21 ต.ค. 2020 เวลา 10:30 • ประวัติศาสตร์
พี่น้องฆาตกร! พลิกแฟ้มอาชญากรรม 'The Briley Brothers' สามพี่น้องฆาตกรต่อเนื่องสุดเหี้ยม
123RF
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด
3 พี่น้องตระกูลไบรลีย์ ประกอบไปด้วย ลินวูด ไบรลีย์, เจมส์ ไบรลีย์ จูเนียร์. และเรย์ ไบรลีย์ เป็นฆาตกรต่อเนื่องสุดโหดแห่งเมืองริชมอนด์ รัฐเวอร์จิเนีย ในระยะเวลา 7 เดือน พวกเขาร่วมกันสังหารผู้คนไปอย่างน้อย 11 คน พวกเขาแตกต่างจากฆาตกรต่อเนื่องโรคจิตคนอื่นๆ เนื่องจากพวกเขามาจากครอบครัวที่ดี ได้รับการดูแลที่ดี ได้รับความเคารพจากเพื่อนบ้านเป็นอย่างดี แต่ที่โรงเรียน เมื่อไม่ได้อยู่ในสายตาของพ่อแล้ว พี่น้องเบลีย์ก็ได้ร่วมกันกลั่นแกล้งข่มเหงรังแกเด็กๆ คนอื่นและยังไม่ฟังคำสั่งของครูหรือเจ้าหน้าที่ และความรุนแรงในโรงเรียนก็ได้ก่อตัวเป็นอาชญากรรมที่รุนแรงมากขึ้น...
เจมส์และเบอร์ธา เบลีย์ เป็นคู่รักที่ทำงานหนัก ทั้งคู่มีลูกคนแรกด้วยกันคือลินวูดในปี ค.ศ. 1954 และลูกคนที่สอง เกิดในอีก 18 เดือนให้หลัง และตามมาด้วยเรย์ มองจากภายนอกครอบครัวเบลีย์ดูเป็นครอบครัวทั่วไป อาศัยอยู่ในบ้านสองชั้นในดาวน์ทาวน์เมืองริชมอนด์ที่ดูอบอุ่นดี พ่อแม่ลูกอยู่ด้วยกันอย่างพร้อมหน้า
ช่วงก่อนวัยรุ่นพี่น้องไบรลีย์ได้รับคำชมจากเพื่อนบ้านเป็นเสียงเดียวกันว่าพวกเขาเป็นเด็กที่สุภาพ มีน้ำใจ ให้ความช่วยเหลือเพื่อนบ้านเท่าที่จะทำได้ แต่ที่โรงเรียนกลับไม่เป็นอย่างนั้น เพื่อนร่วมโรงเรียนบอกว่าพวกเขานั้นชอบกลั่นแกล้งรังแกเด็กคนอื่นๆ และมักจะเพิกเฉยต่อคุณครูและบทลงโทษต่างๆ แต่เมื่อพวกเขากลับถึงบ้านเจมส์ ซีเนียร์ ผู้เป็นพ่อดูจะเป็นเพียงคนเดียวที่ทำให้พี่น้องเบลีย์เกิดความกลัวขึ้นมาได้
พี่น้องเบลีย์มีความสนใจหลักๆ อยู่สองเรื่องคือพวกเขาชอบสะสมแมงมุมและงูแปลกๆ เช่น แมงมุมทารันทูลา ปลาปิรันยาและงูเหลือม และพวกเขาก็ยังคอยตัดข่าวและบันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับกิจกรรมต่างๆ ของแก๊ง
เมื่อพี่น้องเบลีย์ก้าวเข้าสู่วัยรุ่น เจมส์และเบอร์ธา พ่อแม่ของพวกเขาได้แยกทางกัน แม่ได้ย้ายออกไป การแยกทางของทั้งคู่นั้นเป็นการแยกทางที่จบลงด้วยดี มิได้มีปัญหาอะไรกัน แต่ช่วงเวลานั้นเองที่คนเป็นพ่อเริ่มจะกังวลเกี่ยวกับพฤติกรรมของลินวูดที่ส่งผลต่อน้องๆ เจมส์เริ่มกลัวลูกของตัวเองถึงขนาดที่ล็อกประตูห้องนอนในเวลากลางคืน
123RF
