20 ส.ค. 2020 เวลา 05:11 • ความคิดเห็น
ครั้งหนึ่ง..........
ผมเคยคิดว่า ไม้บรรทัด หนึ่งอัน จะสามารถวัดทุกอย่างได้
จนเมื่อโต มา จึงได้รู้ว่า แท้จริงแล้ว เราทุกคน ต่างมีไม้บรรทัดเป็นของตัวเอง
ในวัยเด็ก มีคนใช้ไม้บรรทัด ที่่มีชื่อว่า "เกรดเฉลี่ย" มาเป็นตัวตัดสิน ความรู้ ของ คนแต่ละคน
ซึ่งเด็ก ที่ถูกไม้บรรทัดเหล่านั้นวัด บางคน ก็กลับมองตัวเองว่า เขาไม่ฉลาด และ ดูแย่ในสายตาคนอื่น จนไม่สามารถก้าวผ่าน ความรู้สึกเหล่านั้นไปได้ และไม่ได้ทำในสิ่งที่แท้จริงแล้ว ตัวเองก็ทำได้ เพราะติดกับไม้บรรทัด ที่มีชื่อว่า "เกรดเฉลี่ย"
พอโตขึ้นมาหน่อย มีคนใช้ไม้บรรทัด ที่มีชื่อว่า "หน้าที่การงาน" มาวัด ความสามารถของ แต่ละคน
ไม้บรรทัดนี้ มองว่า คนที่ทำงานได้เงินเดือนดี ๆ ก็จะเป็นคนที่เก่ง มีความสามารถ แต่ในทางกลับกัน คนที่ทำงานได้เงินเดือนน้อยนิด ก็จะถูกมองว่า เป็นคนที่ไร้ความสามารถ และที่สำคัญ มันดันไปเกี่ยวโยงกับไม้บรรทัด ที่มีชื่อว่า "เกรดเฉลี่ย"
พอใช้ชีวิตมาได้สักพัก ก็มีไม้บรรทัด ที่มีชื่อว่า "ฐานะ" มาตัดสินคุณค่า ความเป็นคน ของการมีอยู่ในสังคมโดยคนส่วนมากจะมองว่าคนที่มี ฐานะดี คือคนที่ ดี และน่าเป็นแบบอย่าง ต้องพยายามตัวเองไปอยู่ในจุดที่ที่เขาเป็น ส่วนคนที่มีฐานะ ไม่ดี กลับถูกมองว่า เป็นเหมือนคน ด้อยค่า และถูกเหยียบหยาม ผ่านทางสายตาและคำพูด ที่มักจะถากถาง ในทุกครั้งที่เจอ
คุณค่าของความเป็นคน กลับดูเปลี่ยนไป และมีไม่เท่ากัน เพียงเพราะไม้บรรทัดที่มีชื่อว่า "ฐานะ"
ยิ่งเมื่อใช้ชีวิต ไปนานมากเท่าไหร่ ยิ่งลองคิด มองย้อนไป ยิ่งพบว่า ยังมี อีก หลายไม้บรรทัด ที่ใช้มาวัด คุณค่า ของคนอีกมากมาย ไม่ว่าจะเป็น "พวกพ้อง" "ฐานันดร" "เชื้อชาติ" "สีผิว" "อ้วน-ผอม" "เตี้ย-สูง" และอีกต่าง ๆ มากมาย
ไม้บรรทัดเหล่านี้ ล้วนตัดสิน คนให้เป็นคน ตามแบบของแต่ละไม้บรรทัด ที่ได้กำหนดเอาไว้
ความจริงที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ นั่นก็คือ "ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็จะถูกวัดจากไม้บรรทัด อันใด ไม่ก็อันหนึ่ง"
แต่จะดีกว่าไหม ถ้าแต่ละคน รับรู้ว่า ไม้บรรทัดความสุข ของตัวเอง นั้นเป็นยังไง
ชีวิตนี้คงไม่ได้มีไว้เพื่อให้ เรียนเก่งที่สุด
ชีวิตนี้คงไม่ได้มีไว้เพื่อให้ ประสบความสำเร็จมากที่สุด
ชีวิตนี้คงไม่ได้มีไว้เพื่อให้ หาเงินให้ได้มากที่สุด
แต่น่าจะมีไว้เพื่อ "มีความสุขกับการใช้ชีวิต"
ความสุข ไม่ต้องการความเป็นที่ 1 แต่ ความสุข คือการได้พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี พอใจในสิ่งที่ตัวเองเป็น
ถึงเวลาที่จะต้องโยนไม้บรรทัดของคนอื่นทิ้งไป และใช้ไม้บรรทัดแห่งความสุขของตัวเอง แค่เพียงอันเดียวก็พอ
"ใช้ชีวิตให้มีความสุข" และ "มีความสุขกับการใช้ชีวิต"
ฝากบทความนี้ไว้ให้ได้ "ฉุดคิด" กันนะครับ
โฆษณา