23 พ.ย. 2020 เวลา 03:47 • การศึกษา
"วัตรบท ๗"
พระอินทร์ทรงมีสรวงสวรรค์และสมบัติทิพย์อันวิเศษเช่นนี้ เป็นผลมาจากการทำความดีตอนเป็นมนุษย์
ปฐมเทวสูตรกล่าวถึงพระพุทธเจ้าตรัสสอนหลักธรรมที่ทำให้ผู้ปฏิบัติสามารถเป็นพระอินทร์ได้ไว้อย่างน่าสนใจว่า
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ท้าวสักกะจอมเทพเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ได้ปฏิบัติวัตรบท ๗ ไว้อย่างบริบูรณ์ เพราะเป็นผู้ที่ปฏิบัติตามวัตรบท ๗ นี้ จึงได้เป็นท้าวสักกะ
โดยหลักวัตรบท ๗ ประกอบด้วย
(๑) มาตาเปติภโร เราพึงเลี้ยงมารดาบิดาจนตลอดชีวิต
(๒) กุเลเชฏฺฐาปจายี เราพึงประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ใหญ่ในตระกูลจนตลอดชีวิต
(๓) สณฺหวาโจ เราพึงพูดวาจาอ่อนหวานตลอดชีวิต
(๔) อปิสุณวาโจ หรือ เปสุเณยฺยปฺปหายี เราไม่พึงพูดวาจาส่อเสียดตลอดชีวิต
(๕) ทานสํวิภาครโต หรือ มจฺเฉรวินย เราพึงมีใจปราศจากความตระหนี่อันเป็นมลทินอยู่ครองเรือน มีการบริจาคอันปล่อยแล้ว
มีฝ่ามืออันชุ่มยินดีในการสละ ควรแก่การขอ ยินดีในการแจกจ่ายทานตลอดชีวิต
(๖) สจฺจวาโจ เราพึงพูดคำสัตย์ตลอดชีวิต
(๗) อโกธโน หรือ โกธาภิกู เราไม่พึงโกรธตลอดชีวิต ถ้าแม้ความโกรธพึงเกิดขึ้นแก่เรา เราพึงกำจัดมันเสียโดยฉับพลันทีเดียว
หลักธรรมนี้จึงเป็นหลักการของการเป็นคนดี อดีตชาติของพระอินทร์ตอนเป็นมนุษย์มีปรากฏในอรรถกถาธรรมบท
#ยุวพุทธฯบ้านแห่งธรรม #สร้างคนสร้างที่ใจ #ศูนย์ปฏิบัติธรรมเพื่อทุกวัยของชีวิต #YUWAPUT #MEDITATION
โฆษณา