14 ก.ย. 2020 เวลา 10:54 • การศึกษา
กลิ่นที่ดมแล้วรู้ คือ กลิ่นของความกลัว
กลิ่นคือสิ่งที่มาก่อนตัวและคือสิ่งสุดท้ายที่จะจางหายไป ในแวดวงธุรกิจชั้นนำล้วนใช้กลิ่นเพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้ผู้สูดดมเกิดอารมณ์ต่าง ๆ โดยบางครั้งอาจเบาบางจนสัมผัสไม่ได้แต่ยังรับรู้ได้ผ่านรูจมูก
ยามที่กลิ่นโชยมาหากเป็นความหอมจากผลิตภัณฑ์หรือพฤกษาพันธุ์ต่าง ๆ คนส่วนใหญ่มักแยกไม่ออกว่ากลิ่นนั้นคือสิ่งใด แต่ตอนที่เป็นกลิ่นไม่พึงประสงค์จมูกคนเรากลับรับรู้ได้ทันทีว่ามันมาจากไหน
ในทำนองเดียวกันกลิ่นของความกลัวก็มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นฉุดให้แยกได้ว่าเป็นกลิ่นที่แตกต่างจากเวลาอื่น ๆ
โดยกลิ่นของความกลัวเท่าที่คนส่วนใหญ่ลงความเห็นไม่สามารถเจาะจงลงรายละเอียดในตัวของกลิ่นได้ แต่ก็ชี้ชัดได้ว่ากลิ่นนั้นมาจากความหวาดกลัวแน่นอน
ซึ่งหมายความว่าร่างกายของคนเราต่างมีปฏิกิริยาตอบโต้แทบจะทันทีหากประสาทสัมผัสได้รับสัญญาณที่สื่อถึงภัยคุกคาม
แม้มนุษย์จะไม่ได้มีต่อมรับกลิ่นเป็นอันดับหนึ่งในสิ่งมีชีวิต แต่ถ้าเป็นกลิ่นที่แตกต่างจากปกติย่อมดมรู้ได้อย่างไม่ลังเล ฉะนั้นครั้งต่อไปที่ได้กลิ่นผิดสำแดงบางทีอาจเป็นกลิ่นที่คนกำลังหวาดกลัวอยู่ก็เป็นได้
โฆษณา