโมย ไปแจ้งความไปอะไรต่างๆ คนที่ขโมยก็จะหวาดเสียวหวาดกลัว ต้องคอยหลบคอยซ่อน นี่คือความทุกข์ใจ
ความประพฤติผิดประเวณีก็เหมือนกัน สามีภรรยาก็เป็นเหมือนทรัพย์สมบัติข้าวของเงินทอง ไปแย่งสามีของคนอื่น ไปแย่งภรรยาของคนอื่น มันก็เป็นเหมือนกับไปแย่งทรัพย์สมบัติของคนอื่นเขา เหมือนกับไปขโมยทรัพย์สมบัติของคนอื่น ไปแอบประพฤติผิดประเวณี อันนี้ก็ไม่ควรทำ ทำแล้วเราก็จะไม่สบายใจ เดี๋ยวเราก็กลัวว่าเขาจะรู้เข้า ความโกหกก็เหมือนกันเวลาโกหกแล้วเราจะไม่สบายใจ ส่วนการดื่มสุรานี้ มันเป็นบาปตรงที่ว่า ถ้าดื่มแล้วมันจะทำให้เราทำบาปได้ง่าย เวลาเมาแล้วมันไม่รู้จักยับยั้งความคิด ไปคิดจะทำอะไรมันก็ทำได้ง่าย แต่ถ้าเมาแล้ว ดื่มแล้วหลับก็ไม่มีปัญหาอะไร ไม่ได้ไปสร้างอะไรกับใคร แต่ถ้าดื่มแล้วไม่หลับ เดี๋ยวไปเห็นอะไรเข้า ไปทำอะไร ไปอยากจะทำอะไรขึ้นมาก็ได้ เห็นภรรยาเห็นสามีของคนอื่นนี้ก็อยากจะไปหลับนอนกับเขาขึ้นมาก็ได้ เวลาไม่เมาไม่กล้าคิด แต่พอเวลาเมาแล้วมันกล้าคิด เพราะไม่มีอะไรมายับยั้ง ไม่มีสติมายับยั้งความคิดที่ไม่ดี ฉะนั้นท่านจึงให้อย่าดื่มสุรา เพราะถ้าดื่มสุราแล้วมันจะไปคิดในทางบาปได้ง่าย แล้วมันจะไปทำบาปได้ง่ายนั่นเอง
นี่คือบาป ๕ ข้อ ละเว้นจากการกระทำบาปทั้งปวงนั้น นอกจากบาปแล้ว ก็ยังมีรุ่นน้องของบาป หรือผู้ช่วยบาปที่เราเรียกว่าอบายมุข พวกผู้ช่วยนี่แหละที่มันจะเป็นตัวที่ทำให้เราไปทำบาป ช่วยให้เราทำบาป คือการเล่นการพนัน การเที่ยวกลางคืน การคบคนไม่ดีเป็นมิตร ความเกียจคร้าน พวกนี้มันจะช่วยทำให้เราไปทำบาป ถ้าเราเกียจคร้าน เราไม่ไปทำการทำงาน เราไม่ไปเรียนหนังสือ เราก็จะหางานยาก งานที่หาได้ก็รายได้น้อย เราขี้เกียจทำงานแต่เราขยันใช้เงิน ฉะนั้นเงินทองที่เราหามาได้น้อย มันก็ยังไม่พอใช้ เงินทองไม่พอใช้ เดี๋ยวมันก็บอกให้เราไปขโมยเงินคนอื่นเขามาใช้ นี่คือผู้ช่วยของผู้กระทำบาป เรียกว่าอบายมุข ก็ต้องละทั้งอบายมุข ละทั้งการกระทำบาป เพราะการกระทำอบายมุข นำไปสู่การทำบาปต่อไป
สนทนาธรรมบนเขา
วันที่ ๓๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๖๐
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามจังหวัดชลบุรี
ณ จุลศาลา เขตห้ามล่าสัตว์ป่าเขาชีโอน
โฆษณา