18 ก.ย. 2020 เวลา 13:54 • กีฬา
เรื่องของผู้ดีตกยากที่จมไม่ลง.. .
Cr. Google.com
ณ เมืองใหญ่เมืองหนึ่ง ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของประเทศอังกฤษ มีชื่อว่าแมนเชสเตอร์ เมืองนี้มีอยู่สองตระกูลที่จงเกลียดจงชังกันชนิดที่ว่า ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ คือตระกูลคหบดีเศรษฐีเก่าที่มีรากเหง้าประวัติศาสตร์อันดีงามเลิศลอยมาอย่างช้านาน สถาปนาชื่อวงศ์โคตรว่า "ยูไนเต็ด"
ตระกูลนี้มีกิจการใหญ่โต และเบ่งบวมไปด้วยบารมีบรม เป็นที่นับหน้าถือตาของคนทั่วทีบทั่วแดน ประกอบธุรกิจเกี่ยวกับสวนสนุก ระดับเดียวกับดิสนีย์ และยูนิเวอร์แซล ทั้งเด็กและผู้ใหญ่กระเป๋าหนัก เป็นต้องยอมควักเงินซื้อตั๋วเข้าไปเล่นให้ได้สักครั้งหนึ่งในชีวิต อีกทั้งพวกเขายังมีคฤหาสน์ใหญ่โตโอ่อ่า อลังการ เหนือชาวบ้านชาวช่อง และทุกตระกูลผู้ดีแปดสาแหรกทั่วแผ่นดิน โดยต้นตระกูลตั้งชื่อเอาไว้ว่า "โอลด์แทรฟฟอร์ด"
ตระกูลนี้ประสบความสำเร็จมาอย่างยาวนานจากรุ่นสู่รุ่น แผ่ขยายอิทธิพลออกไปไกลถึงนอกเกาะอังกฤษดำเนินกิจการประสบความสำเร็จมาโดยตลอด จะมีเพียงบางช่วงเวลาสั้นๆเท่านั้น ที่ประสบปัญหาเรื่องธุรกิจติดๆขัดๆ แต่ก็ผ่านโมเมนต์เหล่านั้นมาได้ด้วยดี
ด้วยความที่มีชื่อเสียงและเกียรติยศท่วมท้นล้นหลามบนแผ่นดิน รวมถึงระดับทวีปยุโรป มันยิ่งถีบส่งความป๊อปปูล่าร์ของพวกเขาให้กระหึ่มขจรขจายไปทั่วทั้งโลกา ทำให้สวนสนุกของพวกเขาได้รับความนิยมสูงสุดมาโดยตลอด
ในวันหนึ่ง เจ้าคุณปู่ใหญ่ ประมุขประจำตระกูลได้ล้มป่วยลงด้วยอาการริดสีดวงทวารอักเสบซึ่งกำเริบขึ้นมาอย่างกะทันหันและรุนแรง จึงเรียกประชุมเครือญาติทุกคนและผู้ที่เกี่ยวข้องภายในตระกูล ก่อนลงความเห็นว่า เพลานี้เห็นทีที่ท่านต้องวางมือลงเสียแล้ว เนื่องด้วยสังขารไปไม่ไหว จะลุกเหินเดินทะยานไปทางใด ก็ลำบากลำบนรูทวารทุกที ให้ทุกคนช่วยกันความเห็นว่า จะเอาอย่างไรต่อไปดีกับธุรกิจอภิมหาสวนสนุกของตระกูล
