ผัดหน่อไม้
อยู่ๆก็คิดถึงตอนรับน้องขึ้นมา ตอนนั้นใสๆอายุ18 สอบติด
ที่นี่จะมีรับน้องจังหวัด คงจะเป็นธรรมเนียม เมื่อเรามาอยู่ต่างจังหวัด อย่างน้อยก็มีคนในจังหวัดเดียวกันเป็นเพื่อน
สถานที่ที่จะเป็นรีสอร์ทกลางป่า จัดกัน 3วัน 2คืน
พอไปถึงก็ถูกจัดหนักจัดเต็ม แบบที่ใครๆก็รู้กัน เป็นเวลา 2 วัน 1 คืนเต็มๆ
สุดท้ายเย็นวันที่ 2 ก็ได้รุ่นกันทุกคน ค่ำๆเปิดสายรหัส สุดท้ายตั้งวง
เย้ ขอปลดปล่อยสักหน่อยเถอะนะ ด้วยความที่ไม่เคยแตะเหล้า เบียร์เลย มา 18ปี ขอลองหน่อย ครั้งนี้ครั้งแรกในชีวิต และเพื่อนเราคนนี้ก็เหมือนกัน
พี่แสง กับพี่หงส์ถูกเปิด
“รักพี่เท่าไหร่ กินเท่านั้น”
เหล้า2ขวด ถูกส่งวนรอบวง กินเพียวๆ เป็นการแสดงความรัก
เหม่อลอยแปบเดียว หันมาอีกที เพื่อนกระดกอยู่ข้างๆ อึก อึก อึก อึก อึก
เห้ย มันเก่งว่ะ แต่มือเราก็สะกิดแล้ว “เบาๆๆ มันยังไม่หมด เดี๋ยวมันก็วนมาให้มุงกินอีก”
มันส่งต่อให้เรา ชิมแค่ปลายลิ้น อี๋ ขมมมม “รักพี่เท่าไหร่ กินเท่านั้น ขอรักเท่านี้แล้วกัน” คิดในใจ
ตอนนั้นคือรอไอ้ขวดเพียวนี้หมด เพื่อจะได้กินแบบคนธรรมดาเค้ากินกัน น้ำแข็ง โซดา โค้ก คืนนี้ยาว
ระหว่างจินตนาการอยู่นั้น หันไป เพื่อนนั่งหมุนเป็นลูกข่าง “เห้ย มุงเป็นไรเนี่ย”
“กุไม่ไหวแล้ว” หลังจากนั้น แข้งขา ก็เริ่มหมุนตาม “เห้ยๆๆ เดี๋ยวน้องเตะแก้ว” รุ่นพี่เริ่มห่วง (แก้ว)
“เดี๋ยวพี่พาเพื่อนน้องไปนอน บิวอยู่ต่อเลย” รุ่นพี่บอก
“โอเคค่ะ ขอบคุณค่ะ”
ผ่านไปประมาณ 10นาที เรากำลังเริ่มแก้วแรก
“บิว เพื่อนเราไม่ยอมไปนอนอะ บิวช่วยหน่อย” เอาแล้ว
“มันอยู่ตรงไหนคะ” เราถาม
เราเดินไปหามันที่นั่งอยู่ข้างทางเดิน ซึ่งห่างจากเราแค่ 20ก้าว หายไป10นาที เดินมาได้แค่นี้?
เพื่อน: กุจะเอารองเท้า รองเท้าอยู่ไหน
เรา: เออๆ อยู่ในวง เดี๋ยวไปหาให้
เราเดินไปเอารองเท้ามาให้
เรา: นี่รองเท้า ไปมุงขึ้นรถ
ตอนนั้นรุ่นพี่เตรียมรถยนต์ไว้เก็บศพน้องๆ แต่มันตายเร็วไป รถเลยยังไม่พร้อม พี่ๆ เลยหารถมอไซค์ซาเล้งส่งแก๊สมาให้มัน
เพื่อน: ไม่เอา กุไม่ไปซาเล้ง เอารถยนต์มารับ จะไปรถยนต์
โอ้ยยยย คือห้องพักอยู่แค่นี้ เมาแล้วยังเลือกกก
ผ่านไป10นาที
พี่: เอาน้อง รถยนต์มาแล้ว บ้านน้องอยู่ไหน
เพื่อน: อยู่บ้านแจ่ม
พี่: ไม่ใช่ เลขบ้านอะ เลขบ้าน!!! ไม่ใช่มาจากหมู่บ้านไหน
55555555555 อันนี้ขอขำเอง
เรา: บ้านเบอร์ 4 ค่ะพี่
พี่ๆช่วยกันขนเพื่อนขึ้นหลังกระบะ ที่มีศพนอนนิ่งเกลื่อนกลาด เหมือนปลาตากแห้ง
“เอาถึงแล้ว ลง” รุ่นพี่มาส่ง
เรากับเพื่อนอีกคนช่วยพยุงมันลงรถ กำลังก้าวขึ้นบันได
“จะอ๊วก”
“เดี๋ยวๆๆ”
แล้วมันก็อ้วกเลย เกาะซี่บันไดระเบียงหน้าบ้าน อ้วก
“หน่อไม้”
“เออ ก็มุงกินผัดหน่อไปอะ ไม่ต้องอธิบายก็ได้”
เราอยากเอามันไปนอนแล้ว เราจะได้ไปกินต่อสักที หนักก็หนัก
เข้าไปในบ้าน จะเป็นที่นอนแบบเอาฟูกมาต่อๆกัน แต่เราพามันไปไม่ไหวแล้ว เราก็เลยบอกเพื่อนอีกคนว่า “ให้มันนอนตรงพื้นนี่แหละ”
“ไม่เอา กุปวดหลัง” เพื่อนตอบมาทันควัน
โอ้ยยยยย ถึงจะเมา เมาแค่กาย ใช่จิตใจ
แล้วก็ต้องพามันไปนอนบนที่นอนนุ่มๆ แถมมันยังละเมอหมุน ดิ้นไปดิ้นมาทั้งคืน
เสียงดนตรีดังแล้ว โธ่เว้ย นอนก็นอน สุดท้ายเราอดเมา และอดนอนด้วย กลัวมันทำของล้มทับหัว
ไฮไลท์ของที่นี่คือการสังสรรค์ และนี่คือสิ่งที่ฉันเจอ
“ผัดหน่อ”
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
