เมื่อสาวพม่าที่ต้องมาฝึกทำขนมไทย
...พวกเธอจะทำได้หรือไม่?...
และเรื่องราวของ "มะฮาย"
สาวพม่าผู้เชี่ยวชาญการร้อยสร้อยมุก
เรื่องเล่าเม้าท์ในครัว
ตอน...ซีรี่ส์เพื่อนสาวชาวพม่าEP9
เรื่องราวของแรงงานพม่าในจังหวัดภูเก็ต
...ถึงคุณผู้อ่านที่รัก...
ความเดิมตอนที่แล้ว
กดดูที่ลิงค์ด้านล่างนะคะ
ฉันได้ถามมะฮายในสิ่งที่ฉันสงสัย
ถ้าฉันไม่ได้คำตอบ
ฉันก็คงนอนไม่หลับแน่ๆ
"ทำไมพี่มะฮายถึงพูดภาษาไทยชัดจังเลยล่ะคะ?
นึกว่าเป็นคนไทยเสียอีก"
มะฮายได้เล่าให้ฟังว่า...
พ่อแม่ของเธอเป็นคนพม่า ไปทำงานที่ระนอง
และเธอก็เกิดที่นั่น จนกระทั่งถึงวัยที่ต้องเข้าโรงเรียน พ่อแม่ของเธอจึงพาเธอกลับไปอยู่ที่พม่า
เพื่อเข้าเรียนหนังสือ ในสมัยที่เธอยังเด็ก
ชาวพม่านิยมเข้ามาทำงานที่ระนองกันเยอะมาก
และเธอก็ชื่นชอบการดูละครไทยที่สุด
จังหวัดระนองเป็นแนวชายแดนไทย-พม่า
ที่บริเวณด่านถาวร พื้นที่ตรงนั้นมีชื่อว่า
ระนอง-เกาะสอง (จังหวัดเกาะสองประเทศพม่า)
...ด้วยเหตุนี้
เธอจึงพูดภาษาไทยได้ ชัด เป๊ะ เว่อร์!...
มะฮายเป็นสาวพม่าที่ไม่เหมือนพม่า
เพราะเธอทำงานอยู่ในร้านขายเครื่องประดับมุก
มานานถึง 7 ปี ในช็อปสุดหรูของโรงแรมชื่อดัง
ซึ่งคุณหมิวเจ้านายเธอเป็นเจ้าของร้าน
ดังนั้น..เสื้อผ้าหน้าผมของเธอ
จึงแลดูต่างจากสาวพม่าที่ฉันเคยเห็น
ในระแวกร้านรวงใกล้เคียง
ดูเผินๆเธอแทบจะเหมือนคนไทยทุกอย่าง
ในวันนั้น คุณนัทได้ตกลงรับมะฮายเข้าทำงาน
เพราะเธอมีความสามารถหลายอย่าง
คุณนัทเป็นสาวสวยผู้ซึ่งชื่นชอบสวมใส่
เครื่องประดับที่ทำมาจากไข่มุก
ไข่มุกภูเก็ต หรือ "มณีแห่งอันดามัน"
เป็นสินค้าเชิดหน้าชูตาของจังหวัด
มีนักธุรกิจส่งออกไข่มุกมากมาย
และคุณหมิวเจ้านายเก่าของมะฮาย
ก็เป็นหนึ่งในนักธุรกิจค้ามุกเหล่านั้น
มะฮายได้รับการถ่ายทอดวิชา
ร้อยสร้อยไข่มุกจากเจ้านายเก่า
ฝีมือการร้อยไข่มุกของเธอ จึงไม่เป็นสองรองใคร
เป็นที่ถูกอกถูกใจของคุณนัทเป็นอย่างมาก
และคุณนัทก็จ่ายค่าจ้างพิเศษให้มะฮายอยู่บ่อยๆ
ซานดากลายเป็นผู้ชำนาญ
ในการทำขนมไทยไปแล้ว
เธออาจจะไม่ได้ทำขนมไทยได้ทั้งหมดหรอก
ก็ทำเก่งในขนมชนิดที่ต้องขายอยู่หน้าร้าน
แต่ซานดาก็มีทักษะมากขึ้น พอสอนอะไรใหม่ๆ
เธอก็สามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว
ฉันกับมานพ หรือครูสอนทำอาหารคนอื่นๆ
สามารถไว้ใจให้เธอดูแลกิจการร้านขนมเล็กๆ
ของโรงเรียนเราได้
ดังนั้นซานดาจึงกลายเป็นพี่เลี้ยง
ที่ต้องคอยแนะนำสิ่งต่างๆให้กับมะฮาย
โดยที่ฉัน ก็มีหน้าที่ที่ต้องดูแลสองสาวนั้นด้วย
มะฮายขอเรียกฉันว่า "พี่มดดี้"
ถึงแม้ว่าเธอจะอายุมากกว่าฉันหลายปีก็ตาม
ฉันบอกเธอหลายครั้งว่าไม่ต้องเรียกพี่ก็ได้
เพราะฉันเองก็ยังไม่อยากแก่.. (ฮ่าๆ)
แต่เป็นเพราะฉันต้องสอนงานเธอ
และต้องดูแลเธอในเรื่องต่างๆ
มะฮายจึงสบายใจที่อยากจะเรียกฉันว่าพี่
"แล้วแต่เธอก็แล้วกัน" (ฉันคิด)
ณ ห้องครัว
ฉันเริ่มงานการสอนมะฮาย
โดยมีซานดานยืนอยู่ใกล้ๆ
"มะฮายเตาอบเปิดอย่างนี้นะ"
"นี่เค้าเรียกว่า เครื่องชั่งดิจิตอลนะ"
"นี่คือช้อนตวง ถ้วยตวงของแห้ง
ถ้วยตวงของเหลว"
"นี่กระทะทอง ไว้ทำขนมไทย"
"เวลาทำลูกชุบ ปั้นถั่วกวน
มือต้องล้างให้สะอาด เช็ดให้แห้ง"
ลูกชุบเชอรี่ โดย..มดดี้
.....ฯลฯ.....
