สวัสดีค่ะทุกคน ..
ออกตัวก่อนได้มั้ยคะ ว่าคลิปประกอบมันไม่ดีเอาซะเลย .. ว่าตัวเองก่อนคนอื่นจะว่าแหละ 😣
แต่เนื้อหาดีนะ .. น่านนนน เป็นไง มีว่าได้แล้วก็มีชมได้อี๊กกกก 😆
..
เข้าเรื่องค่ะก่อนจะไปกันใหญ่ 😅
..
สำหรับโพสต์นี้ แม่ป๋อมนำข้อความ ที่เขียนโต้ตอบกันระหว่างตัวแม่ป๋อมเอง กับเพื่อนรุ่นน้องคนหนึ่ง ที่คุยกันไว้เมื่อเกือบ 7 ปีก่อน ผ่านทางเฟซบุ๊กส่วนตัวของเราสองคน
เรารู้จักและสนิทกันตั้งแต่ตอนที่ยังไม่ท้อง จนท้องใกล้ ๆ กัน และได้ลูกสาวอายุต่างกันไม่กี่เดือน
ความที่อยู่ห่างบ้านกันทั้งคู่ บวกกับเคมีที่เข้ากันดี.. เราเลยสนิทและคอยช่วยเหลือกันในหลายเรื่องและทุกครั้งที่โอกาสอำนวย
แต่ก็เป็นเพียงระยะไม่กี่เดือนแรกช่วงลูกเล็ก .. เพราะหลังจากนั้นแม่ป๋อมและน้อง ก็ต้องย้ายบ้าน ไปประเทศอื่น เพื่อตามสามีของแต่ละคนไปทำงานยังประเทศนั้น ๆ
ถึงแบบนั้นเราก็ยังใช้เฟซบุ๊กตามความเคลื่อนไหวของกันและกันเสมอ.. บางจังหวะก็ได้ช่วยกันแก้ปัญหา ความกังวลใจเรื่องการเลี้ยงลูก
เช่นตัวอย่างการสนทนาที่ลงในโพสต์นี้ ที่ช่วงนั้นลูกเราอายุประมาณ 4 ขวบกันทั้งคู่
..
เริ่มจากน้องส่งข้อความมาว่า..
" เฮ้อพี่ป๋อม.. ขออนุญาตเข้ามาบ่นใน wall พี่ป๋อมหน่อยค่ะ เหนื่อยใจกับลูกจริง ๆ อารมณ์พุ่งปรี๊ด ๆ ... ขอกำลังใจ และข้อเตือนสติหน่อยค่ะ อะไรก็ได้ "
และแม่ป๋อมก็พิมพ์ตอบกลับไปว่า..
" เหรอ .. มันยังไงล่ะจ๊ะ .. แต่คำว่า 'ใจเย็น ๆ' ใช้ได้เสมอนะ .. ช่วงก่อนหน้า พี่ยุ่งจัด หงุดหงิดเพราะมีหลายเรื่องเข้ามาพร้อม ๆ กัน เห็นชัดเจนว่าลูกโดนกระทบไปด้วย ทั้งจากพ่อและแม่ โดนโดยเราไม่ตั้งใจ และพอจะยกตัวอย่างได้ว่า พี่จัดการกับตัวเองยังไง ..
พี่พิจารณาที่ตัวเองก่อน พอมองเห็นก็รู้ปัญหา เห็นสาเหตุ บางทีก็แก้คนเดียวบางทีก็บอกโป้งให้ช่วยกันแก้ เพราะต้องได้รับความร่วมมือทั้งสองฝ่าย ปัญหาถึงหยุดที่ตัวเรา ไม่ส่งต่อไปที่ลูก
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น พี่เลี้ยงปุญแบบมีแผน มีวิธีการ ชัดเจนในแบบที่วางไว้ เลยบอกตามตรงว่าเมื่อรู้สึกว่าปัญหาเกิดหรือดูเหมือนจะมีปัญหา ก็แก้หรือตะล่อมให้เข้าที่ได้ไม่ยากนัก
พี่กับโป้งมีกันสองคนที่นี่ วางรากให้แน่น เหนื่อยหน่อยตอนต้น แต่บอกได้เลยว่ายิ่งโตยิ่งรู้สึกว่าลูกไม่มีปัญหาใด ๆ ที่ยากจนหนักใจเลยจริง ๆ
แค่เริ่มต้นก็ดีแล้วนะ หนูเห็นทันทีว่าต้นเหตุอยู่ที่ไหน รู้แนวทางที่จะแก้ มาถูกทางแล้วจ้ะ ..
