10 ก.ย. 2020 เวลา 06:03 • นิยาย เรื่องสั้น
ใจซ่อนรัก ตอนที่ 9 ...คิดถึงเหรอ กอดได้นะ
...มายด์ใช้เวลาอยูกับความเจ็บปวดนี้ทุกวันทุกคืน ทำไมนะในแต่ละวันมันถึงได้เนิ่นนานขนาดนี้
เหมือนกับว่าหนึ่งวันไม่ได้มีแค่ 24 ชั่วโมง.....
" สวัสดีครับ คุณมายด์ใช่ไหมครับ "
" ค่ะ "
" มีคนฝากของมาให้ครับ🌹"
เกือบสองปีแล้วที่มายด์อยู่กับความเจ็บปวด เฝ้าคิดถึงใครคนนั้นมาตลอด แต่วันนี้อาจจะเป็นวันสุดท้ายแล้วก็ได้เธอปลอบใจตัวเองแบบนี้เสมอ
ในขณะที่มายด์กำลังเหม่อลอย ชายวัยกลางคนรูปร่างสมส่วนแต่งตัวดูดีก็เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ
พร้อมกับช่อดอกไม้ช่อโต
เค้ายื่นดอกกุหลาบสีแดงสดช่อใหญ่นั้นให้เธอ🌹
" จากใครคะ"
มายด์พูดพลางยื่นมือไปรับดอกไม้ช่อโตนั้นมา ชายคนนั้นส่งยิ้มให้เธอแล้วโค้งตัวลงนิดหน่อยก่อนที่จะเดินจากไปโดยไม่พูดอะไรสักคำ🙂
มายด์ก้มลงมองช่อดอกไม้แล้วจับมันพลิกกลับไปกลับมา แล้วเธอก็เจอกับการ์ดสีขาวนวลแผ่นเล็กๆ
ที่ซ่อนอยู่ข้างใน 💌
ข้อความในการ์ดใบเล็กทำให้มายด์ต้องน้ำตาแตก
เธอปาดน้ำตาแล้วรีบวิ่งตามชายคนนั้นไป...
แต่ไม่ทันซะแล้ว.....
มายด์ยืนกอดช่อดอกกุหลาบสีแดงช่อใหญ่นั้นไว้แน่น น้ำตาไหลเปอะเปื้อนสองแก้มนวลเป็นทางยาว ช้านิดเดียว...เธอรู้ตัวช้าอีกแล้ว...
* คิดถึงอยู่ล่ะสิ 💘 *
ข้อความสั้นๆบนกระดาษแผ่นเล็กที่ไม่มีชื่อผู้ส่งนั้น
ทำให้มายด์แทบเป็นบ้า เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าใครเป็นคนส่ง แต่ก็นะหายไปเป็นปีสองปีหลอกให้เธอคิดถึงอยู่ตั้งนานแต่กลับส่งมาแค่ดอกไม้ช่อเดียว
คิดว่าจะให้อภัยงั้นเหรอ จะมาหลอกให้รักแล้วจากไปแบบนี้ไม่ได้
มายด์เริ่มค้นหาไอ้บ้านั้นอีกครั้ง ข้อมูลเดิมที่เธอมีคือประวัติครอบครัวและกิจการทั้งหมดที่เค้ามี
เธอจึงตัดสินใจไปสมัคงานที่บริษัทที่เป็นบริษัทแม่
ทั้งที่เธอเคยไปถามหาเค้ามาแล้วหลายครั้ง แต่ครั้งนี้เธอจะไม่เดินไปถามตรงๆ เธอจะไปอยู่ที่นั่นเลยต่างหาก
ตำแหน่งงานที่ว่างตอนนี้คือพนักงานเดินเอกสาร
ถึงเธอจะจบแค่ มสธ. แต่แค่งานเดินเอกสารก็ไม่น่าจะพลาด
หลังจากสัมภาษณ์เสร็จมายด์ก็ถูกปฏิเสธในไม่กี่ชั่วโมง มามันน่าแปลกใจตรงที่ทำไมเธอถึงไม่ได้งานนี้ ทั้งที่งานก็ไม่ได้มีอะไรมากมายแค่เดินเอกสารคนไปสมัคก็มีแค่เธอคนเดียว หรือทว่าเรื่องการศึกษาก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ เพราะงานแบบนี้จบ ม.3 ก็ยังทำได้ หรือจะว่าเรื่องหน้าตาบุคลิกภาพเธอก็คิดว่าตัวเธอเองก็ไม่ได้เป็นสองรองใคร แล้วทำไม...