28 มกราคม ค.ศ. 1971 ลินวูด ไบรลีย์มีอายุเพียง 16 ปีและอยู่บ้านเพียงลำพัง เขาเห็นออร์ลีน คริสเตียน เพื่อนบ้านสูงอายุกำลังตากผ้านอกบ้าน โดยที่ไม่มีสาเหตุอันใดลินวูดหยิบปืนไรเฟิลจากตู้เสื้อผ้าส่องไปที่ออร์ไลน์จากห้องนอนชั้นสองของบ้านและยิงไปที่หญิงชราทันที กระสุนฝังเข้าร่างเป็นเพียงจุดเล็กๆ ที่ด้านหลังทำให้ในตอนแรกสันนิษฐานว่าเธอเสียชีวิตจากโรคหัวใจเพราะความเครียดที่เกิดขึ้นหลังจากสามีเสียชีวิตไป แต่ญาติบางคนเห็นรอยเลือดเล็กๆ บนชุดทำให้มีการตรวจสอบอีกครั้งและพบว่ากระสุนฝังอยุ่ในหลังและเปิดการสอบสวนเป็นคดีฆาตกรรม การสืบสวนคดีฆาตกรรมออร์ไลน์ทำให้ตำรวจพุ่งเป้าไปที่หน้าต่างห้องนอนของลินวูด การตรวจค้นบ้านทำให้พบหลักฐานเป็นอาวุธที่มัดลินวูดอย่างดิ้นไม่หลุด ลินวูดสารภาพอย่างหน้าตายว่า “ผมได้ยินว่าเธอมีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจ ยังไงเธอก็ต้องตายในไม่ช้าอยู่ดี” ลินวูดถูกตัดสินให้มีความผิดและต้องอยู่ในสถานพินิจเป็นเวลาหนึ่งปี
แต่การต้องอยู่ในสถานพินิจก็ไม่ได้ทำให้เขาสำนึกผิดหรือกลับตัวกลับใจได้ เดือนมีนาคม ค.ศ. 1979 พี่น้องเบลีย์ก็ได้รวมตัวกันตั้งแก๊งและวางแผนที่จะทำการย่องเบาบ้าน ค้นหาทรัพย์สินมีค่าและออกจากบ้านโดยไม่ปล่อยให้ใครมีชีวิตอยู่มาเป็นพยานเอาผิดพวกเขาได้
12 มีนาคม ค.ศ. 1979 แก๊งเบลีย์ไปยังเฮนริโค เคาน์ตีและสุ่มเลือกบ้านหลังหนึ่งเป็นเป้าหมายในคืนนี้ บ้านหลังนี้เป็นของวิลเลียมและเวอร์จิเนีย บุชเชอร์ ลินวูดทำการเคาะประตูบ้าน วิลเลียมถามว่าเขาต้องการอะไร ลินวูดโกหกว่ารถเขาเกิดเสียและต้องการขอยืมโทรศัพท์เพื่อโทรขอความช่วยเหลือจากองค์กร Triple-A วิลเลียมอาสาจะเป็นผู้โทรแจ้งให้และขอบัตรสมาชิกของ Triple-A แต่เมื่อวิลเลียมเปิดประตูเพื่อรับบัตรลินวูดก็รีบพุ่งตัวเข้ามาในบ้านจากนั้นสมาชิกที่เหลือทั้งหมดก็กรูตามกันเข้ามาพร้อมจับวิลเลียมและเวอร์จิเนียมัดแล้วแยกห้องกัน แก๊งไบรลีย์ได้ค้นหาทรัพย์สินมีค่าตามห้องต่างๆ และราดน้ำมันก๊าดจนชุ่มทุกห้องแล้วจุดไฟเผาก่อนจะทิ้งให้วิลเลียมและเวอร์จิเนียต้องตายทั้งเป็นในกองเพลิง แต่อย่างไรก็ตามวิลเลียมสามารถปลดพันธนาการออกและไปช่วยเวอร์จิเนียจากกองเพลิงได้ ทั้งคู่เป็นเหยื่อเพียงสองคนที่รอดชีวิตจากน้ำมือของแก๊งไบรลีย์
123RF
10 วันต่อมาหลังจากก่อคดีแรก แก๊งไบรลีย์ก็เริ่มต้นก่อคดีใหม่อีกครั้ง 12 มีนาคม ค.ศ. 1979 แก๊งไบรลีย์ได้บุกเข้าไปยังบ้านของมิคาเอล แมคดัฟฟี ทำการปล้นทรัพย์ รุมทำร้ายและยิงมิคาเอลจนเสียชีวิต