ข่าวนี้ดันเล็ดลอดไปเข้าหูนักธุรกิจตระกูลใหญ่ เศรษฐีใหม่จากเมืองมะกัน ที่ฝักใฝ่ในเรื่องของการหาผลกำไรกับแบรนด์มีชื่อ พอพวกมันได้ยินว่าท่านเจ้าคุณปู่จะวางมือ พวกมันก็ไม่รอช้า รีบหมุนโทรศัพท์ต่อสายตรงถึงเจ้าคุณปู่ทันที แสดงทีท่าว่าอยากจะทำธุรกิจด้วย ไม่สนว่าจะต้องเทหมดหน้าตกเท่าไหร่ ต่อให้ไม่พอ เดี๋ยวกูก็ไปกู้แบงค์มาลงทุนได้ เพราะกูเครดิตดี ว่าแล้วก็ตกลงนัดวันเจรจากัน
Cr. Google.com
เมื่อถึงวันเจรจา ไอ้พวกเศรษฐีใหม่มะกันก็บรรจงแต่งตัวใส่สูท ผูกไท หวีผมเรียบแปล้ ใส่เครื่องประดับสุดหรู ที่ให้เด็กรับใช้ไปเดินช้อปปิ้งมาจากเสิ่นเจิ้น เพื่อเพิ่มบุคลิกให้ดูร่ำรวยอู้ฟู่อื้อซ่า พร้อมกับกระเป๋าเจมส์บอนด์ใบใหญ่ ที่บรรจุธนบัตรสกุลดอลลาร์สหรัฐไว้ ตีเป็นเงินปอนด์ก็ตกราวๆเกือบ 800 ล้าน ซึ่งเพิ่งไปขอกู้มาจากธนาคารในอัตราดอกเบี้ยที่โหดพอสมควร แต่คนมันจะเอาน่ะ ดอกแพงนิดแพงหน่อยก็ช่างแม่มมันเถอะ ก่อนนั่งเครื่องบินเจ็ทส่วนตัวมือสอง มุ่งหน้าสู่เมืองแมนเชสเตอร์
การเจรจาดำเนินไปได้ด้วยดีทั้งสองฝ่าย ดูเจ้าคุณปู่จะพออกพอใจในอากัปกิริยามารยาทของคนในตระกูลนี้เป็นอย่างยิ่ง ที่ทั้งสุภาพ ทั้งอ่อนหวาน พูดจาไพเราะเสนาะโสต ช่างเอาอกเอาใจคนแก่ และอ่อนน้อมถ่อมตน พร้อมด้วยคำมั่นสัญญาตบท้ายว่า "จะไม่ทำให้สวนสนุกที่เป็นเหมือนบ่อเงินบ่อทองแห่งนี้ ต้องบอบช้ำระกำตรมอย่างแน่นอน รวมถึงพนักงานทุกคนในองค์กร จะได้รับการเลี้ยงดูปูเสื่อเป็นอย่างดี ข้าวฟรี กับฟรี ทั้งสามมื้อ พร้อมสวัสดิการอื่นๆ ที่เลิศล้ำกว่าองค์กรไหนจะประเคนให้ได้" ว่าแล้วเจ้าคุณปู่ก็จรดปากการลงนามขายหุ้นส่วนใหญ่ของสวนสนุกอันเป็นแก้วตาดวงใจให้กับพวกมันไป โดยที่ตัวเองนั้นมีจุดหมายปลายทางคือเกาะสวาทหาดสวรรค์ ที่เคยเจียดเงินไปซื้อไว้ตอนหนุ่มๆ เพื่อใช้ชีวิตบั้นปลายอย่างสุขสงบอยู่กับบรรดานางเอกเอวีสาวจากพอร์นฮับนับสิบนาง
ตัดกลับมาที่ตระกูลคู่อาฆาตร่วมเมือง ซึ่งเป็นคณะละครสัตว์ ที่ดำเนินกิจการเล็กๆนี้มาอย่างยาวนานตั้งแต่บรรพบุรุษ พวกเขาตั้งชื่อตระกูลของตนเองว่า "ซิตี้"
พวกเขาตระเวนเปิดทำการแสดงไปทั่วเมืองแมนเชสเตอร์และทั่วทั้งสหราชอาณาจักร ค่ำไหนกูนอนนั่น หลบแดดหลบฝนทุลักทุเล นานๆทีจะได้ไปเสนอหน้าบนแผ่นดินยุโรปบ้าง อันเนื่องมาจากทุนรอนที่น้อยนิด แม้แต่กางเกงของตัวตลกประจำคณะ ตูดขาดแล้วก็ยังปะแล้วปะอีก
