26 ส.ค. 2020 เวลา 05:15 • ความคิดเห็น
# พวกเรา...มาจากคนละที่......
โคตรจะแมน!!!
"เพื่อนแท้" ใครรู้จักความหมายของคำนี้ ก็คงไม่เท่า การมีอยู่จริงของคำนี้
คำว่า "เพื่อนแท้" ได้เริ่มต้นเมื่อเราเข้ามาเรียนหนังสือในรั้วมหาวิทยาลัย เรื่องราวต่าง ๆ ที่ประทับใจ และมิตรภาพของพวกเราก่อตัวขึ้นที่นั่น นึกย้อนกลับไปเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว เราเข้ามาเรียนในคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ เพื่อน ๆ และเราต่างคนต่างที่มา จากคนละที่ จากหลายจังหวัด ต่างพ่อต่างแม่ มาร่วมใช้ชีวิต ร่วมทางเดิน ร่วมเรียนรู้ สมัยนั้นมีผู้หญิงเรียนน้อยมาก เพื่อนส่วนใหญ่ก็ผู้ชายทั้งนั้น แต่เราไม่ได้รู้สึกแปลกแยก หรือแตกต่างจากพวกเพื่อน ๆ เลย เพราะพวกเราต่างมีความฝัน และจุดมุ่งหมายเดียว การที่เรามาอยู่ ณ ที่แห่งเดียวกัน แล้วเดินตามความฝันไปพร้อม ๆ กัน มันเป็นอะไรที่สนุกสุด ๆ ไปเลยจริง ๆ
พวกเราเรียน ใช้ชีวิต เราทำทุกอย่างร่วมกันแทบจะทุกเวลา ขลุกตัวอยู่ในสตูดิโอ กินข้าวด้วยกัน นอนกองรวมกัน เรียนด้วยกัน วันเวลาล่วงเลยผ่านไป วันแล้ววันเล่า เราร่วมทุกข์ ร่วมสุขด้วยกันมา ได้หัวเราะ ได้ร้องไห้ ได้ร่วมทางเดินไปด้วยกัน จนถึงวันที่ทุกคนต้องแยกย้าย ไปใช้ชีวิต เดินตามเส้นทางของตัวเอง และออกไปสู่โลกแห่งการทำงานจริง ๆ จากวันนั้นผ่านมาจนถึงวันนี้ ความทรงจำเหล่านั้นยังคงอยู่ ความทรงจำไม่เคยหายไปไหน มิตรภาพก็เช่นกัน แม้กาลเวลาจะพาพวกเราเดินทางมายาวนานแค่ไหน แต่เรื่องราวทุกอย่างราวกับว่าเพิ่งเกิดขึ้นเพียงเมื่ิอวาน....
วันนี้มีโอกาสมาเยี่ยม "เพื่อน" ที่ไม่ได้เจอกันมาพอสมควร และเหมือนเดิม เวลาที่เรามาเจอเพื่อน ไม่ว่าบทบาทและหน้าที่ในสังคมของเราจะเป็นแบบไหน เมื่ออยู่ต่อหน้าเพื่อน เราก็ยังเป็นเรา เพื่อนก็ยังเป็นเพื่อน ทุกครั้งที่มาเจอกัน มันมีเสียงหัวเราะเกิดขึ้นเสมอ
เวลาที่เราอยู่กับเพื่อน เราแทบไม่ต้องพูดอะไรมากมาย เพื่ออธิบายให้เพื่อนเข้าใจ มองตากันก็รู้ ว่าคิดอะไร เราไม่ต้องทำตัวเป็นใครก็ไม่รู้ให้คนยอมรับ หรือไม่ต้องแคร์ว่าการเป็นตัวเองแล้วใครจะไม่ยอมรับ เวลาอยู่กับเพื่อนเราเป็นตัวเราที่สุดเสมอ ใครไม่สบายใจ เราก็ดูกันออก เดือดร้อนอะไรก็เพื่อนนี่แหละ ช่วยดันกันเสมอ จะช่วยน้อยช่วยมาก ก็ไม่เคยทิ้งกัน ถึงแม้จะไม่ได้เจอกันมานานแค่ไหนก็เถอะ พลังของความเป็นเพื่อน สามารถสัมผัสได้ถึงความสุข และความทุกข์ใจของเพื่อนได้เสมอ