แมรี โกเวน สุภาพสตรีวัย 76 ปี เลิกงานพี่เลี้ยงเด็กและกำลังเดินกลับบ้านในวันที่ 9 เมษายน ค.ศ. 1979 แก๊งเบลีย์มองเห็นเธอและได้ตามเธอไปถึงบ้าน จากนั้นก็ได้บุกเข้าไปในบ้านของเธอ ทำการทุบตี ข่มขืนเธอครั้งแล้วครั้งเล่าก่อนจะยิงเข้าที่ศีรษะของเธอ แมรียังไม่ตายในทันทีแต่ก็อยู่ในอาการโคมาเป็นเวลานานนับสัปดาห์ก่อนจะเสียชีวิตในที่สุด
วันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1979 คริสโตเฟอร์ ฟิลลิปส์ นั่งอยู่รอบๆ รถของลินวูดนานเกินไปจนแก๊งไบรลีย์คิดว่าคริสโตเฟอร์นั้นจะทำการขโมยรถ พวกนั้นจึงได้บังคับให้คริสโตเฟอร์ไปที่สนามก่อนจะทำการเตะต่อยทุบตี จนกระทั่งลินวูดทับหัวของเขาด้วยบล็อกคอนกรีตจนถึงแก่ความตาย
“จอห์นนี จี.” เป็นดีเจยอดนิยมในสถานบันเทิง ในคืนวันที่ 14 กันยายน ค.ศ. 1979 ขณะที่เขาออกมาด้านนอกของไนท์คลับในช่วงพักเบรก แก๊งเบลีย์ได้บังคับให้เขาเข้าไปในกระโปรงหลังรถของลินคอนก่อนจะขับไปยังโรงงานกระดาษเก่าๆ ข้างแม่น้ำเจมส์ จอห์นนี จี. ถูกปล้นทรัพย์สินติดตัวและจ่อยิงในระยะประชิด สองวันต่อมาหลังจากที่เขาถูกฆ่าศพของจอห์นนี จี. ถูกพบลอยอยู่ในแม่น้ำ
วันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 1979 แก๊งไบรลีย์สะกดรอยตามแมรี วิลฟอง พยาบาลวัย 62 ปีมาถึงอพาร์ทเมนต์ เมื่อเธอเข้าไปยังอพาร์ทเมนต์ พวกนั้นก็ได้ตามเข้าไปทุบตีแมรีด้วยไม้เบสบอลจนถึงแก่ความตายหลังจากนั้นก็ขโมยทรัพย์สินในอพาร์ทเมนต์ของเธอ
ที่โฟร์ธอเวนิว ไม่ห่างจากบ้านของพี่น้องเบลีย์มากนัก พวกเขาได้ก่อเหตุเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม ค.ศ. 1979 บลันเช เพจ วัย 79 ปี ถูกทุบตีด้วยของแข็งจนถึงแก่ความตายจากนั้นก็ได้ทุบตีและแทง ชาร์ลส์ การ์เนอร์วัย 59 ปีจนถึงแก่ชีวิต จากปากคำของนักสืบ คดีทำร้ายบลันเชและชาร์ลส์นั้นนั้นโหดเหี้ยมอำมหิตที่สุดในชีวิตของนักสืบที่เคยได้เห็นมาเลย
123RF
ฮาร์วีย์ วิลเคอร์สันและจูดี บาร์ตัน พร้อมลูกชายวัย 5 ขวบ อาศัยอยู่ไม่ไกลจากบ้านของไบรลีย์ ครอบครัวของวิลเคอร์สันและไบรลีย์ต่างก็รู้จักกันมานานนับปีและยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แถมยังพูดคุยแลกเปลี่ยนเรื่องงูที่เลี้ยงไว้เป็นสัตว์เลี้ยงอีกด้วย
คืนวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 1979 พี่น้องไบรลีย์ได้พูดคุยกันถึงการหาเหยื่อรายต่อไป และพวกเขาเลือกครอบครัวของฮาร์วีย์ทั้งๆ ที่รู้จักและสนิทสนมกัน โดยอาจจะเป็นเพราะพี่น้องไบรลีย์คิดว่าฮาร์วีย์นั้นค้ายาจึงต้องการเงินหรือยาของเขาหรืออาจจะทั้งสองอย่าง