พวกเขามีความใฝ่ฝันปนอิจฉาริษยา ว่าอยากมีชื่อเสียงเกริกก้องเกรียงไกร รวมถึงร่ำรวยมหาศาลแบบนั่งกินนอนกินบนกองเงินกองทองอย่างตระกูล "ยูไนเต็ด" บ้าง อยากไปเปิดหูเปิดตาเที่ยวยุโรปบ่อยๆ อยากมีอาหารการกินเหลือล้น ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย เดินเที่ยวห้างสรรพสินค้า ช้อปปิ้งมันทั้งวัน พอกลับบ้านก็แจกคนรับใช้
พวกเขาได้แต่นั่งมองตาละห้อย ในยามที่ต้องเปิดทำการแสดงใกล้ "โอลด์แทรฟฟอร์ด" มองดูเวลาครอบครัวหรรษาผู้มีอันจะกิน จูงไม้จูงมือกันตีตั๋วอันแสนแพงระยิบ ชนิดตระกูล "ซิตี้" ซื้อข้าวสารกรอกหม้อกินได้ทั้งเดือน เปรียบเทียบกับตัวเองที่เป็นเพียงคณะละครสัตว์อันแสนต่ำต้อยด้อยค่า ที่ราคาค่าเข้าชมโชว์นั้นถูกแสนถูก ถูกเสียยิ่งกว่าราคาเกลือป่นหนึ่งถุง แถมแต่ละรอบนั้น ก็มีผู้ชมเข้าชมเพียงกระหยิบมือแทบนับหัวได้ อันเป็นปมรันทดหดหู่ที่มีมาตั้งแต่ต้นโคตรเหง้าศักราช
Cr. readme.me
ชีวิตที่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว ตระกูลหนึ่งที่แค่เพียงกระดิกส้นตีนสลับกับนั่งหาวอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์เพื่อหาโหลดหนังผู้ใหญ่ตามเว็บโป๊ แล้วตอนเย็นก็คอยเช็คยอดเงินว่าวันนี้ผลประกอบการของกูนั้นบวกอยู่เท่าไหร่ กับอีกหนึ่งตระกูลที่ต้องดิ้นรนปากกัดตีนถีบ อดมื้อกินสองมื้อ เงินไม่พอจะยาไส้ ไหนจะค่าอาหารสัตว์ ค่าแรงลูกน้องในคณะ แถมวันดีคืนดีก็ต้องเล่นฟรี เพราะไม่มีคนดู
ผู้นำของครอบครัว "ซิตี้" ได้แต่เก็บงำความท้อแท้ หดหู่ อ่อนเพลียละเหี่ยใจเอาไว้ข้างใน ไม่ให้ใครในชาวคณะเห็นน้ำตา หรือรู้ว่าตัวเองนั้นอกไหม้ไส้ขมขนาดไหน จะผูกคอตายที่ใต้ต้นแปะก้วยให้มันรู้แล้วรู้รอดก็กระไรอยู่ เดี๋ยวจะลำบากคนข้างหลัง
"ทำไมชีวิตกูมันช่างรันทดเพียงนี้ ไอ้เชี่ย!! ชาติที่แล้วกูทำกรรมอะไรมา ใครมันสาปแช่ง เผาพริกเผาเกลือให้ตระกูลกูต้อยต่ำ ตกยาก ลำบาก แร้นแค้น ถึงขนาดนี้.. .สวรรค์!! สวรรค์!! ทำไม!! แม่มจะลำเอียงอะไรกันนักกันหนา ตระกูลกูถึงสู้ยูไนเต็ดไม่ได้แม้แต่ขี้เล็บตีนเลย.. .ทำไม!! ทำไม!! ทำม้ายยยย!!!!"