ฉันสอนสองสาวพม่ามาตรฐานเดียวกันกับ
สอนนักเรียนของฉันในคลาสเรียนทุกประการ
และสิ่งที่พวกเค้าต้องมีคือ สมุดและปากกา
เราจะตกลงกันว่า
ฉันจะไม่สอนสิ่งเดิมๆซ้ำๆหลายๆครั้ง
พวกเธอจะต้องเรียนรู้และต้องจดในสมุด
และจำในสิ่งที่ฉันสอนให้ได้ เพราะฉันต้องแบ่งเวลา ไปทำงานในหน้าที่อื่นๆด้วย
หน้าที่ที่เหลือก็เป็นหน้าที่ของซานดา
ที่ต้องเตือนความจำให้กับมะฮาย
เพราะซานดามีประสบการณ์มากพอ
ที่ฉันสามารถจะปล่อยมือได้ไม่ต้องเป็นห่วง
ใช้เวลาไม่นานนัก มะฮายก็สามารถทำขนม
ได้คล่อง เพราะเธอเองก็มีความรู้และฝีมือการทำอาหารพม่า เป็นทักษะที่ติดตัวมาก่อน
ในการทำงานที่โรงเรียนสอนทำอาหารที่ภูเก็ต
ฉันผ่านการสอนนักเรียนมาหลายคน
แต่สำหรับการสอนสองสาวพม่านี้
เป็นสิ่งที่ตราตรึงในความทรงจำของฉันมากที่สุด
"ฉันรู้สึกว่างานของฉันคือ นักปั้น
แล้วสิ่งที่ทำให้ฉันมีความสุขที่สุดก็คือ
การเห็นคนอื่นเอาวิชาที่ฉันให้ไปประกอบอาชีพ
เพื่อหาเลี้ยงตัวเองได้ภายหลัง"
นึกแล้วก็คิดย้อนกลับไป
ที่ต้องไปสอนเชฟพม่าทำอาหารไทย
บนเกาะที่ห่างไกลนั่น
ฉันเริ่มเข้าใจคำว่า "ครู" มากขึ้น
ไม่ว่าจะสอนทำอาหารให้กับคนไทย
พม่า หรือชาติอื่นๆ "มันก็คืองานที่ฉันรัก"
เช้าวันที่ 14 กุมภาพันธ์
ซึ่งตรงกับวันวาเลนไทน์
จุ๊บแจงขับมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ อย่างที่ผู้ชายขับ
(ฉันเชยจริงๆที่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับยี่ห้อรถเลย)
การแต่งตัวของเธอ
ไม่เคยทำให้ฉันผิดหวังเลยจริงจริ๊งง..
๏ กางเกงยีนส์ขาสั้นเสมอหู
๏ สายเดี่ยวสีเขียวขี้ม้าโชว์ผิวสีแทนทั้งตัว
(ไม่รู้ไปอาบแดดที่ไหนมา)
๏ ผมดัดลอนสีม่วงประกายแดง (ทำผมมาใหม่)
๏ สวมแว่นกันแดดสีชา
๏ ทาลิปสติกสีแดง มองเห็นเด่นมาแต่ไกล
เธอจอดรถที่ไว้ที่หน้าโรงเรียนสอนทำอาหาร
จากนั้นก็ถอดหมวกกันน็อค แล้วสะบัดหัว
สยายผมออกอย่างมีจริตจะก้าน
"พี่มดดี้ สวัสดีค่ะ"
(เธอส่งเสียงดังทักทายฉัน)
โปรดติดตามตอนต่อไป
"มดดี้"
ความเดิมตอนที่แล้ว
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
