โรยรา

. ริบริบหรี่ วีไป ไกลหนักหนา

. ร้อยดารา ลาล่อง มิต้องแสง

. ดั่งเรือน้อย ลอยคว้าง คอยคลางแคลง

. สิ้นสุดแสง แรงอ่อน ถอนทอดใจ

. ...................

. แสงเคยขาว คราวนี้ ต้องลี้หาย

. ถึงคราคาย ดวงแด แม้สงสัย

. ตัวเรานี้ มีอยู่ หรือดับไป

. รอวันใหม่ คืนมา หาไม่มี

เจอกันในรอบหลายเดือน นานๆทีจะมีโอกาสแต่งกลอน อยากใช้คำให้สวยงามแลดูเก่ากว่านี้ แต่นึกไม่ออกเพราะไม่ได้เตรียมคำไว้ ก็ขอฝากไว้แต่เพียงนี้ให้หายคิดถึงผู้อ่านที่ยังไม่กดเลิกติดตาม

ต้องขออภัยหากไม่ได้แวะไปทักทายเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ไม่โกรธกันนะครับ แหะๆ