สวรรค์ก็คงเหมือนจะรำคาญเต็มแก่ วันหนึ่งจึงได้ส่งทูตสวรรค์ จำแลงแปลงกายเป็นแขกอาหรับมาจากอาบูดาบี ตีตั๋วเข้าชมละครสัตว์ของตระกูล "ซิตี้"
เมื่อการแสดงจบลง ไม่พูดพล่ามทำเพลง หนึ่งในกลุ่มบุรุษแขกนั้น ยื่นกระสอบให้ใบหนึ่ง ภายในบรรจุเงินจำนวน 150 ล้านปอนด์ ขอซื้อหุ้นใหญ่ในคณะละครสัตว์ เพื่อนำไปปรับปรุงเปลี่ยนแปลง แต่งโฉมยกเครื่องเสียใหม่ ให้ไฉไลเทียบเคียงกับสวนสนุกของพวก "ยูไนเต็ด" พร้อมตกปากรับคำว่า เมื่ออัพเกรดคณะละครสัตว์ให้คอมพลีทเรียบร้อยแล้ว จะทำให้ "ซิตี้" กลายเป็นตระกูลที่เหนือกว่า "ยูไนเต็ด" ทั้งชื่อเสียง เงินทอง และเกียรติยศ ชนิดกลับตาลปัตรกันเลยทีเดียว
แล้วก็เป็นดั่งที่อาบังรับปากไว้จริงๆ ไม่นานเท่าไรนัก คณะละครสัตว์ "เดอะ ซิตี้ เซอร์คัส" กลายเป็นที่นิยมและกล่าวขวัญอย่างรวดเร็วเกินคาด ด้วยการปรับปรุงเพิงพักอาศัยที่อยู่กันมาดักดานนานปี ให้กลายเป็นคฤหาสน์สไตล์คอนเทมโพรารี่ ทาสีฟ้าอ่อน ขนาดกำลังพอดี แต่เพียบพร้อมไปด้วยเทคโนโลยีอันทันสมัย ขนาดที่ฉีดตูดก็ไม่ต้องกดเอง เพียงสั่งการด้วยเสียง น้ำก็จะพุ่งออกมา พร้อมกับปรับเปลี่ยนคณะหลายจุด ด้วยการนำเข้าสัตว์แปลกๆจากต่างประเทศมาโชว์ ตัดชุดที่ใส่แสดงโชว์ใหม่หมด ซื้ออุปกรณ์การแสดงเข้ามาเพิ่ม และเปลี่ยนอันเก่าที่คร่ำครึออกไป รวมถึงปรับปรุงการแสดงให้แตกต่างและน่าสนใจ น่าตื่นเต้นกว่าเดิมหลายเท่า
มันได้ผล!! จำนวนคนดูเพิ่มมากขึ้น มาพร้อมกับชื่อเสียงที่เริ่มกระฉ่อนระบือไกล ทำให้มีงานจากต่างประเทศติดต่อมา พวกเขาได้เปิดทัวร์ออกทำการแสดงในยุโรปทุกที่และทุกปี ชนิดต้องเปิดทำการแสดงวันละห้ารอบ ไม่นานนักพวกเขาก็ร่ำรวยขึ้น มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นอย่างกับเปลี่ยนหน้ามือเป็นหลังตีนก็มิปาน
Cr. Google.com
ในสถานการณ์ปัจจุบัน ที่ช่างสวนทางกันกับตระกูล "ยูไนเต็ด" อย่างสิ้นเชิง พวกไอ้กันที่อวดตนว่าเป็นเศรษฐี มันได้ดูดเงินค่าจำหน่ายตั๋วกลับเข้าไปอยู่ในคลังที่อเมริกาบ้านของพวกมัน พร้อมกับผลักภาระดอกเบี้ยมหาโหด อันเกิดจากการที่พวกมันไปกู้แบงค์มาซื้อหุ้นใหญ่ เข้ามาอยู่ในระบบการเงินของสวนสนุก กลายเป็นตัวเลขติดลบในบัญชีเงินคงคลัง ตัวเลขนั้นแดงเถือกชนิดที่พนักงานตำแหน่งบัญชีขององค์กรต้องอุทานว่า "ไอ่เชี่ย!! ทำไมมันน่าปวดหัวหยั่งงี้.. .แม่งติดลบชิบผาย ทำไงดี.. .กูอยากตายยย!!!!" สวัสดิการของพนักงานที่เคยรับปากกับเจ้าคุณปู่ ซึ่งตอนนี้สำเริงสำราญกับพวกอีหนูอยู่ชนิดลืมวันลืมคืน ลืมเป็นลืมตาย ก็มีเพียงแค่มาม่า ปลากระป๋อง จะดีหน่อยก็น้ำพริก ผักต้มเท่านั้น
