รำพึงรำพัน โดย หนุ่มร้อยปี (127)
*เรื่องเล่าวันฝนพรำ*
ทุกครั้งที่ฝนตก...
เรามักจะได้ยินเสียงแห่งความ "ดีใจ"
สลับไปกับเสียง "บ่นว่า" ของคนเสมอ
ชาวนาบอก "ดีใจจัง ฝนตกแล้ว จะได้ทำนาเสียที"
คนทำงานออฟฟิตบ่น "จะตกอะไรกันนักหนา รถก็ติด เปียกก็เปียก กว่าจะถึงที่ทำงาน"
คำชื่นชม คำบ่นว่าอีกมาก ที่ใครหลายๆ คนพูดถึงเวลาฝนตก
ลึกๆแล้ว ฝนคงรู้สึกน้อยใจที่ทำอะไร ก็มีคนติเตียนเช่นนี้
แต่ถึงอย่างนั้น... ฝนก็ยังคงทำหน้าที่ของตนเสมอ
อาจเป็นเพราะเธอคิดถึงคนที่ลำบากกว่า #หากขาดเธอไป
หากฝนไม่ตก ชาวนาจะทำนาอย่างไร !
หากฝนไม่ตก ต้นไม้ใบหญ้าจะเหี่ยวเฉาแค่ไหน !
หากฝนไม่ตก มนุษย์และสัตว์จะเอาน้ำที่ไหนดื่มกิน !
ทุกครั้งที่สายฝนพรำ ฝนกำลังพร่ำสอนเราว่า...
เราไม่สามารถทำอะไรให้ทุกคนพอใจได้
ต่อให้ทำดีแค่ไหน ก็ยังมีคนไม่เห็นด้วย
มีคนติเตียนเป็นธรรมดา
แต่จงนึกถึงหน้าที่ นึกถึงสิ่งดีๆ ที่เราทำ
หากมั่นใจว่าสิ่งนั้นดี สิ่งนั้นเป็นประโยชน์กับคนอื่นแล้ว ก็จงทำมันต่อไป
ทำด้วยหัวใจที่เป็นสุข แม้จะมีคนไม่ชอบ ไม่เห็นด้วยบ้าง
แต่เชื่อเถอะว่า มีคนอีกมากที่ชื่นชม และเห็นค่าในความดีของคุณ
จงทำตัวเหมือน ... ฝน
#ที่ทำหน้าที่ของตนอย่างดีที่สุดเสมอ
cr : santi &
cr : บทความ&รูปภาพ
จากเพจเฟสบุ๊คของ
Renu Sawa
พบกันใหม่โอกาสหน้า สำหรับวันนี้สวัสดีครับ
พบกับเฟสบุ๊คของผมที่ www.facebook.com/centuryboy
Blockdit ที่
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
