29 ก.ย. 2020 เวลา 11:43 • ถ่ายภาพ
นี่เราไม่เจอกันนานแค่ไหนแล้ว
เธอบอกกับฉันว่าท้องฟ้าเวลาเย็นนั้นสวยงาม หากอยู่ด้วยกันตรงนี้ก็คงจะดี ถึงใครคนนึงที่ขอบฟ้า หากเรานั้นได้พบกัน ฉันอยากสวมกอดเธออีกสักครั้งแม้เพียงวินาที ก่อนที่จะเอ่ยคำพูดกับเธอที่อยู่ตรงหน้าอย่างเบาๆว่าคิดถึงเธอมากเพียงใดก่อนที่จะต้องกล่าวลากันอีกครั้ง
ฉันมีเพียงตัวหนังสือที่เขียนหา ที่ปราศจากแววตา
ไม่เห็นแม้แต่รอยยิ้มบนใบหน้า ไม่มีเสียงใดให้ได้ฟัง ก่อนจะลาจากกันโดยที่เราจะไม่ได้พบเจอ
หากฉันรับรู้ก่อนหน้าว่าวันนั้นคือวันสุดท้าย ที่ผ่านมาฉันคงทำมันให้ดีกว่านี้ และมีเพียงคำปลอบโยนจากฉันถึงตัวเองว่า ฉันทำมันดีที่สุดแล้ว
แม้จะบอกกับตัวเองสักแค่ไหนว่าเตรียมใจลากันสักเท่าไหร่ ในวันนั้นฉันก็ทนถึงความเสียใจไม่ได้เลย ดั่งฝนที่โปรยลงมาราวกับน้ำตาที่ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ ได้เพียงรอแสงของแดดให้เวลานั้นพาเมฆฝนผ่านไปและสายรุ้งได้กลับมาให้ท้องฟ้าสดใส
หากความคิดถึงของฉันเป็นดั่งสายฝน เธอนั้นคงเป็นดอกไม้ที่มันอยู่ภายในใจ เธอยังเบ่งบานอยู่ภายในหัวใจและในความทรงจำ ฉันยังคิดถึงเธออยู่เสมอ
ใครคนนึงที่ขอบฟ้า
โฆษณา