1
" คุณพิมชนกคะ เชิญทางนี้หน่อยค่ะ"
หลังจากที่มายด์นั่งรอจนรู้ผลสัมภาษณ์แล้วสักพักก็มีสาวสวยแต่งตัวสุภาพเรียบร้อยคนนึงเดินมาหาเธอ และเรียกเธอให้เดินตามเค้าไป
" เชิญด้านในเลยค่ะ "
มายด์เดินเข้าไปในห้องที่ไม่มีคนอยู่ เธอมองไปรอบๆแล้วคิดว่าถ้าไม่รับเธอเข้าทำงานแล้วจะให้เธอมาที่นี่ทำไม และมาหาใครในเมื่อในนี้ไม่มีคนอยู่
" คงไม่ได้หลอกกันมาฆ่าหรอกนะ "
" คิดถึงมากจนต้องมาหาถึงนี่เลยเหรอ "
หลังจากสิ้นเสียงของมายด์ ก็มีเสียงผู้ชายดังมาจากข้างหลังเธอ
เสียงที่คุ้นหู.....ดังขึ้นมาจากข้างหูของเธอพร้อมกับลมหายใจของเจ้าของเสียงที่รดต้นคอเธออยู่
ชายหนุ่มรูปร่างโปร่ง คิ้วหนา ดวงตากลมโต ผู้มีรอยยิ้มละมุนน่าหลงไหล ยืนยิ้มให้เธออยู่ 😊😊
...ไม่ผิดแน่ไอ้บ้านั่นจริงๆ
" ภพ"
" จ๋าาาาา "
มายด์ดีใจจนอยากจะกระโดดกอดแต่ก็ทำได้แค่ยืนเฉยๆและเปร่งเสียงออกมาได้แค่ชื่อของเค้า
เพราะเธอไม่รู้เลยว่าเค้าจะรักและคิดถึงเธอเหมือนที่เธอคิดถึงเค้ารึป่าว ที่ผ่านมาเอกภพพูดคำว่ารักที่เล่นทีหยอก และบวกกับที่เค้าหายไปนานเค้าอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับเธอเกินเพื่อนเลยก็ได้
" เป็นอะไรไป คิดถึงเหรอกอดได้น๊า😉 "
คนพูดอ้าแขนออกพร้อมกับเอ่ยคำเชิญชวน มายด์กำลังจะคล้อยตามอยู่แล้วถ้าไม่เจอประโยคต่อมา
" แต่ถ้ากอดก็จะคิดค่าเสียหายนะ เอ...เท่าไหร่ดีนะ สักกอดละหมื่นดีมะ🤣🤣 "
"🙂 ไม่กอดหรอกไม่มีเงินจ่าย เอาไว้มีเงินก่อนแล้วกันนะ "
" กินข้าวรึยัง "
" ยัง "
ก็เป็นซะแบบนี้มายด์ถึงยังลังเล แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้ลังเลว่าเธอรักเค้าหรือป่าวแต่ลังเลว่าเค้ารักเธอหรือป่าวมากกว่า
เอกภพเองก็ยังคงชั่งใจมายด์เช่นกัน ที่พูดไปไม่ใช่อยากให้เค้ากอดแต่อยากกอดเค้ามากกว่า พอเห็นว่ามายด์คิดนานจึงพูดตัดบทออกมาตามนิสัยเดิม
ยังไม่ทันซักไซ้อะไรเอกภพก็ดึงแขนมายด์ออกมาและพาเธอไปยังห้างสรรพสินค้า
" มาที่นี่ทำไม ไหนว่าจะไปกินข้าว "
" เปลี่ยนชุดก่อน "
"ไม่เปลี่ยน เปลี่ยนทำไม"
" นี่เธอดูชุดเธอตอนนี้สิ เดี๋ยวคนอื่นก็คิดว่าฉันพาแม่บ้านมากินข้าวหรอก"
ปากร้ายๆแบบนี้ต้องโดนตีสักทีสองที ว่าแล้วมายด์ก็ลงมืทำร้ายร่างกายไอ้บ้านั่นทันที แต่คนโดนตีกลับหัวเราะชอบใจไม่บ่นว่าเจ็บสักคำ🤣🤣🤣
" ไปเลยไปเลือกชุดเลย"
เอกภพดันหลังมายด์เข้าร้านเสื้อผ้า หลังจากที่เธอทำร้ายร่างกายเค้าหนำใจ ภาพของวันเก่าๆผุดขึ้นมาในหัวของเค้าเป็นพันๆครั้ง ( มายด์...คิดถึงนะ )
เสียงที่หลุดออกมาจากปากแผ่วเบาจนคนที่เดินนำหน้าไปไม่ได้ยิน มีหลายอย่างที่เค้าอยากจะถามเธอทั้งเรื่องที่เค้าไม่รู้และเรื่องที่เธอตามหาเค้า แต่ก็คงต้องค่อยๆถามทีละนิดทีละหน่อยเดี๋ยวจะไก่ตื่นซะก่อน
" เอาชุดนี้ล่ะครับ "
" เห้ย ยังไม่ได้ลองเลย "
" ลองทำไม ใส่ได้อยู่แล้ว"
" รู้ได้ไงว่าใส่ได้"
" ก็ได้อยู่แล้วป่ะ เนี้ย นมก็มี ก้นก็มี เอวก็น่าจะพอดี
หรือมายด์ว่าไม่พอดี ไหนจับซิ "
" ไอ้บ้า "
มายด์กัดฟันพูดเพราะพนักงานที่ยืนอยู่ข้างๆกำลังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้กับเธอ
เอกภพไม่ได้แค่พูดแต่มือไม้เค้าไวกว่าเดิมจนมายด์หลบแทบไม่ทัน
" สรุปเป็นชุดนี้นะคะคุณลูกค้า "
" ครับ "
จ่ายเงินเสร็จสับก็ฉุดกระชากลากถูกันออกมาจากร้าน
" ภพ มากับใครน่ะ "
" แฟน "
สาวสวยแต่งตัวเซ็กชี่เดิมมาดักหน้าเอกภพและมายด์ และถามเค้าด้วยน้ำเสียงขุ่นมัว แต่เมื่อคำตอบถูกตอบออกไป ก็ทำให้หญิงสาวตกใจหน้าเสีย รวมถึงมายด์ด้วย เธอหันไปมองหน้าเอกภพที่พูดออกไปโดยไม่ลังเลและหนักแน่น แต่มายด์ก็ต้องตกใจอีกรอบเมื่อเธอหันมาเจอกับสายตาของหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า...
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
🙏🙏🙏ขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามอ่าน
แล้วพบกันใหม่ในตอนต่อไปนะคะ😉

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา