12 ส.ค. 2020 เวลา 21:23
คิดถึง..
บทที่54. พ่อผมเป็น..ผู้หญิง.
เมื่อ 38 ปีก่อน เด็กชายอายุ5ขวบคนนึง นั่งเล่นดินอยู่กลางถนนลูกรังหน้าบ้าน พร้อมกับทอดสายตามองไปยังปลายทางของถนน ราวกับว่ารออะไรบางอย่าง เขานั่งเล่นอยู่อย่างนั้นตามลำพังตั้งแต่สี่โมงเย็น จนตะวันใกลัจะตกดิน แต่ที... อ่านต่อ
โฆษณา