# ช้อนน้ำมัน
การเรียนรู้ การอยากรู้ และการแสวงหาความรู้ ล้วนเป็นคำที่เกี่ยวกับการพัฒนาตัวเองทั้งสิ้น อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
*****
ชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาต้องการเรียนรู้ความลับของความสุข จากชายผู้ฉลาดที่สุดในโลก ชายหนุ่มจึงตัดสินใจออกเดินทางตามหาไปตามทะเลทราย ภูเขา และที่ราบลุ่มต่าง ๆ
เพื่อตามหาชายที่ฉลาดและมีความสุขที่สุดในโลกให้เจอ ซึ่งในที่สุดเขาก็ได้พบกับปราสาทที่งดงามแห่งหนึ่ง ตั้งตระหง่านอยู่บนยอดเขาสูง และยังมีคนเล่าให้เขาได้ฟังอีกว่า ที่นั้นมีผู้มีปัญญาอาศัยอยู่ภายใน
ชายหนุ่ม จึงอดที่จะจินตนาการถึงคนที่เขาอยากพบไว้ไม่ได้ว่า “คนคนนั้น จะต้องใช้ชีวิตอย่างปราชญ์ที่น่าชื่นชม ด้วยวิถีชีวิตที่สงบเสงี่ยมเจียมตัวเป็นแน่”
แม้จะคิดเช่นนั้น แต่สิ่งที่เขาได้พบกับแตกต่างและน่าแปลกใจ
เพราะนักปราชญ์คนนั้นไม่เหมือนปราชญ์เลยแม้แต่น้อย อีกทั้งกิจกรรมต่าง ๆ มากมายที่เกิดขึ้นภายในปราสาท ก็เต็มไปด้วยพ่อค้าที่เดินไปมา ผู้คนที่กำลังสนทนากันอย่างสนุกสนานตามมุมต่าง ๆ โยกย้ายไปมาตามเสียงของวงดนตรีกลุ่มเล็ก ๆ ที่กำลังเล่นคลอเบา ๆ นอกจากนี้ยังมีโต๊ะอาหารที่เต็มไปด้วยอาหารชั้นเลิศอยู่เต็มไปหมด
อีกทั้งนักปราชญ์ก็ง้วนกับการสนทนากับบุคคลต่าง ๆ และปล่อยให้ เขาต้องเฝ้ารอเป็นเวลานานหลายชั่วโมง แต่ทันทีที่ชายหนุ่มได้เข้าพบ นักปราชญ์ก็ได้ตั้งใจฟังถึงความอยากรู้อยากเห็นของชายหนุ่ม เกี่ยวกับเคล็ดลับแห่งความสุขที่เขาปรารถนาอยากจะรู้
นักปราชญ์จึงตอบเขาว่า “ในตอนนี้ข้ายัง ไม่มีเวลามานั่งอธิบายถึงเคล็ดลับแห่งความสุข ที่เจ้าอยากรู้หรอกนะ แต่ในระหว่างนี้ เจ้าก็ลองมองไปรอบ ๆ ปราสาทของข้า ชื่นชมความสวยงาม ความเป็นเอกลักษณ์ และกลับมาหาข้าใหม่ในอีกสองชั่วโมงแล้วกัน”
นักปราชญ์ พูดพร้อมทั้ง ยื่นช้อนชาให้ชายคนนั้น ซึ่งภายในช้อนถูงบรรจุไว้ด้วย น้ำมันสองหยด ที่กลิ้งไปมาอยู่ภายใน
จากนั้นนักปราชญ์ก็พูดกับชายหนุ่มอีกว่า “ขณะที่เจ้าเดินไปมาในปราสาทนี้ ก็จงพกช้อนนี้ไปด้วยโดยอย่าให้น้ำมันหกล่ะ”
เมื่อได้ฟังเช่น ชายหนุ่มก็เริ่มออกเที่ยวชมปราสาท เขาเดินไปมา ขึ้นและลงบันไดหลายแห่ง โดยจับจ้องไปที่ช้อนอยู่ตลอดเวลา และเมื่อเวลาผ่านไปสองชั่วโมง
ชายหนุ่มก็กลับไปยังห้องที่นักปราชญ์อยู่
"อืม" นักปราชญ์ถาม "เจ้าเห็นชุดปักเปอร์เซียที่แขวนอยู่ในห้องอาหารของข้าไหม เจ้าเห็นสวนที่ช่างทำสวนใช้เวลานานถึงสิบปี ในการสร้างไหม เจ้าสังเกตเห็นกระดาษที่สวยงามในห้องสมุดไหม”
เมื่อได้ฟังเช่นนั้น ชายหนุ่มก็รู้สึกละอายใจ และเริ่มสารภาพกับนักปราชญ์ไปว่า “คือ...ผมไม่ได้สังเกตอะไรเลย ความกังวลเพียงอย่างเดียวของผมคือ การระวังไม่ให้น้ำมันที่ท่านมอบหมายให้หกเท่านั้นครับ”
“งั้นเจ้าก็ควรกลับไปดูความมหัศจรรย์ในโลกของข้าใหม่” นักปราชญ์กล่าว “ เพราะเจ้าจะไม่สามารถไว้ใจบุคคลใดบุคคลหนึ่งได้เลย ถ้าหากเจ้าไม่รู้อะไรเกี่ยวกับชายคนนั้นรวมไปถึงสภาพแวดล้อมที่เขาอยู่ด้วย” หลังจากที่ชายหนุ่ม เขาก็รีบหยิบช้อนน้ำมันขึ้นมา และกลับไปสำรวจ ปราสาทอีกครั้ง
ซึ่งคราวนี้เขาใส่ใจกับสภาพแวดล้อมมากขึ้น และสังเกตผลงานศิลปะทั้งหมดบนเพดานและบนผนัง เขาเห็นสวนที่อยู่รายล้อมรอบตัวเขา เขาได้ชมความงามของดอกไม้ที่ถูกจัดวางและคัดสรรมาเป็นอย่างดี และเมื่อถึงเวลาที่ต้องกลับไปหานักปราชญ์ เขาก็ได้อธิบายถึงรายละเอียดทุกอย่างที่เขาได้เห็นอย่างละเอียดถี่ถ้วน
"แล้วหยดน้ำมันที่ข้ามอบให้ อยู่ที่ไหนซ่ะแล้วล่ะ?" นักปราชญ์ถาม
เมื่อได้ฟังแบบนั้น ชายหนุ่มก็รีบมองลงไปที่ช้อน และเขาก็ได้พบว่า น้ำมันสองหยดนั้นได้หายไปหมดเสียแล้ว จริง ๆ
“งั้นข้าก็มีคำแนะนำให้กับเจ้า เพียงแค่อย่างเดียวที่จะให้ได้" นักปราชญ์กล่าว
“เคล็ดลับของความสุขคือการได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก และไม่หลงลืมหยดน้ำมันบนช้อน หรือก็คือ
เจ้ามีสิทธิ์ที่จะเพลิดเพลินไปกับความสวยงามและความสุขของโลกใบนี้ได้ แต่เจ้าก็ต้องปฏิบัติตามหน้าที่ของเจ้าด้วย เจ้าต้องสร้างความสมดุลระหว่างทุกสิ่งให้ได้ เจ้าต้องดูแลงาน ครอบครัว และสังคม ไว้ให้ดีด้วยเช่นกัน เพราะไม่ว่าเจ้าจะทำอะไรการสร้างสมดุลในชีวิตเป็นสิ่งสำคัญ”
*****
ดังที่ Albert Einstein กล่าวไว้ว่า “ชีวิตก็เหมือนการปั้นจักรยาน ที่ต้องปั่นไปข้างหน้าเพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุล”
****
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
อ่านบทความเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
