EP.3 ความล้มเหลวของชีวิต
จากที่ผมได้เขียนไปใน EP.2
เรื่องความน่าเบื่อ สิ่งที่หลายๆ คนมองว่าการทำอะไรซ้ำๆ เดิมๆ
แต่ในบางคนอาจมองว่า
มันคือสิ่งที่หลงใหล
จากที่ผมได้เล่าไปใน EP. ก่อนๆ
และปัจจัยที่ทำให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองได้
ก่อนที่ผมจะมาเป็นศิลปิน
ผมได้มีความคิดเดิมๆ คือ เรียนสูงๆ
จบมาทำงานดีๆ
จึงเลือกเรียนในคณะที่จบมาแล้วได้เงินเยอะ ใช้ตรรกะของความเป็นเหตุ เป็นผล
จึงเลือกคณะ วิทยาการคอมพิวเตอร์
เพียงแค่คิดว่า ถ้าจบมาแล้วจะมีงานลองรับเยอะ แถมเงินเดือนสูง คิดเท่านี้จริงๆ โดยไม่ถามใจตัวเองว่าชอบจริงๆ หรือไม่
เสื้อรัดๆซ้ายสุดเลย
ด้วยอายุที่มากกว่าคนอื่น 4-5 ปี มันทำให้เรารู้สึกแตกต่าง ทั้งด้านความรู้ก็หลงลืมไปหมดแล้ว และด้วยความที่อยากจะประหยัดเลยต้องขับรถไปกลับมหาวิทยาลัยทุกวัน ก็ราวๆ 50 กว่ากิโลเมตร สังคมของการอยู่ร่วมกับเพื่อนๆ ก็ไม่เหมือนในมัธยม
ผมเชื่อว่า ยังมีอีกหลายๆ คนที่คิดแบบผม เป็นความคิดที่ไม่ควรเกิดขึ้นเลยซึ่งใครๆ หลายคนอาจมองว่ามันคือความผิดพลาด
นั่นคือ ออกกลางคัน
ในขนาดที่ผมเรียนจนถึงปี 4 เหลืออีกเพียงแค่โปรเจคตัวเดียว แต่ผมกลับได้โอกาสให้ไปเป็นหุ้นส่วนของบริษัทแห่งหนึ่ง
ซึ่งผมหน้าที่หลักคือพวกมัลติมิเดียทั้งการถ่ายวิดีโอและภาพนิ่ง ซึ่งเป็นบริษัทที่ทำเกี่ยวกับสื่อ ทำอยู่หลายหน้าที่เพราะทั้งบริษัทมีอยู่แค่ 3 คนรันงานไปด้วยความยากลำบาก
ในขณะที่เจ้าของบริษัทยื่นข้อเสนอให้มาเป็นหุ้นส่วนแต่กลับไม่เคยได้บริหารบริษัทเลยรวมทั้งรายได้ต่างๆ ที่เข้ามาก็ไม่เคยรู้ทั้งหมด เลยทำให้รู้สึกไม่มีความมั่นใจในคำสัญญาจึงขอให้มีการดำเนินการเรื่องหุ้นส่วน ในขณะที่ได้เงินเดือนแบบลูกจ้างมาเกือบปี
แต่ก็ไม่ได้รับการตอบรับใดๆ จึงทำให้รู้สึกเสียใจมากกับคำพูดด้วยวาจาของคน จึงขอออกจากบริษัทกลางคัน
ดูเหมือนว่าเรื่องทัศนะคติเอย
เรื่องความรู้สึกเอย ในช่วงเวลานั้นเสียใจมากรู้สึกถึงความล้มเหลวในชีวิตสุดๆ
แต่นั่นคือความคิด
ในช่วงชีวิตของเวลานั้น
ก่อนที่จะถึงจุดเปลี่ยน
โปรติดตามใน EP.4
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