ด้วยความที่อาศัยในชื่อเสียงเก่าๆ หลอกแดกนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวเล่นสวนสนุก โดยไม่ได้พัฒนาหรือปรับปรุงอะไรเพิ่มเติมมาก มีเพียงซื้อถังขยะใหม่มาเปลี่ยน กับทาสีอุปกรณ์ที่มันชำรุดเท่านั้น แถมยังเสือกขึ้นราคาค่าตั๋วที่แพงหูฉี่อยู่แล้ว ให้มันแพงขึ้นไปอีก ไม่ว่าจะเป็นน้ำอัดลม ขนมขบเคี้ยว แม้แต่น้ำเปล่า ไอ้พวกมะกันมันสั่งปรับราคาขึ้นทุกอย่าง นักท่องเที่ยวที่เคยส่งเสียงชื่นชม และมาเยี่ยมเยียนบ่อยๆ บัดนี้เริ่มลดน้อยถอยลง มีแต่เสียงก่นด่า "ไอ้สึส!! เครื่องเล่นแม่งก็แบบเดิมๆ กูเคยมาแล้ว กูจะมาทำเชี่ยไรอีก","ขึ้นราคาค่าตั๋ว ค่าน้ำ ค่าหนม แต่พนักงานบริการห่วยชิบผาย!!","รู้งี้กูเล่นฟรีไฟร์อยู่กะบ้านดีฝ่า น่าเบื่อ"
เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด โลกต้องเผชิญกับโรคระบาดและประหลาดชนิดใหม่ ที่แม้เพียงได้ดมตด ก็สามารถติดเชื้อได้อย่างง่ายดาย ทำให้หลายคนต้องเก็บตัวอยู่กับบ้าน ไม่อยากออกไปไหน
เมื่อไม่มีใครอยากออกจากบ้าน ก็แทบจะไม่มีคนมาเที่ยวสวนสนุก ในสภาวะเศรษฐกิจที่ฝืดเคืองคับข้องอย่างนี้ทำให้สวนสนุกจำเป็นต้องรัดเข็มขัดเป็นสามเท่าครึ่ง แต่ผู้บริหารสวนสนุกนั้นกลับอยากได้เครื่องเล่นนำเข้ามาใหม่ เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวให้เข้ามาลองเล่นดู โดยจะจัดโปรโมชั่น ซื้อตั๋วเครื่องเล่นสองใบ แถมตั๋วอาบน้ำหนึ่งรอบ โดยหวังว่าจะมีนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะคุณหนูๆ ออกอาการรบเร้าพ่อแม่ให้พามาลองเล่น อาจจะพอเรียกยอดขายตั๋วและชื่อเสียงให้กลับมาดีขึ้นได้บ้าง โดยที่เขาไม่เคยรู้เลยว่า ตอนนี้สวนสนุกนั้น ไม่มีงบประมาณในการจะซื้ออะไรอีกแล้ว แม้แต่เงินค่าทิชชูที่จะใช้เช็ดตูดในห้องน้ำก็ยังไม่มีสักแดงเดียว พนักงานทั้งหมดโดนตัดสวัสดิการ ทำให้บางส่วนต้องแอบไลฟ์สดขายสินค้าหรือแม้แต่บริการทางเพศ ผู้บริหารไม่เคยรู้เลยว่า ตอนนี้สวนสนุกของตัวเองนั้น อยู่ในสภาวะ "โบ๋" แล้ว
ทุกๆเช้าเวลาผู้บริหารคนนี้ขับรถมาทำงาน จะโดนพนักงานที่ทำงานกับตระกูล "ซิตี้"ล้อเลียนว่า "โบ๋แล้ว!! โบ๋แล้ว!! โบ๋แล้ว!! โบ๋แล้ว!!!!" "ไอ้โบ๋!! ไอ้โบ๋!! ไอ้โบ๋!!!!" "เชี่ยโบ๋!! แม่งจนแล้วเสือกไม่เจียม ไปขายตูดเถอะมึง!!!" อย่างน่าอับอายขายขี้หน้า เขาได้แต่หงุดหงิด อึดอัด กระฟัดกระเฟียด แต่ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะรำพึงออกมาว่า
"จนแล้วเสือกไม่เจียมก็ต้องทำใจ น่าสมเพชสิ้นดี"
ก่อนจะเดินก้มหน้า อย่างคนที่ยอมรับชะตากรรมเข้าสวนสนุกไป.. .
โฆษณา