ความสุขเล็ก ๆ จากการเดินป่า
ทุกครั้งที่ผมก้าวเท้าเข้าป่าเพื่อไปทำงาน แม้ของในเป้จะหนัก เส้นทางจะยาวไกลสักเพียงใด ผมก็ต้องกัดฟันแล้วเดินต่อไป เพื่อไปยังจุดหมายตามที่กำหนดไว้
มีครั้งหนึ่งที่ผมเดินระยะทางภายในวันเดียวร่วม 50 กว่ากิโลเมตร ถือเป็นระยะทางที่หนักมาก แต่เราก็ต้องไป ผมเดินตั้งแต่ฝนเริ่มตกยันหยุดตกแล้วตกใหม่ก็ยังไม่ถึงจุดหมาย เดินจนเท้าเปื่อยแต่เราก็ยังต้องเดินต่อไป
ในการทำงานเกี่ยวกับป่าไม้ กลุ่มคนที่ทำงานภาคสนามทุกคนล้วนจะต้องเดินป่า
เพื่อเข้าไปสำรวจสิ่งต่าง ๆ นานา ไม่ว่าเป็น คนที่แอบลักลอบ สำรวจ สัตว์ พืชพันธุ์
บางทีก็อาจต้องนอนค้างในป่า แต่ถ้าโชคดีเราก็นอนตามหน่วย ๆ ต่าง สลับกันไป
แล้วแต่สถานที่ แล้วแต่ครั้ง หากมีใครถามว่าทำงานป่าไม้สบายมั้ย
ผมก็คงตอบได้อย่างเต็มปากเลยว่า ไม่สบาย
แต่มันแรกมาด้วยบางสิ่งบางอย่างที่ผมรู้สึกว่ามันคุ้มค่า เราได้เข้าไปในสถานที่ที่คนทั่วไปไม่สามารถเข้าได้ ได้เห็นสิ่งที่คนอื่นไม่ค่อยได้เห็น ได้อยู่กับธรรมชาติในแบบที่หลายคนอยากทำ
ผมขออาสาพาทุกคนไปให้ในสิ่งที่ผมได้เห็น ถึงความงดงามของธรรมชาติที่ซึ่งสิ่ง
ปรุงแต่ง ความสวยงามของธรรมชาติที่ปราศจากความศิวิไลซ์
สถานที่แรกที่ผมจะพาไปคือ เขาใหญ่
เขาใหญ่ ชื่อที่ทุกคนคุ้นเคยกันหลายคนอาจเคยมาเที่ยวหรือไม่เคยก็ตาม เขาใหญ่
เป็นสถานที่มีความอุดสมบูรณ์มาก แต่ลึกลงไปในเขาใหญ่มีสถานที่หนึ่ง
ที่ผมเรียกว่า "เขาทุ่ง"
ในภาพ คือ บนยอดเขาลูกหนึ่งในเขาใหญ่ ที่ต้องใช้เวลากว่า 4 วัน 3 คืน เพื่อไปถึง
ยอดนี้ เราจะสามารถเห็นวิวได้ 360 องศา ให้ความรู้สึกเหมือนกับว่าคุณอยู่บนยอดภูกระดึง เพียงแต่บนยอดเขานี้ไม่มีไฟฟ้าและไม่มีใคร บนยอดนี้มีเพียงแต่คุณเท่านั้น
ตลอดการเดินทางขึ้นเขาบวกกับระยะทางและความชัน แต่พอขึ้นมาถึงแล้วได้เห็นวิวแบบนี้ความรู้สึกเหนื่อยมันก็ค่อย ๆ หายไป
เวลาเห็นอะไรเขียว ๆ แบบนี้มองทีไรมันก็รู้สึกชื่นใจทุกที แต่ในบางมุมก็ใจหายเหมือนกัน เพราะอีกไม่นานภาพแบบนี้ก็อาจกลายเป็นเขาที่มีแต่รีสอร์ทแทรกขึ้นมา
ถนนตัดผ่านเข้ามา
ภาพเหล่านี้คือความสุขเล็ก ๆ ที่ได้จากการทำงานมันเป็นเหมือนเชื้อเพลิงที่เติมเต็ม ที่ให้พลังงานให้ผมสามารถลุกขึ้นมาทำงานในวันต่อ ๆ ไปได้อย่างเต็มที่
แล้วความสุขจากการทำงานของทุกคนคืออะไรกันครับ
เรียบเรื่องโดย : เรื่องเล่าคนเข้าป่า
# บันทึกอนุรักษ์
- 4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
