ความจริงใจ

สามก๊ก เป็นวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์ ที่อยู่ในช่วงสงคราม

จึงมีเนื้อหาเน้นไปในทางการวางแผนกลยุทธ์ เพื่อทำศึก

มีการเรียนรู้ภูมิศาสตร์ เรียนรู้ดาราศาสตร์ เรียนรู้กลศึก

แต่มีอยู่สิ่งหนึ่ง ที่ในวรรณกรรมสามก๊ก เรียนเท่าไหร่ก็เรียนไม่จบ

นั่นคือ “ใจคน”

ครั้งหนึ่ง หลังจากที่โจโฉสิ้น วุยก๊กก็ถูกปกครองโดย โจผี

ครั้งโจผีเกิดความระแวง ในตัวสุมาอี้ขุนนางใหญ่

โจผี ถามสุมาอี้ว่า :

เจ้าอยู่กับข้ามานาน มีหลายคนเตือนข้าให้ระวังเจ้า

เจ้ามีสิ่งใด ที่จะแสดงว่าเจ้ามีความจริงใจต่อข้า

สุมาอี้ตอบ :

ข้าสามารถทำงานให้ท่านได้

มีประโยชน์ต่อท่าน ท่านจงใช้ข้า

หากข้าไร้ความสามารถ หรือ ทำให้ท่านระแวง ท่านก็ฆ่าข้าเสีย ง่ายดายนัก

ท่านจะไปหาทำไมกับความจริงใจที่ไร้สาระ

หากข้าจริงใจแต่ไร้ประโยชน์ ท่านจะเลี้ยงข้าไว้เพื่อการใด

ท่านมิใช่สตรีที่หาคนจริงใจเพียงเพื่อระบายความในใจ

แต่ท่านคือโจผี แม่ทัพผู้เกรียงไกร

โจผี ได้ฟังก็เห็นด้วยว่า จะมีประโยชน์อะไรกับความจริงใจที่ไม่ทำให้เกิดประโยชน์

หลังจากนั้นไม่นาน ราชวงศ์โจก็สิ้น สุมาเอี๋ยน หลานของสุมาอี้ ก็ยึดอำนาจ สถาปนาตนเองเป็นพระเจ้าสุมาเอี๋ยน

และบุกง่อก๊ก ปิดฉากตำนานสามก๊ก ก่อตั้งราชวงค์จิ้นขึ้นมา

ถ้าวันนั้น โจผี ไม่เห็นแก่ผลประโยชน์มากกว่าความจริงใจ หน้าประวัติศาสตร์อาจถูกเขียนขึ้นมาใหม่ก็ได้

พอมานึกถึงสมัยนี้ คำถามที่ถามเกี่ยวกับความจริงใจ ก็ยังมีให้เห็นอยู่

การยึดอำนาจปกครอง คุณมีความจริงใจแค่ไหน

การออกมาเรียกร้อง คุณมีความจริงใจแค่ไหน

ไม่ว่าคำถามนี้จะถูกถามที่กลุ่มไหน อย่างน้อยก็ขอให้ได้ยินว่าทำเพราะความจริงใจ มากกว่าผลประโยชน์