#เล่าสู่กันฟัง (เผื่อว่ามีใครอยากฟัง) EP.3
หลังจากผมลงอยุธยาแล้ว รอรถไฟขบวนที่ 7 อยู่ 10 นาที ขบวนที่ 7 ก็มาถึง นับว่าขบวนนี้เขาเจ๋งจริง เพราะเสียเวลาน้อยมาก แค่ 10 นาทีเอง ซึ่งตามปกติต้องเป็นชั่วโมง ฮา
รถไฟขบวนที่ 7 เป็นรถด่วนพิเศษปรับอากาศชั้น 2 (นั่ง) มีความยาวแค่ 3 ตู้โดยสาร การบริการของเขาดีจริง ประหนึ่งนั่งเรือบินกันเลยทีเดียว
จะมีเจ้าหน้าที่มาพาเราไปยืนที่ชานชลาให้ตรงกับตำแหน่งตู้โดยสารที่ระบุไว้ในตั๋วตอนรถเข้าจอดเทียบสถานีเพื่อความสะดวกในการขึ้นรถโดยเร็ว ขึ้นปุ๊บพอเดินหาที่นั่งเจอแล้วนั่งลงปั๊บ ก็มีพนักงานดูแลหญิงเอาขนมมาเสิร์ฟทันที และพอถึงเที่ยงก็จะมีเสิร์ฟอาหารอีกครั้ง
อาหารเที่ยงมื้อนี้เป็นข้าวสวยกับปลาแมคคอเรลในน้ำสะเต๊ะและแกงเขียวหวานไก่ มีผลไม้มาด้วย เป็นองุ่นพวงเล็ก ๆ กับน้ำเปล่าขวดนึง
รถด่วนพิเศษนับว่าด่วนเป็นพิเศษจริง ระยะทางจากรังสิตถึงพิจิตร 325 กม. ใช้เวลาเดินทาง 3 ชั่วโมงครึ่งเท่านั้น เร็วกว่าขับรถยนต์ซะอีก
ผมมาถึงพิจิตรตอนบ่ายโมงตรง เปิดกูเกิ้ลแม็พหาสถานีขนส่งเป็นอันดับแรก อยากจะหารถโดยสารไปไหนสักแห่ง พอเห็นระยะทางจากสถานีรถไฟไปถึงสถานีขนส่งแค่ 2 กม. จึงตัดสินใจเดินไป ก็เราไม่ได้มีเป้าหมายที่แน่นอนว่าจะต้องไปไหนนี่นา เราก็ไม่ต้องรีบร้อน เดินไปนี่แหละ จะได้ชมบ้านเมืองพิจิตรของเขาไปด้วย ฮา
ระหว่างเดินไปสถานีขนส่งผมก็เดินนึกไปด้วยว่าจะไปหาที่ค้างแรมคืนนี้ที่ไหนดี
เนินมะปรางน่าจะเหมาะ!
ตำลบบ้านมุง เป็นตำบลที่อยู่ในอ้อมโอบของภูเขาหินปูนสลับซับซ้อน คล้ายวังเวียงของ สปป.ลาว คล้ายกุ้ยหลินของจีน สวย น่าพาหัวใจอันเหนื่อยล้าจากการแบกรักมายาวนานไปพักค้างอย่างยิ่ง ฮา บ้านมุง อยู่ในอำเภอเนินมะปราง จังหวัดพิษณุโลก
เนินมะปรางเป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดพิษณุโลก แต่แปลกที่อยู่ใกล้ตัวเมืองจังหวัดพิจิตรมากกว่า ห่างตัวเมืองพิจิตรไปทางตะวันออกแค่ 40 กม. เท่านั้น ในขณะที่ห่างตัวเมืองพิษณุโลกตั้ง 64 กม.