ตอนที่เห็นพี่น้องไบรลีย์เข้าไปในอพาร์ทเมนต์ของตนเอง ฮาร์วีย์รีบล็อคประตูแล้วเข้าไปข้างในห้องแต่พี่น้องไบรลีย์พยายามเข้ามาข้างในให้ได้พวกเขากระหน่ำทุบประตู แม้ว่าฮาร์วีย์จะกลัวแต่ก็ยอมเปิดประตูให้พวกเขาเข้ามาข้างใน ซึ่งมันเป็นความคิดที่ผิดมหันต์
ทันทีที่แก๊งไบรลีย์เข้ามาในห้องได้ ฮาร์วีย์และจูดีก็ถูกมัดด้วยเทปกาวและปิดปากไว้ ก่อนลินวูดจะเริ่มลงมือข่มขืนจูดีต่อหน้าฮาร์วีย์และลูกชาย เมื่อลินวูดเสร็จกิจก็ได้ถึงคราวของสมาชิกคนอื่นๆ กระทำชำเราจูดีต่อไปแม้ว่าในขณะนั้นเธอจะตั้งครรภ์อยู่ก็ตาม แก๊งเบลีย์ได้ค้นบ้านเพื่อหาทรัพย์สินมีค่า ก่อนจะทำการสังหารทุกคนในครอบครัวด้วยการกระหน่ำยิงไม่เว้นแม้แต่เด็กน้อยวัย 5 ขวบ
123RF
แก๊งเบลีย์ไม่รู้ว่าตำรวจได้เฝ้าระวังและสืบหาคนร้ายที่ก่อคดีในลักษณะนี้อยู่ ทันทีที่ได้ยินเสียงปืนดังขึ้นแม้ตำรวจจะไม่ทราบว่าเสียงปืนมาจากที่ใด แต่ตำรวจเห็นแก๊งไบรลีย์เดินออกมาจากอพาร์ทเมนต์ของครอบครัววิลเคอร์สันผู้เคราะห์ร้าย แม้ในขณะนั้นตำรวจยังไม่คิดว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับเสียงปืนที่ได้ยินก็ตาม
สามวันหลังจากเกิดเหตุ ตำรวจได้รับคำร้องให้ตรวจสอบสวัสดิภาพของของครอบครัววิลเคอร์สัน และเมื่อได้เข้าไปในอพาร์ทเมนต์ก็พบกับสภาพศพที่เสียชีวิตด้วยความสยดสยอง และงูที่อยู่ในอพาร์ทเมนต์ที่เป็นสัตว์เลี้ยงก็ได้ถูกปล่อยออกไป แถมลูกสุนัขสายพันธุ์โดเบอร์แมนสองตัวที่อยู่ในอพาร์ทเมนต์ก็ได้ทำลายสถานที่เกิดเหตุจนหลักฐานที่ตำรวจรวบรวมได้นั้นมีเพียงเล็กน้อย
แต่การที่ตำรวจได้เห็นแก๊งไบรลีย์เดินออกจากอพาร์ทเมนต์ในคืนวันเกิดเหตุทำให้พวกเขากลายเป็นผู้ต้องสงสัยในคดี มีการออกหมายจับสามพี่น้องเบลีย์ และสมาชิกแก๊ง เมื่อตำรวจทำหน้าที่ตามหมายจับ ลินวูด พ่อของลินวูดและมีคินส์หนึ่งในสมาชิกแก๊งได้ขึ้นรถหนีไป
ลินวูดเป็นคนขับรถ ปฏิเสธที่จะจอดเพื่อให้ความร่วมมือกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ เขาขับรถหนีไปยังถนนหลายเส้น ก่อนที่ตำรวจจะตัดสินใจชนให้รถไปอัดกับเสาก่อนจะหยุดสนิท เมื่อรถไม่สามารถไปต่อได้ ลินวูดพยายามวิ่งหนีก่อนจะถูกจับกุมได้ในที่สุด
ณ จุดนี้ คดีอาชญากรรมเดียวที่ตำรวจสามารถเชื่อมโยงกับพี่น้องเบเลีย์ได้ก็คือคดีฆาตกรรมครอบครัววิลเคอร์สัน ตำรวจรู้ว่าวิธีที่ดีที่สุดคือการพยายามทำให้ใครคนใดคนหนึ่งนั้นยอมทำข้อตกลงเพื่อที่จะเปิดเผยตัวฆาตกร