มีหลายครั้งที่เพื่อนไม่สบายใจ หรือเราเองที่ไม่สบายใจ ก็แค่ไปเจอกัน หรือพูดคุยกัน เราต่างมีวิธีเยียวยากันเสมอ บางคนก็แค่พูดมันออกมา บางคนก็แค่อยากให้เพื่อนด่า บางคนก็แค่อยากอยู่เงียบ ๆ แล้วมีคนนั่งข้าง ๆ บางคนก็แค่อยากออกไปร้องเพลง ทำอะไรบ้า ๆ บอ ๆ บางคนแค่อยากคุยกับเพื่อน หรือบางคนก็แค่ อยากมาเจอหน้ากัน แค่นั้นจริง ๆ
จะว่าไปแล้ว ก็มีแต่เพื่อนนี่แหละ ที่เราสามารถพูดคุย บอกเล่าเรื่องราวบางอย่าง ที่เราไม่สามารถพูดกับครอบครัวได้ เรื่องทุกข์ใจบางเรื่องที่เราไม่ต้องการให้ครอบครัวรับรู้แล้วเป็นกังวล เรื่องบางเรื่องที่พ่อแม่ว่าไม่ได้แต่เพื่อนว่าได้ เรื่องบางเรื่องที่ครอบครัวไม่สามารถช่วยได้ แต่เพื่อนช่วยได้ เพื่อนคนไหนมีอะไรติดอยู่ในใจก็มาระบายให้กันฟัง การมีเพื่อนมันดีจริง ๆ
เมื่อเติบโตขึ้น เราทุกคนต่างมีทางเดิน มีภาระมีหน้าที่ การพบเจอกันแต่ละครั้งมันก็ยากยิ่งขึ้น จะเจอกันทีก็ตามโอกาสสำคัญในชีวิตแต่ละคน งานบวช งานแต่ง งานศพ ทริปรุ่น หรือ เจอกันเมื่ออยากเจอ เราไม่ค่อยที่จะปฏิเสธ ในการที่จะพบเจอกับเพื่อนเลย เพราะเรารู้ว่า "เพื่อน" ก็คือสิ่งที่มีค่าของเราเช่นกัน เราไม่ได้พบเจอกันบ่อยนัก แล้วทำไมการมาพบเจอกันสักครั้ง มันจะยากเย็นอะไร ถ้าไม่ได้ติดอะไร ก็จะมาพบเจอกันทุกครั้ง
เมื่อเวลาผ่านไป เพื่อนก็จากไปทีละคน ทีละคน ไม่รู้ว่าสุดท้าย ใครจะไปก่อนกัน แม้ว่าเพื่อนบางคนจะจากกันไปก่อน แต่ก็อยู่ในความทรงจำเราเสมอ เจอหน้ากันทีไร ก็พูดถึงทุกครั้ง ราวกับมันยังไม่จากไปไหน ทั้งที่ความจริง...เราเจอกันไม่ได้อีกต่อไปแล้ว....
และสิ่งที่ทำให้เรากับเพื่อน ยังมีความสัมพันธ์อันดีต่อกันนั้น คือ "ความจริงใจ" สิ่งนี้นำมาซึ่งทุกสิ่ง ทั้งความรัก ความปรารถนาดี ความห่วงใย ที่มีต่อกัน เราโชคดีมาก ที่เรามีเพื่อนที่เป็นเพื่อนกันจริง ๆ พวกเราใช้ใจแลกใจ และอยู่ด้วยกันมานาน มันเลยทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเรายืนยาวมาจนถึงทุกวันนี้ แม้เพื่อนจะไปทำอะไร ใช้ชีวิตอยู่ไหนก็ตาม มันก็ยังอยู่เคียงข้างกันเสมอ ไม่ได้หนีไปไหน
การรักษาเพื่อนไว้นั้นไม่ได้ต้องการอะไรมากมายเลย แค่
"เข้าใจ" ในความเป็นตัวตน
"ใส่ใจ" ในยามที่เพื่อนร้องขอ
"ปลอบใจ" ในวันที่เพื่อนอ่อนแอ
"ให้กำลังใจ" ในวันที่เพื่อนท้อถอย
"รู้ใจ" ไม่ต้องทุกเรื่องก็ได้
"ให้ใจ" ไม่ว่าเพื่อนต้องการหรือไม่ก็ตาม
"เปิดใจ" ในวันที่เป็นทุกข์
"ลงใจ" ในความเป็น "เพื่อน"
เมื่อได้มาพบกัน ก็ถึงเวลาต้องแยกย้าย รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้เจอกัน ยังไง เพื่อนก็คือเพื่อนเสมอ
จวบจนจะเจอ
ยังรอทริปรุ่นอยู่นะเพื่อน ๆ
ด้วยรัก
Me and My Sis.
23 August 2020
โฆษณา