โอเค ผมตัดสินใจจะไปเนินมะปราง แล้วค่อยหารถโดยสารต่อไปบ้านมุงอีกที
ทางที่ผมมาจะเข้าถึงสถานีขนส่งจังหวัดพิจิตร จากด้านหลัง แต่สถานีขนส่งแห่งที่ผมเดินมาถึงนี้เป็นสถานีร้าง มีสภาพเก่าชำรุดทรุดโทรมจากการถูกทิ้งไว้มานานแล้ว ไม่มีรถจอด ไม่มีผู้คน แอ่ แอ๊
"กูเกิ้ลไม่ได้อัพเดทแผนที่" ผมคิด
เมื่อเป็นเช่นนี้ก็อย่าหวังว่าจะหาตำแหน่งสถานีขนส่งแห่งใหม่ได้จากกูเกิ้ลแม็พอีก หาใครสักคนถามเอาจะดีกว่า
ที่ริมถนนใหญ่ด้านหน้าสถานีที่เห็นอยู่ไกล ๆ ตรงโน้น มีวินมอเตอร์ไซค์รับจ้าง ผมเดินเข้าไปถาม
ผม: เอิ่ม ขอโทษครับ ขอรบกวนถามนิดนึง สถานีขนส่งแห่งใหม่ไปทางไหนครับ?
วิน: สถานีแห่งใหม่อะไรครับ? พิจิตรมีสถานีขนส่งแห่งเดียว ก็ที่นี่แหละ
ผม: อาว คิดว่าสถานีร้าง!
วิน: ก็พอดีช่วงนี้จะไม่มีรถออกไปไหนแล้ว รถหมดไปตั้งแต่บ่ายโมงแล้ว จะมีรถมาจอดอีทีก็ช่วงเย็น ๆ โน่น
ผม: ก็เห็นมันทรุดโทรมจัง
วิน: ก็เพราะ @#฿& (เซ็นเซอร์) *÷+-! ด่ารัฐบาล ด่าลุงหนักมาก ฮา
ผมสอบถามวินมอเตอร์ไซค์จนได้ความว่าที่นี่และที่ไหน ๆ ในแถบนี้จะไม่มีรถโดยสารไปเนินมะปรางเลย แต่อาจจะมีที่สากเหล็ก ซึ่งอยู่ระหว่างทางไปทางเนินมะปรางห่างจากจุดนี้ 17 กม. พร้อมกับเสนอว่าเขาจะไปส่งผมจนถึงบ้านมุงได้เลยในราคา 400 บาท
ผมไม่โอเค
ผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่มีรถโดยสารซะบ้างเลย วินต้องหลอกผมเพื่อที่จะได้ไปส่งเสียเองแน่ ๆ เลย 400 บาทสำหรับระยะทาง 40 กม. มันแพงเกินไป หากนั่งรถโดยสารประจำทางจะไม่เกิน 40 บาท
มันต้องมีวิธีเดินทางโดยไม่ต้องเหมาวินมอเตอร์ไซค์สิน่า
ผมขอตัวเดินออกมา กะว่าจะเดินออกไปข้างนอก สอบถามผู้คนไปเรื่อย ๆ มันจะต้องมีวิธีไปเนินมะปรางโดยประหยัดกว่านี้แน่ ๆ
ไม่มีวิธีอื่น ยังไงก็ไม่มี หลายคนที่ผมสอบถามแล้วต่างก็ยืนยันอย่างนั้น วินมอเตอร์ไซค์เท่านั้น คือคำตอบสุดท้าย แอ่ แอ๊
ณ จุดที่ผมเดินวนไปวนมาจนมายืนอยู่ตรงนี้ มันก็กลับมาที่สถานีรถไฟอีกแล้ว และที่นี่ก็มีวินมอเตอร์ไซค์ ฮา
ผมเรียกวินที่นี่ไปสากเหล็ก ยังไงก็ค่อยหารถโดยสารจากสากเหล็กไปต่ออีกที เขาคิดค่าบริการ 200 บาท
พอถึงสากเหล็กผมก็หารถโดยสารไปเนินมะปรางไม่ได้อยู่ดี สุดท้ายก็ต้องเรียกวินมอเตอร์ไซค์อีก คราวนี้เรียกจากสากเหล็กไปถึงบ้านมุงเลย จ่ายไป 250 บาท
รวมแล้วคิดเป็นค่ามอเตอร์ไซค์จากพิจิตรมาบ้านมุง 450 บาท รู้งี้ยอมจ่าย 400 บาทเสียตั้งแต่แรกก็ดี ถูกกว่าและไม่ต้องเดินวนถามชาวบ้านจนเหนื่อยด้วย แอ่ แอ๊
ผมมาถึงบ้านมุงเอาเย็นแล้ว พอจะมีเวลานิดหน่อยก่อนจะค่ำ เก็บภาพสวย ๆ มาฝาก ขอเชิญทัศนาได้เลยครับ
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
