25 ก.ย. 2020 เวลา 14:44 • ไลฟ์สไตล์
#เล่าสู่กันฟัง (เผื่อว่ามีใครอยากฟัง) EP.8
ถนนซอยที่ติดกับโรงแรมที่ผมมาพัก เป็นถนนสายบันเทิงและเป็นย่านโลกีย์ของเมืองพิษณุโลก
สองฝากฝั่งถนนมีทั้งร้านเหล้าและบาร์เบียร์สลับด้วยโรงแรมจิ้งหรีดอันเป็นแหล่งทำมาหากินของผู้หญิงกลางคืนตลอดทั้งสาย
ที่ปลายสุดของถนนสายนี้จะมีร้านก๋วยเตี๋ยวเนื้อชื่อดังของที่นี่อยู่ร้านหนึ่ง ตอนหัวค่ำของทุกวันผมจะเดินไปกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านนี้ ผมเดินผ่านทั้งร้านเหล้าและบาร์เบียร์ไปอย่างเฉยชา ไม่รู้สึกอยากจะแวะสักนิดเดียว ไม่ชำเลืองเข้าไปดูเสียด้วยซ้ำ
ทุกค่ำคืนที่ผมเดินไปบนถนนสายนี้ก็จะมีผู้หญิงกลางคืนนางหนึ่งหรือสองนางโผเข้ามาเกาะแขน แกล้งเอานมมาถูเบา ๆ แล้วถามผมด้วยน้ำเสียงออดอ้อนว่า "ไปเที่ยวกันไหมพี่" อยู่เสมอ
ผมจะตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบว่า "ไม่ครับ ขอบคุณ พี่จะไปกินก๋วยเตี๋ยว" แล้วก็เดินจากไปโดยไม่รู้สึกโอนเอนอ่อนไหวแต่อย่างใด
ผมเองก็ประหลาดใจตัวเองอยู่ไม่น้อย "เอ๊ะ ทำไมเราจึงกลายมาเป็นคนที่ไม่รู้สึกรู้สากับโลกีย์วิสัยไปเสียแล้วนะ?"
แล้วก็นึกขึ้นได้ มันต้องใช่เลย! วันแรกที่เรามาที่นี่เราได้ไปกราบพระพุทธชินราชกับพระสมเด็จนางพญาฯนั่นเอง นี่ต้องเป็นเพราะพุทธคุณจากพระพุทธรูปทั้งสององค์นี้แน่ ๆ เลย ที่คอยปกป้องคุ้มครองเราไว้ให้รอดปลอดพ้นจากสิ่งมลทินเศร้าหมองทั้งหลายเหล่านั้น
สาธุ
โฆษณา