คันแคน มีคินส์ เป็นเด็กชายวัยเพียง 16 ปี เขามีชีวิตที่ดูไม่เหมาะกับการเป็นนักฆ่า เขาอาศัยอยู่กับพ่อแม่ในบ้านที่สวยงาม เป็นนักเรียนที่ดีแล้วเข้าโบสถ์เป็นประจำ ด้วยการเกลี้ยกล่อมจากพ่อแม่ คันแคน มีคินส์จึงได้ยอมรับข้อตกลงที่จะจำคุกตลอดชีวิตและอาจรอลงอาญาเพื่อแลกกับรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับอาชญากรรม ถ้าหากว่าดันแคน มีคินส์ประพฤติตัวอย่างดีอยู่ในคุก เขาอาจจะติดคุกเพียง 12-15 ปี
123RF
และตามที่ตกลงกันไว้ ดันแคน มีคินส์ได้บรรยายถึงรายละเอียดทุกอย่างไม่ใช่เพียงแค่คดีของครอบครัววิลเคอร์สัน แต่ยังรวมถึงรายละเอียดคดีฆาตกรรมอื่นๆ ที่ตำรวจยังไม่สามารถสรุปคดีได้อย่างคดีข่มขืนแล้วฆ่า ปล้นทรัพย์ การสังหารโหดต่างๆ
ทางด้านการสอบสวนพี่น้องไบรลีย์นั้นน่าหงุดหงิดสำหรับตำรวจ เพราะพวกเขาชอบท้าทายความอดทนของเจ้าหน้าที่ เมื่อตำรวจซักถามถึงคดีฆ่าดีเจ จอห์นนี จี. ลินวูดกล่าวว่าเขาจะไม่ถูกตัดสินว่าผิดเพราะตำรวจไม่มีหลักฐานที่จะเอาผิดได้ แต่เมื่อตำรวจได้นำนักสืบที่เป็นเพื่อนกับจอห์นนี จี. มาสัมภาษณ์ลินวูด นักสืบคนนั้นพบว่าลินวูดสวมแหวนที่เป็นของจอห์นีที่เขาได้อยู่ด้วยกันขณะที่จอห์นนีทำการซื้อแหวนวงนี้ และด้วยหลักฐานดังกล่าวและหลักฐานอื่นๆ ที่ถูกเปิดเผยในภายหลังตำรวจจึงสามารถตั้งข้อหาอาชญากรรมและฆาตกรรมได้
ลินวูดถูกตัดสินว่ามีความผิดได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิตและประหารจากคดีฆาตกรรมจอห์นนี จี. เจมส์ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตและประหารชีวิตในคดีฆาตกรรมจูดี บาร์ตันและลูกชาย ส่วนเรย์ได้รับโทษจำคุกตลอดชีวิต
123RF
แต่เรื่องก็ไม่หยุดแค่นั้นเพราะลินวูดและเจมส์ได้หลบหนีออกจากเรือนจำได้ในวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1984 โดยทั้งคู่มีแผนที่จะหลบหนีไปประเทศแคนาดาแต่ถูกจับได้ในวันที่ 19 มิถุนายน ค.ศ. 1984 เพราะถูกดังฟังโทรศัพท์ที่ใช้ติดต่อกับลุง
ทั้งคู่ถูกจับกลับมารับโทษโดยลินวูดถูกประหารชีวิตด้วยเก้าอี้ไฟฟ้าในวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 1984 และเจมส์ถูกประหารชีวิตด้วยเก้าอี้ไฟฟ้าตัวเดียวกับพี่ชายในวันที่ 18 เมษายน ค.ศ. 1985 ส่วนเรย์น้องคนเล็กต้องจำคุกตลอดชีวิจอยู่ที่เรือนจำรัฐเวอร์จิเนีย และไม่ว่าเขาพยายามจะขอยื่นปล่อยตัวกี่ครั้งก็ถูกปฏิเสธโดยคณะกรรมการเสมอ
ร่วมเป็นผู้สนับสนุนให้เรามีกำลังผลิตงานต่อไปได้ทาง บัญชีกสิกรไทย
0698966939
บริษัท สโป๊คดาร์ค จำกัด

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา