15 ส.ค. 2020 เวลา 19:27 • ท่องเที่ยว
ประสบกามต่างแดน
เรื่องเล่าเม้าท์ผู้ชาย18 +
...ถึงคุณผู้อ่านที่รัก...
คิดถึงทุกคนค่ะ
ณ สิงคโปร์ (หลายปีมาแล้ว)
ด้วยความที่ว่า...
ฉันอยากออกมาใช้ชีวิตให้สุดเหวี่ยง
พอหมดสัญญาจากที่ทำงานเดิม
ที่มีกฎระเบียบค่อนข้างมาก
แต่มีความปลอดภัยสูง
ฉันจึงเปลี่ยนมาทำงานที่ร้านอาหารไทยแห่งหนึ่่ง
การมาทำงานที่ร้านอาหาร ฉันคิดว่า
จะทำให้ชีวิตของฉันนั้นมีอิสระเสรีกว่าที่เดิม
๏ ฉันอยากจะทำสีผมอะไรก็ได้ที่อยากจะทำ
๏ ฉันอยากจะไปเที่ยวผับดูแสงสียามค่ำคืน
ที่เพื่อนๆชาวมาเลเค้าไปกันหลังเลิกงาน
๏ ฉันอยากจะไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง
ไปเดทบ้างอะไรบ้าง ...(อันนี้แค่คิด)
การทำงานในที่ทำงานใหม่ก็ได้ใช้
ชีวิตที่อิสระตามที่ต้องการทุกประการ
แต่มีหลายสิ่ง
ที่ฉันนั้นไม่ได้เตรียมใจมาก่อน เช่น
...การทำงานในครัวที่มีแต่ผู้ชาย
เป็นเพื่อนร่วมงานหลายสิบคน
...การที่ต้องอาศัยอยู่บ้านพักพนักงาน
หลังเดียวกันกับพวกเขาด้วย
(ฉันพักอยู่กับผู้จัดการสาวคนหนึ่ง)
ฉันซึ่งเป็นสาวโสดวัยละอ่อน (ในตอนนั้น)
จะมีความเป็นอยู่เช่นไร ก็ยังนึกภาพไม่ออกเลย
ถึงแม้ก่อนหน้านี้ฉันจะจินตนาการ
ชีวิตที่สุดแสนจะมีอิสระเสรีไว้มากแค่ไหน
พอเอาเข้าจริง
หลังเลิกงานฉันก็แทบจะรีบกลับบ้านพัก
แล้วเข้านอนให้เร็วที่สุด
เพราะการทำงานในแต่ละวันนั้น
สุดแสนจะหนักหน่วงและเหนื่อยล้ามาก
การร่วมอาศัยชายคาบ้าน
และการทำงานกับบรรดาพ่อครัวหนุ่มๆเหล่านั้น
ไม่ได้เป็นปัญหาอะไรให้หนักอกหนักใจ
เพราะด้วยความน่ารักน่าเอ็นดูของฉัน
(อันนี้คิดเอง) ทำให้พวกเขา
ต่างให้ความช่วยเหลือฉันเป็นอย่างดี
ค่าที่พักที่สิงคโปร์นั้นแพงมากๆ
บริษัทเลยเช่าบ้านหลังใหญ่ เพื่อให้พนักงานอยู่ร่วมกัน
มันคงเป็นเรื่องธรรมดา
ที่ฉันนั้นจะต้องอยู่ในวงสนทนา
ของเหล่าบรรดาเชฟหนุ่มเหล่านั้น
อายุอานามของพวกเขาก็อยู่ในวัยฉกรรจ์
หัวข้อสนทนา ก็คงหนีไม่พ้นเรื่อง
ที่พวกเขาพากันไปเที่ยวซุกซนกันนั่นแหละ
pixabay
เพื่อนร่วมงานของฉัน
ส่วนใหญ่ก็จะเป็นผู้ชายที่แต่งงาน
มีครอบครัวแล้ว แต่ก็มีหนุ่มโสด
อยู่บ้างไม่กี่คน
การที่ต้องจากบ้าน จากครอบครัว
มาทำงานในต่างแดน
ประกอบกับการที่ต้องทำงานที่แสนหนักหน่วง
พวกเขาก็จะมีกิจกรรมยามว่างคลายเครียด
อยู่ไม่กี่อย่าง เช่น
ไปตกปลาที่สะพานปลา
ไปปั่นจักรยานริมทะเล
ไปเที่ยวคาสิโน
และสุดท้ายไปเที่ยวย่าน "เกลัง"
(Geylang)
"เกลัง" เป็นที่รู้จักกันดีว่า
เป็นสถานที่หาความสุขสำราญของ
เหล่าบรรดาชายหนุ่มทั้งหลาย
พี่ๆเชฟหนุ่มไทยในครัวของฉัน
แทบจะไม่มีใครที่รอดตัวจาก "เกลัง"
เลยแม้แต่คนเดียว
(หรืออาจจะมีแต่คงน้อยมาก)
ฉันมีเพื่อนสนิทในครัวคนหนึ่ง
เขาชื่อ "รุจ" ที่สนิทกับรุจ
เพราะอายุเราไล่เลี่ยกัน
และเขาเป็นคนที่มีน้ำใจกับฉันมากๆ
ปกติเราจะเดินกลับบ้านพร้อมกันในเวลาเลิกงาน
ถ้าวันไหนรุจบอกว่า "มดดี้กลับบ้านก่อนเลยนะ"
เป็นอันรู้กันว่า... รุจจะไปไหนต่อ
(ไม่คาสิโนก็เกลัง)
"รุจ" อาจจะเป็นเพื่อนที่ดี
แต่ก็ไม่น่าไว้ใจเท่าไรนัก ...(ฉันคิดในใจ)
ส่วนคนอื่นๆ ถ้าวันไหนพวกเขาเลิกงาน
แล้วแต่งตัวหล่อกว่าปกติ ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
พวกเขาจะไปไหนกันต่อ
ฉันเคยถามรุจหลายครั้ง
ว่าทำไมถึงชอบไปเกลัง
หรือเข้าคาสิโนกันนัก
การทำงานที่นี่ลำบากมาก
กว่าจะได้เงินมานั้น
ต่างต้องแลกด้วยทำงานอย่างหนัก
รุจแต่งงานแล้วและมีลูกน้อยวัยกำลังน่ารัก
การมาทำงานที่นี่ก็เพื่อครอบครัวของเขา
และทุกครั้งที่ถาม
"ฉันก็ไม่ได้รับคำตอบเช่นเคย"
การทำงานในร้านอาหารไทยในต่างประเทศ
มุมมืดของการทำงานในด้านนี้ก็มีมาก
พ่อครัวไทยจำนวนไม่น้อย ที่ถูกเอาเปรียบ
จากนายจ้าง โดยการเพิ่มชั่วโมงการทำงาน
มากกว่าปกติ วันหยุดไม่เป็นไปตามกฎหมายแรงงาน
มีพ่อครัว แม่ครัวจำนวนไม่น้อยเช่นกัน
ที่มีการศึกษา หรือมีความรู้ที่ไม่สูงมาก
จึงทำให้ไม่กล้าต่อรอง
หรือเรียกร้องสิทธิ์ที่พึงมีของตัวเอง
ความกดดัน ความเหนื่อย ความเหงา
และความเครียด ทำให้ทุกคนต่างก็หาทางออก
บางครั้งก็อาจจะไม่ได้ไปในทางที่ถูกที่ควร
สักเท่าไหร่นัก
หรือบางครั้งคนเราก็อาจจะหลงผิด
และลืมเป้าหมายในชีวิตไปบ้าง
ส่วนตัวฉันตอนนั้น
วิธีคลายเครียดคือการไปเดินเล่น
ถ่ายรูป และไปหาขนมกิน
ความเป็นอยู่ของฉัน อาจจะดูแล้วน่าเป็นห่วง
แต่คุณผู้อ่านสบายใจได้ เพราะฉันอยู่รอดปลอดภัยตลอดการเดินทาง (คริๆ)
ที่สิงคโปร์ฉันเคยอาศัยอยู่
ในย่านถนนออร์ชาร์ด
ที่นี่เป็นศูนย์กลางทางการค้าที่สำคัญมาก
นักท่องเที่ยวต่างก็มีจุดมุ่งหมาย
ที่จะมาช้อปปิ้งซื้อของแบรนด์เนมกันที่นี่
แต่ขณะเดียวกัน
ผับหรือบาร์ในย่านนี้จะเปิดตลอดทั้งวัน
ทุกๆวันเมื่อพระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว
ฉันจะเห็นรถตู้แวะเวียนมาจอดอยู่ในระแวก
บ้านพักของฉัน
ฉันจะเห็นผู้หญิงสาวสวยนับสิบคน
ทั้งสาวแท้และสาวเทียม ทยอยลงจากรถตู้คันนั้น
และเราต่างก็รู้ดีว่าหญิงสาวเหล่านั้นมาทำอะไร
ในย่านนี้ยามค่ำคืน
และการพูดคุยกันของพวกเธอด้วยภาษา
ที่คุ้นหูทำให้รู้ว่า...พวกเธอนั้นเป็นคนไทย
และส่วนใหญ่จะเป็นการเข้ามาทำงาน
โดยผิดกฎหมายทั้งสิ้น
ถ้าโชคดีก็รอดตัวไป
ถ้าวันไหนโชคไม่ดี
วันดีคืนดีก็โดนตำรวจจับเป็นเรื่องปกติ
ที่พบเห็นกันได้ทั่วไป
ที่สิงคโปร์จะมีแรงงานต่างชาติ
เข้ามาทำงานเยอะมาก
เช่น แรงงานจากประเทศไทย
อินเดีย และฟิลิปปินส์
สิงคโปร์เป็นประเทศที่มีการพัฒนาอยู่ตลอดเวลา
เพราะฉะนั้นงานด้านการก่อสร้างจึงเป็นงาน
ที่มีความต้องการแรงงานค่อนข้างสูง
บางแห่งต้องทำการก่อสร้าง
อยู่ในเกาะแก่งที่ห่างไกล
แรงงานที่ต้องทำงานใช้แรงงาน
จะมีความเป็นอยู่ที่แออัด
มีแรงงานไทยหลายคน
ที่เสียชีวิตจากการทำงานอย่างหนัก
และไม่ได้พักผ่อน
ความต้องการตามธรรมชาติ
ของกลุ่มชายผู้ใช้แรงงาน
ก็ก่อให้เกิดธุรกิจบางอย่างเกิดขึ้น
มีผู้หญิงไทยหลายคนที่หนีออกมา
จากการถูกล่อลวงให้ไปค้าประเวณี
ในที่ห่างไกลและทนกับสภาพที่ได้รับไม่ไหว
เช่น การที่ต้องรับแขกในเวลาและจำนวน
ที่กำหนดไว้ และได้เจอกับความโหดร้าย
ทารุณ ที่เราอาจจะคาดไม่ถึง
"การทำงานในต่างแดน
ก็เหมือนกับการเสี่ยงดวง
เราไม่มีทางได้รู้เลยว่า
สิ่งที่เราตัดสินใจมันถูกหรือผิด
เราจะโชคดีหรือโชคร้าย
จนกว่าที่เราจะได้พบกับมัน
ด้วยตัวเอง"
ปล.เป็นประสบการณ์ในชีวิต ที่ฉันพบเห็นมาในช่วงหนึ่ง แต่ละที่ก็ได้พบเจอผู้คนและสถานการณ์แตกต่างกันไป
โปรดติดตามตอนต่อไป
"มดดี้"

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา