14 ต.ค. 2020 เวลา 09:55 • ปรัชญา
ลองจินตนาการดูนะครับว่า ถ้ามีขวดแก้วขนาด 550 มล. ตั้งห่างออกไปจากคุณ 10 เมตร
เป้าหมายของคุณก็คือ ต้องใช้หนังสติ๊กที่บรรจุก้อนหินเพื่อเป็นวัตถุที่จะใช้ในการทำลายขวดแก้วขวดนั้นให้แตก
ต่อให้คุณจะอารมณ์เสียจากการโดนหัวหน้าที่ทำงานด่ามา หรือ อยู่ในสภาพเมาหัวทิ่มหลังจากงานเลี้ยงบริษัทในคืนวันศุกร์ ถ้าคุณตั้งใจไว้ว่าจะต้องยิงหนังสติ๊กเพื่อทำให้ขวดแก้วที่ตั้งอยู่ห่างออกไป 10 เมตรแตกให้ได้ แม้จะอยู่ภายใต้ข้อจำกัดทางด้านอารมณ์และสุขภาพที่ไม่เอื้ออำนวยสักเท่าไหร่ ถ้าคุณยืนหยัดที่จะยิงหนังสติ๊กต่อไปเรื่อยๆ มันต้องมีก้อนหินสักก้อนที่ทำให้ขวดแก้วนั้นแตกได้
แต่คนส่วนใหญ่จะไม่เป็นแบบนั้น คนส่วนใหญ่หวังว่าความสำเร็จจะเกิดขึ้นได้ในครั้งที่3 ครั้งที่5 หรือถ้ามากหน่อยก็ครั้งที่10 พอเป้าหมายไม่ลุล่วงตามที่ตั้งไว้ คนเหล่านั้นก็ถอดใจ ล้มเลิก แล้วที่หนักที่สุดคือ เลือกที่จะโทษตัวเองว่าไม่มีความสามารถในเรื่องนั้นๆ
แต่รู้หรือไม่ว่า ถ้าคุณยืนหยัดที่จะยิงหนังสติ๊กต่อไปโดยมีก้อนหินที่ไม่จำกัด มันก็มีโอกาสที่จะโดนขวดแก้วได้ แต่อาจจะไม่ใช่ครั้งที่10 มันอาจจะเป็นครั้งที่100 หรือครั้งที่1000ก็ได้ ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ตราบใดที่คุณยังไม่ยอมแพ้
คุณสามารถเพิ่มโอกาสในการยิงเข้าเป้าให้มากขึ้นได้โดยการเพิ่มความน่าจะเป็นเข้าไป ถ้าคุณลองปรับท่ายืนยิงหนังสติ๊กของคุณให้เหมาะสม นอนพักผ่อนให้เพียงพอ เพิ่มความมุ่งมั่นเข้าไป เพิ่มวินัยเข้าไป หรืออาจจะจ้างคนที่ชำนาญเรื่องการยิงหนังสติ๊กมาสอนคุณ คุณก็จะสามารถทำให้ขวดแก้วนั้นแตกได้ในจำนวนก้อนหินที่น้อยลง
คุณไม่ควรจำกัดความสามารถของคุณไว้แค่จุดใดจุดหนึ่ง เพราะว่าความสามารถของคุณมีไม่จำกัด กฏของความสำเร็จมันก็คือสิ่งง่ายๆที่ใครๆก็รู้กัน แต่ไม่ค่อยมีใครทำตามกันสักเท่าไหร่ กฏนั้นก็คือ คนที่สามารถยืนหยัดและอดทนกับความล้มเหลวได้นานกว่าคนอื่น คนนั้นแหละที่จะประสบความสำเร็จ
#ต้นไม้ความคิด
โฆษณา