ถึงเราจะไม่ได้อยู่ใกล้กันเหมือนเมื่อก่อน แต่ก็เชื่อเสมอว่าหนูและสามี มีทางออกที่ดีและดูแลชีวิตเล็ก ๆ ที่ในอนาคตจะแข็งแรงหรืออ่อนแอก็ด้วยมือของเราตอนนี้นี่แหละ .. พี่เอาใจช่วยนะ
นึกขึ้นได้อีกอย่าง .. พี่เชื่อเสมอเรื่องลูกเป็นกระจกสะท้อนให้เห็นตัวเอง .. ถ้าเราเห็นความผิดปกติอะไรในตัวเค้า ที่เราไม่พอใจ .. สำรวจตัวเองให้ดี เราจะเห็นสิ่งนั้นอยู่ในตัวเรา หรือสิ่งที่แวดล้อมตัวลูกอยู่ ไม่จากที่ใดก็ที่หนึ่งเสมอ .. เค้าได้มันมาแบบที่มีที่มาแน่นอน
ค่อย ๆ แก้แบบมีใจเป็นกลาง และสงบที่สุด .. เป็นคำตอบเดียวที่ทำได้ ทางอื่นไม่มีจริง ๆ นะ
ให้กำลังใจหนูนะ .. ทั้งทำงาน ทั้งเลี้ยงลูก ค่อย ๆ คิดหาทางแก้ แต่ต้องแก้แบบถาวร และแก้ได้จริง ๆ ทั้งตอนนี้และในระยะยาว อีกทั้งสอดคล้องกับรูปแบบชีวิต ความคิดของทั้งตัวเราและสามี .. มันถึงจะเรียกว่าแก้ทีเดียวจบ ไม่ต้องมาแก้อยู่เรื่อย ๆ .. มันยาก แต่ทำได้ สู้ ๆ จ้ะ "
น้องคนนั้นตอบกลับปิดการสนทนามาว่า ..
" ขอบคุณจากสุดขั้ว และก้นบึ้งของหัวใจค่ะ .. สติกลับมานิดนึงล่ะ .. จะพยายามปรับปรุงเปลี่ยนแปลงตัวเองก่อนค่ะ เพราะประเด็นกระจก .. ถูกต้องทุกอย่าง .. เห็นลูกแล้วเห็นตัวเอง .. โทษลูกไม่ได้เลย ต้องโทษและแก้ที่ตัวเอง .. ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ .. สติ สติ สติ "
..
จบการพิมพ์ข้อความโต้ตอบของเราเพียงเท่านี้ .. และทุกวันนี้เรายังมีการคุยกัน ให้คำแนะนำ แลกเปลี่ยนประสบการณ์การเลี้ยงลูกและเรื่องอื่นๆกันอยู่เป็นครั้งคราว
..
เรื่องนี้ไม่ใช่บันทึกถึงปุญโดยตรง แต่แม่ป๋อมชอบกระบวนการตอบคำถามของตัวเองในวันนั้น และเก็บเอาไว้อ่านเพื่อเตือนตัวเองบ่อย ๆ
เอามาแชร์ในนี้ .. หวังว่าคุณแม่หลายท่านคงได้ประโยชน์จากข้อความสั้น ๆ ระหว่าสองแม่ลูกนี้เช่นกันค่ะ
เป็นกำลังใจให้ หากคุณแม่ท่านใดกำลังมีปัญหา ไม่สนุกกับการเลี้ยงลูก .. ลองทบทวนตัวเองก่อน แล้วค่อย ๆ เริ่มแก้ไขไปนะคะ
โพสต์นี้จบแค่นี้..
..
และยูทูปของเรากับคลิปปุญพูดคำแรกเมื่อก่อนขวบ
- PoonStation -
..
ขอบคุณที่ติดตาม
ขอให้ทุกวันเป็นวันดี ๆ
มีความสุขกันการเลี้ยงลูกทุกคนนะคะ 😊
..
- 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
